ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2171

ชิงกวนกับพ่อของเขาได้พบกับลูกพี่ลูกน้องของจี้เหล่าฮั่น ซึ่งมีอิทธิพลมากในเมืองต้าหยู่ ไม่นานก็จัดการให้ทุกคนได้ลงหลักปักฐานพร้อมทั้งบอกว่าจะดูแลพวกเขา

ลูกพี่ลูกน้องของจี้เหล่าฮั่นไม่ดูแก่เลย ดูเหมือนจะอายุประมาณห้าสิบปี ศีรษะล้าน ใส่เสื้อคลุมสีดำ สีหน้าเคร่งขรึม เขานามสกุลเฟิง ชื่อเฟิงจวิ้นเป่า

เฟิงจวิ้นเป่าจัดที่อยู่ให้กับคนของตระกูลจี้ แล้วยังเตรียมบ้านอีกหลังไว้ให้ขบวนคุ้มกันของอู๋เป่ยได้พักผ่อน

เฟิงจวิ้นเป่าเชิญอู๋เป่ยไปยังบ้านของเขา และต้อนรับอย่างอบอุ่น เขากล่าวด้วยความสะเทือนใจว่า “คาดไม่ถึงเลยว่าลูกพี่ลูกน้องของข้าจะถูกฆ่าเช่นนี้ โชคดีที่ท่านออกโรงช่วยเหลืออย่างมีคุณธรรม”

อู๋เป่ยกล่าวว่า “ข้ารับปากกับผู้อาวุโสจี้ว่าจะพาครอบครัวของเขามายังเมืองต้าหยู่ หลังจากนี้คงต้องฝากท่านดูแลพวกเขา”

เฟิงจวิ้นเป่า: “แน่นอนอยู่แล้ว”

พูดคุยเรื่องทั่วไปกันเล็กน้อย ทั้งสองก็ก้าวเข้าสู่หัวข้อสำคัญ เฟิงจวิ้นเป่ากล่าวว่า : “ครั้งก่อนที่ลูกพี่ลูกน้องของข้ามอบหมายให้ข้านำยาอายุวัฒนะไปประมูล คงเป็นของท่านใช่หรือไม่?”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ใช่ ของข้าเอง ที่ข้ามาครั้งนี้ก็เพื่อจะร่วมมือกันต่อ”

เฟิงจวิ้นเป่าถามทันทีว่า : “แล้วในมือของท่านยังมียาอายุวัฒนะเหลืออีกเท่าไหร่?”

อู๋เป่ย : “ยังมีอยู่อีกหลายสิบเม็ด”

เฟิงจุ้นเป่าดวงตาเปล่งประกาย พูดว่า : “ขอท่านจงวางใจ ข้าจะขายยาอายุวัฒนะของท่านให้ได้ราคาสูงที่สุดอย่างแน่นอน!”

อู๋เป่ย : “ข้ามียาพลังลับระดับสี่ขั้นสูงสุดหกเม็ด และยาเข้าสู่ดินแดนลับระดับหกขั้นดีเยี่ยมห้าเม็ด”

เฟิงจวิ้นเป่าตื่นเต้นจนตัวสั่น : “ยาอายุวัฒนะระดับสี่ขั้นสูงสุด ยาระดับหกขั้นดีเยี่ยม! สวรรค์! ท่านเป็นนักปรุงยาระดับหกหรือ?”

อู๋เป่ยยิ้มและกล่าวว่า : “ข้ายังไม่ได้รับการตรวจสอบสถานะนักปรุงยาอย่างเป็นทางการ แต่ข้าสามารถปรุงยาระดับหกได้จริง”

เฟิงจวิ้นเป่าสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวว่า : “ท่านอาจารย์ ข้าจะรีบเตรียมการประมูลทันที ท่านพักที่เรือนชั่วคราวก่อน หากมีเรื่องใดใช้คนมาตามข้าได้เลย”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ตอนที่ข้ามาถึง เห็นว่าเมืองต้าหยู่ก็มีสำนักปรุงยาและร้านขายยาอยู่หลายแห่ง ช่วงสองสามวันนี้ข้าจะเดินสำรวจสักหน่อย แล้วก็จะปรุงยาเพิ่มอีกสองสามเตา”

เขาได้ยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณมาไม่น้อยจากตระกูลเย่ รวมทั้งเตาปรุงยาที่ดีกว่าเดิม จึงถือโอกาสนี้ปรุงยาอายุวัฒนะชุดใหม่เพิ่มเติม

เมื่อเฟิงจวิ้นเป่าได้ยิน ก็รีบพูดว่า : “ท่านอาจารย์ พอดีข้ามีสูตรยาอายุวัฒนะอยู่หลายฉบับ ท่านสนใจหรือไม่?”

