ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 946

เช้าวันต่อมา

ฟ้ายังไม่สาง จวินมู่เหนียนก็ตื่นขึ้นมาเพื่อจะเข้าประชุมเช้า แต่คิดไม่ถึงว่าจะเจอซูจื่ออวี๋อยู่หน้าประตูจวนอ๋อง

นึกถึงเรื่องที่เขาคุยกับจวินมู่เยว่และหันหรูเฟิงเมื่อคืน จวินมู่เหนียนก็รู้สึกกระสับกระส่าย เขาไอเบาๆ แล้วพูดกลบเกลื่อนความกระอักกระอ่วน “แค่กๆ อวี๋เอ๋อร์...มารอข้าแต่เช้าแบบนี้เลยหรือ?”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า แล้วเดินเข้าไปเอ่ยว่า “ก็เรื่องของคนวางยาพิษที่คุยกับท่านอ๋องเมื่อคืนนี้ ท่านอ๋องพอจะมีโอกาสไปขอรับความดีความชอบให้ข้าได้หรือไม่?”

จวินมู่เหนียนมองไปที่ซูจื่ออวี๋ หลังจากคิดอยู่สักพักเขาก็เข้าใจเจตนาของนาง แล้วเอ่ยถามว่า “เจ้าอยากให้เสนาบดีซูกลับมาเมืองหลวงเร็วๆ หรือ?”

ซูจื่ออวี๋ก็พยักหน้ากล่าวว่า “ใช่เพคะ นี่นับว่าเป็นโอกาสที่ดีในการขอพระกรุณาธิคุณ”

จวินมู่เหนียนก็เอ่ยว่า “ได้สิ เจ้าตามข้าเข้าวังเถอะ”

ซูจื่ออวี๋รีบเอ่ยว่า “ท่านอ๋อง ข้าอยากไปพบฮองเฮา”

จวินมู่เหนียนเอ่ยด้วยความสงสัย “ทำไมหรือ?”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยว่า “ในหมู่คนทั่วไป หากฝ่ายหนึ่งทำผิด แต่อีกฝ่ายกลับไม่แจ้งความ ทางการก็ทำอะไรฝ่ายที่ทำผิดไม่ได้ ในวังหลวง หากว่าเจ้าทุกข์ยินดีที่จะปล่อยนางไป ฝ่าบาทย่อมยอมผ่อนปรนเป็นธรรมดา อยากจะรักษาชีวิตของลั่วกุ้ยเฟยไว้ ฮองเฮาถือว่าเป็นกุญแจสำคัญ”

จวินมู่เหนียนก็เอ่ยอย่างกังวล “ตามที่เจ้าคาดเดามา คนที่วางยาพิษน่าจะเป็นฮองเฮาอย่างนั้นหรือ ลั่วกุ้ยเฟยสังหารองค์ชายสาม และตอนนี้เจ้าก็อยากให้ฮองเฮาปล่อยลั่วกุ้ยเฟยไป กลัวแต่ว่ามันไม่เพียงเป็นไปอย่างที่เจ้าคิด แต่อาจจะจุดไฟเผาตัวเจ้าด้วย”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยว่า “เพราะว่าข้าเดาว่าคนที่วางยาพิษอาจจะเป็นฮองเฮา ข้าจึงมั่นใจมากที่จะเจรจากับนาง ฮองเฮาไม่ใช่คนเลว หากนางจะทำทุกวิถีทางจริงๆ นางก็สามารถใช้ยาพิษสังหารฮ่องเต้ได้โดยตรง นางใช้ยาพิษน้อยมาก ซึ่งก็หมายความว่านางยังนึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา แค่อยากจะยืมใช้เรื่องนี้เพื่อทำให้ลั่วกุ้ยเฟยได้รับโทษ ตราบใดที่ข้าใช้ความรู้สึกและเหตุผล ไม่แน่อาจโน้มน้าวนางได้”

จวินมู่เหนียนครุ่นคิดแล้วก็เอ่ยว่า “ถ้านางปฏิเสธล่ะ?”

ซูจื่ออวี๋ก็หัวเราะเบาๆ กล่าวว่า “ข้าก็เป็นเหมือนท่านอ๋อง จะไม่สู้ในการต่อสู้ที่ไม่มั่นใจ เพราะข้าไม่เคยคิดให้ฮองเฮาปล่อยลั่วกุ้ยเฟยไป ข้าแค่อยากให้ฮองเฮาไม่สังหารลั่วกุ้ยเฟยชั่วคราวเท่านั้น”