ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 916

เมื่อได้ยินจวงเสียนเฟยพูดเช่นนั้น ก็มีคนพูดคุยกันทันที

สนมคนแรกเอ่ยว่า “จะว่าไปแล้ว ชิงเหม่ยเหรินในตอนนั้นก็ดูเหมือนจะเป็นบ้า”

สนมคนที่สองก็เอ่ยว่า “ไม่ผิด ชิงเหม่ยเหรินเป็นบ้าถึงได้พาองค์หญิงน้อยปีนขึ้นไปบนภูเขาเจียหลานที่หลังวัง เกือบตกลงมา ครั้งนั้นก็เสียเวลาไม่น้อยเพื่อช่วยพวกนางลงมา”

พระสนมคนที่สามก็เอ่ยว่า “ใช่ๆ ต่อมาชิงเหม่ยเหรินกับองค์หญิงน้อยก็หายตัวไป ต่างก็บอกว่าสองแม่ลูกกระโดดลงทะเลสาบปี้ปอที่เขาเจียหลาน ที่เชื่อมต่ออยู่ด้านนอกแม่น้ำฮ่วนหลิง ถูกน้ำพัดไป ดังนั้นจึงไม่เจอว่ารอดชีวิตหรือไม่ แม้แต่ศพก็ยังไม่เห็น”

สนมคนแรกเอ่ยด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อย “ตอนนี้ดูเหมือนว่าคนที่กระโดดลงไปในทะเลสาบปี้ปออาจไม่ใช่สองแม่ลูกนั้นก็ได้”

……

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ของทุกคนได้กลับมาที่ตัวของลั่วกุ้ยเฟยในทันที

เหตุใดมันถึงบังเอิญขนาดนี้ เหม่ยเหรินทั้งสองคนต่างก็อาศัยอยู่ที่หออวิ๋นซี และพวกนางก็ต่างเป็นโรคบ้าคลั่ง และเสียลูกที่มีอยู่คนเดียวไปเช่นกัน

ลั่วกุ้ยเฟยที่ได้ยินเสียงสนทนาของทุกคน นางก็ตกใจจนลืมลำดับความสำคัญไปแล้ว นางเดินไปหาฮ่องเต้เจาเหวิน อ้าปากร้องไห้ตะโกนว่า “ฝ่าบาทได้โปรดตรวจสอบให้ชัดเจนด้วย ฝ่าบาทได้โปรดตรวจสอบให้ชัดเจนด้วยเพคะ หม่อมฉันไม่รู้เรื่องอะไรจริงๆ ถ้าหม่อมฉันจะทำร้ายคน ไยต้องเอากระดูกของเด็กพวกนั้นไปฝังไว้ในตำหนักของตัวเอง? เห็นได้ชัดว่ามีคนต้องการใส่ร้ายหม่อมฉัน”

เมื่อเห็นท่าทางร้องไห้น่าสงสารของลั่วกุ้ยเฟย ฮ่องเต้เจาเหวินก็หายใจเข้าลึกๆ แล้วมองไปที่เฮ่อหลานฉือ “ตอนที่เจ้าไปตำหนักเฟิ่งอู๋ ดินในสวนมีร่องรอยการขุดหรือไม่?”

เฮ่อหลานฉือส่ายหัวแล้วพูดว่า “ทูลฝ่าบาท ไม่มีพ่ะย่ะค่ะ มีแต่ดินแน่น ไม่มีดินใหม่”

จวินมู่หลานก็รีบพูดแทรกขึ้นมา “หรือไม่ก็อาจจะถูกฝังไว้สองสามเดือนก่อน เลยแยกไม่ออกว่าเป็นดินใหม่หรือดินเก่า”

เฮ่อหลานฉือส่ายหัวแล้วพูดต่อว่า “ทูลท่านอ๋องรอง กระดูกเหล่านั้นบางส่วนก็เกี่ยวกับรากของวัชพืชแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะถูกฝังไว้เมื่อหลายเดือนก่อนพ่ะย่ะค่ะ”

จวินมู่หลานดูโกรธมาก เขาเอ่ยอย่างโมโหว่า “นั่นคือสิ่งที่ฝังไว้หลายปีก่อน ถึงอย่างไรมันก็เป็นการใส่ร้ายป้ายสีชัดๆ!”