ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 895

ซูจื่ออวี๋ยังพูดไม่จบ องค์หญิงสิบเอ็ดจึงหยิบจอกเหล้าขึ้นมาและดื่มหมดในอึกเดียว หัวใจของซูจื่ออวี๋เต้นรัว นางหยุดไม่ทันเวลา

จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามว่า “มียาพิษหรือ?”

ซูจื่ออวี๋ก็ตอบไปว่า “มีพิษ แต่ไม่ถึงตาย...”

เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้แล้วซูจื่ออวี๋ก็สูดหายใจเข้าลึกๆ เอ่ยด้วยความเสียใจ “นางดื่มเร็วเกินไป ข้าแยกกลิ่นไม่ออก แต่ข้าเดาว่าแปดส่วนนั้นใช้สำหรับใช้กระตุ้น ถึงอย่างไรทุกคนต่างก็รู้ความคิดของฉู่อวิ๋นหยางดี”

จวินมู่เหนียนพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเอ่ยว่า “ไม่เป็นไร ตราบใดที่ไม่ให้โอกาสฉู่อวิ๋นหยางได้อยู่กันตามลำพังกับสิบเอ็ด แผนการของเขาก็ไม่มีวันสำเร็จหรอก”

ซูจื่ออวี๋กระซิบ “ท่านอ๋องคิดจะปลีกตัวองค์หญิงสิบเอ็ดอย่างไรหรือ?”

จวินมู่เหนียนไม่ได้ตอบคำถาม แต่มองไปที่ลั่วกุ้ยเฟย ตอนนี้ลั่วกุ้ยเฟยยกแก้วเหล้าขึ้นต้องการเข้าไปดื่มเหล้าถวายความเคารพอย่างประจบประแจง จวินมู่เหนียนก็ดีดปลายนิ้ว หินก้อนเล็กๆ ที่สามารถมองเห็นได้ก็ปลิวออกไป ตบลงไปที่จุดฝังเข็มบนข้อศอกของลั่วกุ้ยเฟย

ลั่วกุ้ยเฟยแค่รู้สึกชาที่ข้อศอก ทันใดนั้นนางก็รู้สึกหมดแรง แก้มเหล้าที่มือของนางก็ร่วงลง หกใส่หน้าอกขององค์หญิงสิบเอ็ด

องค์หญิงสิบเอ็ดร้องเสียงสูง “อ๊า!”

ทุกคนมองไปที่องค์หญิงสิบเอ็ด ฮ่องเต้เจาเหวินพลันขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมไม่ระวังแบบนี้”

ลั่วกุ้ยเฟยใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหล้าจากตัวขององค์หญิงสิบเอ็ด กล่าวขอโทษด้วยสีหน้ารู้สึกผิด “ฝ่าบาท โปรดประทานอภัยให้หม่อมฉันด้วยเพคะ หม่อมฉันเสียมารยาทเอง หม่อมฉันถือจอกเหล้าไม่ดีเอง”

เมื่อเห็นว่าเหล้าซึมเข้ากระโปรง กระทั่งเผยสีของเสื้อชั้นในออกมา ฮองเฮาก็รีบพูดว่า “อย่าเพิ่งรีบเช็ด พากลับตำหนักก่อนเถอะ”

ลั่วกุ้ยเฟยไม่สนใจฮองเฮา แค่สั่งว่า “พวกเจ้าพาองค์หญิงสิบเอ็ดกลับไปเปลี่ยนชุดก่อน”

องค์หญิงสิบเอ็ดก็รีบลุกขึ้นขอตัวลา

ซูจื่ออวี๋เห็นว่าหลังจากที่องค์หญิงสิบเอ็ดออกจากไปจากงานเลี้ยง สีหน้าของฉู่อวิ๋นหยางก็เปลี่ยนไป สีหน้าของเขาดูกังวลอย่างเห็นได้ชัด

ซูจื่ออวี๋ก็เอ่ยว่า “ท่านอ๋อง ต้องอย่าให้ฉู่อวิ๋นหยางหาข้ออ้างออกไปตามลำพัง ต้องหาคนคอยจับตาดูเขาเอาไว้”