ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 987

ฉู่อวิ๋นฉิงเห็นจวินมู่เยว่ใจกว้างขนาดนี้ จึงหายเสียใจทันที นางมองจวินมู่เยว่ด้วยขอบตาแดงก่ำ พร้อมเอ่ยถาม

“เจ้า...เจ้าไม่โทษข้าหรือ?”

จวินมู่เยว่เลิกคิ้วพร้อมหัวเราะ

“ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด”

ฉู่อวิ๋นฉิงโผเข้าหาอ้อมกอดของเขาทันที พร้อมกระซิกไห้

“จวินมู่เยว่ เจ้ากลับเป๋ยฉู่กับข้าเถอะ ข้าขอร้องล่ะดีหรือไม่ เจ้าวางใจ ข้าจะไม่ทำให้เจ้าลำบากใจ ข้าไม่เป็นองค์หญิงก็ได้ ขอเพียงพวกเรากลับไปที่เป๋ยฉู่ ข้าจะขอร้องเสด็จพ่อกับเสด็จแม่ปล่อยพวกเราไป ฟ้าดินกว้างใหญ่ไพศาล ข้าขอท่องไปในยุทธภพกับเจ้าก็ดี หรือเก็บตัวก็ดี พวกเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปดีไหม?”

จวินมู่เยว่ยกมือขึ้นอย่างเชื่องช้า แล้วยื่นมือไปลูบผมที่ดำยาวของนาง แต่มือของเขาถูกโซ่ตรวนพันธนาการ จึงทำได้อย่างยากเย็น

จวินมู่เยว่เอ่ยอย่างจนใจ ด้วยเสียงที่แผ่วเบา

“อวิ๋นฉิง เจ้าไร้เดียงสาเกินไป เจ้านึกว่าที่พี่ชายของเจ้าไม่สังหารข้า เพราะความเอ็นดูที่มีให้เจ้าหรือ?”

ร่างของฉู่อวิ๋นฉิงชะงักไป จากนั้นรีบเงยหน้ามองจวินมู่เยว่

จวินมู่เยว่ยิ้มเจื่อน

“ข้าเป็นท่านอ๋องแปดแห่งตงโจว เป็นน้องชายที่อ๋องฉินรักเหมือนน้องแท้ๆ คุณค่าของข้า ไม่เพียงแค่ทำให้องค์หญิงมีความสุขเท่านั้น แต่เป็นเดิมพันที่เป๋ยฉู่ซึ่งมักใหญ่ใฝ่สูงเอาไว้ขยายดินแดน!”

ฉู่อวิ๋นฉิงสูดหายใจเข้าลึกๆ น้ำตาไหลออกมาทันที ที่แท้เสด็จพี่ของเขายังไว้ชีวิตจวินมู่เยว่ เพราะต้องการให้เขาเป็นตัวประกันหรือ?

เช่นนั้นหากจวินมู่เยว่เดินทางไปเป๋ยฉู่ จะมีชีวิตที่ดีได้อย่างไร?

ฉู่อวิ๋นฉิงส่ายหน้าไม่หยุดแล้วเอ่ยปากอย่างยากที่จะเชื่อ

“ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น ไม่ใช่แบบนั้น เสด็จพ่อกับเสด็จแม่ทรงโปรดข้ามาก ขอเพียงข้าเอ่ยปากทั้งสองพระองค์ต้องรับปากแน่นอน ข้าจะไม่ปล่อยให้พวกเขาทำร้ายเจ้า”

จวินมู่เยว่อยากบอกว่า ความรักที่ฮ่องเต้และฮองเฮาของเป๋ยฉู่มีให้ฉู่อวิ๋นฉิงมีขีดจำกัด ก่อนหน้านี้ที่ปล่อยให้นางเอาแต่ใจ เพราะฉู่อวิ๋นฉิงยังไม่ได้แตะต้องผลประโยชน์ระดับบ้านเมือง

ทว่าครั้งนี้กลับแตกต่าง ด้วยฐานะของเขา สามารถทำให้ตงโจวและจวนอ๋องฉินเสียหายอย่างหนัก

ฮ่องเต้และฮองเฮาของเป๋ยฉู่ แล้วยังมีฉู่อวิ๋นหยางจะปล่อยตัวประกันที่ดีเช่นนี้ไปได้อย่างไร และจะปล่อยให้ฉู่อวิ๋นฉิงเอาแต่ใจได้อย่างไร?

แต่ว่าคำพูดเช่นนี้ จวินมู่เยว่พูดไม่ออกจริงๆ เมื่อเขาเห็นฉู่อวิ๋นฉิงที่ลนลานกระวนกระวาย ซ้ำยังมีน้ำตานองหน้า จึงทำใจไม่ได้ที่จะเปิดเผยความจริงที่โหดร้ายต่อหน้านาง

จวินมู่เยว่ถอนหายใจ