ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 983

ซูจื่ออวี๋รีบเอ่ยปาก

“ทำเช่นนั้นไม่ได้เด็ดขาด”

ตอนนี้ยังไม่อาจแน่ใจว่าเสวี่ยชิงหานกับพวกโจรเกี่ยวข้องกันหรือไม่

หากไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง แล้วเสวี่ยชิงหานเปิดเผยเรื่องของท่านอ๋องแปด โจรที่เห็นแก่เงินทองฆ่าคนเป็นผักปลา อาจจะฆ่านางปิดปากเพื่อเงินทอง ถึงตอนนั้นจะทำให้เสวี่ยชิงหานลำบากไปด้วย

ซูจื่ออวี๋ไม่อยากให้เสวี่ยชิงหานที่เป็นผู้บริสุทธิ์ต้องเสี่ยง

หลังจากซูจื่ออวี๋ตรึกตรอง จึงเอ่ยปากกำชับ

“คุณหนูเสวี่ย ท่านทำตามที่ข้าบอกก็พอ ทุกอย่างรอให้กำลังเสริมมาถึงค่อยว่ากัน อย่าไปข้องเกี่ยวกับสหายท่านนั้นของข้า และอย่าไปสืบว่ามีคนแปลกหน้าเข้าออกหรือไม่ เพื่อไม่ให้ภัยมาถึงตัว”

เสวี่ยชิงหานเป็นแววตาของซูจื่ออวี๋เป็นกังวล จึงรู้ว่าเรื่องนี้สำคัญมาก เกรงว่าคงไม่ใช่แค่ต้องการช่วยคนเท่านั้น

นางพยักหน้าแล้วเอ่ยขึ้น

“วางใจเถอะ ถึงอย่างไรข้าเป็นคุณหนูใหญ่ของสำนักราชาโอสถ ต่อให้สำนักหลิงอวิ๋นทำผิดจริง ก็คงไม่กล้าทำอะไรกับข้า ข้าจะรีบไปเดี๋ยวนี้”

เมื่อพูดจบ เสวี่ยชิงหานได้หันไปยังทิศทางของสำนักหลิงอวิ๋นแล้วก้าวเท้าออกไป

……

เมื่อเห็นแผ่นหลังที่จากไปของเสวี่ยชิงหาน โม่ซุนเอ่ยขึ้น

“ท่านสงสัยว่าสำนักฉีหลินเป็นผู้ลงมือหรือ?”

ซูจื่ออวี๋มองโม่ซุนอย่างแปลกใจ

“ท่านหมอโม่รู้ได้อย่างไรว่าข้าสงสัย?”

โม่ซุนหัวเราะ

“เดาได้ไม่ยาก การช่วยเหลือผู้อื่น แม่นางซูไม่เคยยืมมือใครอยู่แล้ว”

ซูจื่ออวี๋ยิ้มเจื่อน

“ท่านหมอโม่ช่างหลักแหลมยิ่งนัก คล้ายท่านหมอโม่มองความคิดทุกอย่างได้ทะลุปรุโปร่ง”

โม่ซุนยิ้มอ่อนโยนจางๆ

“ข้าน้อยยังเดาได้ว่า แม่นางซูสงสัยว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับเป๋ยฉู่ ดังนั้นตอนนี้จึงกันคุณหนูใหญ่แห่งสำนักราชาโอสถที่สนิทสนมกับเป๋ยฉู่ออกไป”

ซูจื่ออวี๋อดถอนหายใจไม่ได้

“หากภายหน้าท่านหมอโม่ไม่คิดจะรักษาผู้คน สามารถไปเป็นหมอดูได้เลยนะ เพราะทายแม่นเหลือเกิน”

โม่ซุนถูกซูจื่ออวี่หยอกจนหัวเราะ แล้วพูดต่อ