ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 923

จวินมู่เหนียนพยักหน้า

“เจ้าจึงรู้สึกว่าคนที่วาดงูเติมขาคือเสด็จแม่หรือ?”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยปาก

“ความจริงข้าเองก็ไม่แน่ใจ เป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้น เพราะท่านอ๋องเคยบอกว่า จ้าวหลงขุยเป็นคนของท่านอ๋อง ดังนั้นในฐานะคนของท่านอ๋อง จ้าวหลงขุยจึงรับฟังคำสั่งของจวงเสียนเฟยด้วยหรือไม่? เพราะในสายตาของคนนอก จวงเสียนเฟยกับท่านอ๋องถึงจะเป็นครอบครัวเดียวกันจริงๆ”

สีหน้าของจวินมู่เหนียนไม่ค่อยสบอารมณ์นนัก เพราะเขารู้สึกว่าสิ่งที่นางพูดมาถูกต้อง ไม่แน่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาอาจรู้สึกว่าพวกเขาสองแม่ลูกคิดเหมือนกัน ในขณะที่รับคำสั่งจากเขาก็อาจจะรับคำสั่งจากจวงเสียนเฟยด้วย

จวินมู่เหนียนเอ่ยขึ้น

“ข้าต้องคุยกับจ้าวหลงขุย”

ซูจื่ออวี๋รีบเอ่ยปากห้ามปราม

“จะคุยก็คุยตอนนี้ไม่ได้เจ้าค่ะ ใต้เท้าจ้าวได้รับคำสั่งให้สืบความจริงในคดีนี้ ตอนนี้ใครที่ใกล้ชิดกับเขา อาจนำหายนะมาสู่ตัวเอง รอให้เรื่องนี้ผ่านไปก่อนค่อยว่ากัน”

จวินมู่เหนียนพยักหน้า

“ได้ ฟังที่เจ้าพูด”

ซูจื่ออวี๋โล่งอก แล้วใช้มือเท้าใบหน้าเอาไว้ พร้อมทำหน้าสงสัยและพูดต่อ

“ความจริงมีอีกเรื่องที่ข้าคิดไม่ตก”

จวินมู่เหนียนเอ่ยถาม

“เรื่องใดหรือ?”

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้ว

“แม้หลักฐานแน่นหนา สามารถยืนยันได้ว่าลั่วกุ้ยเฟยคือคนที่วางยาพิษ แต่ข้าคิดว่าคำพูดของจวินมู่หลานพูดไว้ไม่ผิด ฝ่าบาทคือที่พึ่งที่ลั่วกุ้ยเฟยจะทำตัวอันธพาลในวังหลังได้ หากฝ่าบาทสิ้นพระชนม์ ไม่เป็นผลดีสำหรับลั่วกุ้ยเฟยเลย”

เมื่อซูจื่ออวี๋พูดมาถึงตรงนี้ เห็นจวินมู่เหนียนขมวดคิ้วเล็กน้อย จึงรู้ว่าด้านนอกฝนตกหนักแล้ว นางรีบเข้าไปจับข้อมือของเขา แล้วเอ่ยถามอย่างห่วงใย

“ทรมานมากหรือ?”

จวินมู่เหนียนฝืนยิ้มอย่างปลอบโยน

“ไม่เป็นไร เจ้าพูดต่อสิ สามารถเบี่ยงเบนความสนใจของข้าได้”