ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 915

ทันทีที่จ้าวหลงขุยพูดคำนี้ ไม่ได้ทำให้ฮ่องเต้เจาเหวินเกิดปฏิกิริยา แต่กลับเป็นฮองเฮาที่ตบโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน

ฮองเฮาเดินลงมาจากเก้าอี้ แล้วถามด้วยความตกใจ “เจ้าว่าอะไรนะ? เจ้าหมายถึงใคร?”

จ้าวหลงขุยก้มหน้าแล้วเอ่ยว่า “ทูลฮองเฮา หลังจากกระหม่อมรับหน้าที่ในศาลต้าหลี่ต่อ ก็ได้อ่านคดีที่ค้างอยู่หลายคดีของศาลต้าหลี่ ในนั้นมีสองคดีที่ค้างอยู่และเกี่ยวกับทายาทของวังหลัง คดีหนึ่งคือองค์ชายสามที่อายุเพียงเจ็ดขวบหายตัวไปอย่างลึกลับเมื่อสิบปีก่อนในเทศกาลหยวนเจี๋ย อีกคดีหนึ่งคือคดีที่ชิงเหม่ยเหรินหายตัวไปพร้อมกับองค์หญิงสิบสามเมื่อแปดปีก่อนพ่ะย่ะค่ะ”

หลังจากกล่าวมาถึงตรงนี้แล้ว ฮ่องเต้จ้าวหลงขุยก็ชี้ไปที่กะโหลกศีรษะทั้งสามบนพื้น แล้วพูดต่อว่า “องค์ชายสามอายุเจ็ดขวบ องค์หญิงสิบสามอายุสี่ขวบ และลูกของถงเหม่ยเหริน นี่...ก็มีโครงกระดูกครบสามโครงกระดูกพอดีพ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้แล้ว ทุกคนก็แทบไม่กล้าหายใจแรง สายตาของฮ่องเต้เจาเหวินเหมือนอยากจะกินคน ราวกับว่าถ้ามองใครเพียงแวบเดียว หัวของคนนั้นก็จะหล่นลงพื้น

ซูจื่ออวี๋ไม่รู้ว่ากะโหลกศีรษะทั้งสามนี้เป็นของเด็กสามคนนั้นหรือไม่ แต่นางรู้ว่าคนที่วางแผนนี้ต้องมีวิธีการเอาโครงกระดูกทั้งสามเชื่อมโยงกับเด็กทั้งสามคนนั้นได้อย่างแน่นอน

ซูจื่ออวี๋มองไปที่ฮองเฮา จากนั้นก็มองไปที่จวงเสียนเฟย อยากรู้ว่าใครเป็นคนวางแผนนี้

เพราะกระดูกเหล่านั้นเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ถูกฝังไว้สองสามวันนี้ อย่างที่จ้าวหลงขุยพูด หนึ่งในนั้นมีสภาพที่เป็นฟอสซิลแล้ว อย่างน้อยก็ต้องยาวนานถึงสิบปี

คนที่จัดฉากนี้อดทนมากขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่ามีนิสัยไม่ย่อท้อ และเป็นคนที่ฉลาดสุขุม

ฮองเฮายื่นมือไปที่จ้าวหลงขุยด้วยตัวสั่นเทา กัดฟันกล่าวว่า “เอาเลือดไป พิสูจน์ให้ข้าดู ข้าอยากเห็นว่าใช่จื่อม่อของข้าหรือไม่” องค์ชายสามชื่อจื่อม่อ

เจ้าหลงขุยเงยหน้าขึ้นมองฮ่องเต้เจาเหวิน เห็นฮ่องเต้เจาเหวินมีสีหน้าบึ้งตึงไม่ตอบสนอง เขาเองก็ไม่รู้ว่าควรจะเอาเลือดของฮองเฮาหรือไม่ แต่ด้วยความลังเลนั้นกลับทำให้ฮองเฮาหงุดหงิด

ฮองเฮาเดินไปข้างหน้า ดึงกริชออกมาจากเฮ่อหลานฉือ แล้วกรีดลงไปที่มือ แผลใหญ่มาก และทันใดนั้นเลือดก็ไหลออกมาไม่หยุด