อู๋เป่ยยิ้มแล้วถาม : “หรือ? เป็นสูตรยาแบบไหนกัน?”

เฟิงจวิ้นเป่า : “รอสักครู่ ข้าจะไปหยิบสูตรยามาให้”

สูตรยาเหล่านี้คือสิ่งที่เฟิงจวิ้นเป่าค่อยๆสะสมมา มองว่าเป็นของล้ำค่าไม่เคยเปิดเผยให้คนนอกเห็น และไม่เคยมอบให้ใครดูง่ายๆ แต่อู๋เป่ยไม่ใช่คนธรรมดา เขาคือปรมาจารย์ปรุงยาฝีมือสูงย่อมมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะได้ดูสูตรยาเหล่านี้

ไม่นาน เฟิงจวิ้นเป่าก็นำสูตรยาสี่ฉบับมา มอบให้อู๋เป่ยด้วยสองมือ

อู๋เป่ยกวาดตามองเร็วๆ แล้วก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย สูตรยาทั้งสี่ฉบับนี้ มีสองสูตรเป็นของยาอายุวัฒนะระดับเจ็ด หนึ่งสูตรเป็นระดับแปด และอีกหนึ่งเป็นระดับเก้า! กล่าวคือ อย่างน้อยต้องเป็นนักปรุงยาระดับเจ็ดขึ้นไป จึงจะสามารถปรุงยาได้ตามสองสูตรในนั้น

เฟิงจวิ้นเป่ามองสีหน้าของอู๋เป่ย เห็นว่าเขาไม่มีสีหน้าเปลี่ยนแปลงใดๆ ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า : “ท่านอาจารย์ สูตรยาเหล่านี้เป็นอย่างไรบ้าง?”

อู๋เป่ยไม่ได้ตอบทันที แต่กลับถามกลับว่า : “เจ้าเคยพบเห็นนักปรุงยาระดับเจ็ดมาก่อนไหม?”

เฟิงจวิ้นเป่าหัวเราะอย่างขื่นขมแล้วส่ายหัว : “นักปรุงยาระดับเจ็ดนั้นสูงส่งเพียงใด ข้าย่อมไม่มีวาสนาได้พบ แต่ข้ารู้ว่าในราชวงศ์ไป่หน่าทางทิศตะวันตก มีนักปรุงยาหลวงอยู่ท่านหนึ่ง เป็นนักปรุงยาระดับเจ็ด ได้รับความเคารพอย่างยิ่ง แม้แต่ฮ่องเต้ก็ยังต้องให้เกียรติ”

อู๋เป่ย : “สูตรยาเหล่านี้ อย่างน้อยก็เป็นยาอายุวัฒนะระดับเจ็ด การปรุงนั้นยากยิ่งนัก”

บนใบหน้าของเฟิงจวิ้นเป่าเต็มไปด้วยความคาดหวัง : “ท่านอาจารย์ ท่านปรุงได้หรือไม่?”

อู๋เป่ยหยิบสูตรยาฉบับหนึ่งออกมาแล้วถามเขาว่า : “สมุนไพรตามที่ระบุในนี้ เจ้าเตรียมไว้ได้หรือไม่?”

เฟิงจวิ้นเป่ายิ้ม : “สมุนไพรในสูตรยาระดับเจ็ดสองฉบับนี้ ข้าเริ่มหามาตั้งแต่สิบปีก่อน ตอนนี้รวบรวมครบสำหรับสูตรหนึ่งแล้ว อีกสูตรยังขาดอยู่อีกสองชนิด”

อู๋เป่ยรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย : “เจ้ารวบรวมสมุนไพรพวกนี้ได้ครบ ถือว่าไม่ธรรมดา วัตถุดิบของเจ้าสามารถปรุงได้กี่เตา?”