เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง นิยาย บท 2

2 /610

หลินหยางสลบไปนานมาก ทั้งยังฝันประหลาดอีกด้วย ทันทีที่เขาลืมตาขึ้น ก็เป็นเช้าวันถัดมาแล้ว

เขาเห็นตาแก่ผมสีดอกเลาคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างหน้า ก็รู้สึกตกใจมาก

“เจ้าหนุ่ม ไม่ต้องตกใจ ฉันได้รักษาดวงตากับบาดแผลทั้งหมดของเธอเรียบร้อยแล้ว”

ตาแก่กล่าวด้วยสีหน้าเมตตา

หลินหยางแอบหยิกตัวเองหนึ่งที เจ็บมาก เขามั่นใจแล้วว่านี่ใช่ความฝันแน่ ๆ แต่ตอนนี้ภายในหัวสมองยังคงยุ่งเหยิงอยู่

“ฉันมีชีวิตอยู่อีกไม่นานแล้ว เหลือเพียงลมหายใจเฮือกสุดท้ายแล้ว ก่อนตายได้คนสืบทอดแบบเธอ ก็นับว่าปลื้มใจแล้ว”

ตาแก่โบกมือให้หลินหยางพร้อมกล่าวขึ้นว่า “เธอคุกเข่าลงก้มหัวคำนับอาจารย์ เดี๋ยวค่อยอธิบายรายละเอียดให้เธอฟัง”

หลินหยางไม่ลังเล รีบก้มหัวคำนับอาจารย์ พร้อมทั้งเรียกท่านอาจารย์

ตาแก่ยกมือขึ้นลูบศีรษะของหลินหยาง กล่าวด้วยใบหน้าปลื้มปีติ “เจ้าเด็กดี! เธอนั่งให้ดี ต่อไปเรื่องทุกอย่างที่อาจารย์จะเล่า เธอจะต้องตั้งใจฟัง จดจำเอาไว้ในใจ ห้ามบอกคนอื่นเด็ดขาด”

หลินหยางเงี่ยหู นั่งลงที่ข้างกายของตาแก่ ตั้งใจฟัง

ตาแก่พูด หลินหยางเป็นผู้มีเนตรคู่ที่หาได้ยากในรอบพันปี เป็นเพราะกระจกตาถูกทำลาย ทำให้ไม่สามารถปลุกพลังของเนตรคู่ได้

หลินหยางรู้ว่าตนเองเกิดมาพร้อมกับดวงตาที่ไม่เหมือนกับคนอื่น คนปกติทั่วไปดวงตาหนึ่งข้างมีรูม่านตาเพียงหนึ่งรู แต่เขากลับมีสองรูมาแต่ตั้งแต่เกิด

ตั้งแต่เล็กจนโต เขาถูกผู้คนรอบตัวมองว่าแตกต่าง ตอนที่เข้าเรียนก็ถูกเพื่อนร่วมชั้นหาว่าเป็นปีศาจ มีเพียงพ่อกับแม่เท่านั้นที่ไม่เคยรังเกียจเขา

จากนั้นตาแก่ก็เล่าถึงตัวตน และประวัติความเป็นมาทั้งหมดของตัวเองให้หลินหยางฟัง หลังจากสั่งเสียเรื่องงานศพเสร็จแล้ว ตาแก่ก็นำกระเป๋าเฉียนคุนมอบให้แก่หลินหยาง ด้านในมีของที่เขาเก็บสะสมเอาไว้จำนวนหนึ่ง ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งของที่หลินหยางจะได้ใช้ประโยชน์ต่อไป

จากนั้นจู่ ๆ ตาแก่ก็ชี้ไปที่ตรงกลางระหว่างคิ้วของหลินหยาง ข้อมูลจำนวนนับไม่ถ้วนก็หลั่งไหลเข้าสู่หัวสมองของเขาในทันที

ตาแก่ได้นำสิ่งที่เรียนรู้มาตลอดชีวิต ถ่ายทอดให้แก่หลินหยางจนหมด จนสุดท้ายคอตกและเสียชีวิตอย่างกะทันหัน ร่างกายกลายเป็นเถ้าถ่าน

“ท่านอาจารย์ ความมุ่งมาดปรารถนาดั้งเดิมของท่านศิษย์จะบรรลุแทนท่าน ความแค้นอันยิ่งใหญ่ของท่าน ศิษย์จะล้างแค้นแทนท่านไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม”

ท่านอาจารย์ที่มีโชคชะตาได้พบกันเพียงครั้งหนึ่ง ได้มอบชีวิตใหม่ให้หลินหยางอีกครั้ง เหมือนกับเป็นพ่อแม่ผู้ให้ชีวิตใหม่ มีบุญคุณใหญ่หลวง หลินหยางรู้สึกซาบซึ้งใจและเคารพเขาเป็นอย่างมาก

หลินหยางเปิดถุงเก็บสมบัติที่ท่านอาจารย์มอบให้เขาก่อนตาย หยิบยาลูกกลอนฮุ่นหยวนเบิกฟ้าที่แสนล้ำค่าเม็ดหนึ่งออกมาแล้วกินลงไป ร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นมาทันที

รอยแผลเป็นบนร่างกายของเขาเริ่มหลุดร่อน สิ่งแปลกปลอมสีดำถูกขับออกจากรูขุมขน ผ่านพิธีศีลมหาสนิทจากภายในสู่ภายนอกรอบหนึ่ง ราวกับได้เกิดใหม่

ยาลูกกลอนฮุ่นหยวนเบิกฟ้าเม็ดนี้สามารถชะล้างสิ่งสกปรก ทำให้เข้าก้าวข้ามระดับมานะสร้าง เข้าสู่ระดับเบิกฟ้าทันที

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เขาได้ปลุกพลังของเนตรคู่ขึ้นมาแล้ว อีกทั้ง ศักยภาพของพลังเนตรคู่จะกระตุ้นอย่างต่อเนื่องตามพลังยุทธ์ที่เพิ่มขึ้น กำเนิดพลังวิเศษลี้ลับมากมาย เก่งกาจหาผู้ใดเทียบ

“ฉินโม่หนง ฉินเยียนหราน พวกแกสองแม่ลูกจิตใจโหดเหี้ยมไม่รู้จักบุญคุณ พวกแกคงไม่คิดไม่ฝันว่าฉันจะมีความโชคดีในความโชคร้าย รอดจากภัยพิบัติมาได้!”

“ฉันจะทำให้พวกแกได้ชดใช้ ในการกระทำของตัวเอง!”

หลินหยางเสร็จสิ้นการชะล้างสิ่งสกปรก ควบคุมพลังขั้นต้นของเนตรคู่ สามารถซ่อนเร้นเนตรคู่ของตัวเองตามความพอใจ ไม่อย่างนั้นถ้าหากถูกคนที่รู้เรื่องพบเข้า เกรงว่าจะควักดวงตาของเขาออกไปทันที

เขาทำตามความปรารถนาที่ยังไม่สำเร็จของท่านอาจารย์ นำเถ้ากระดูกโปรยลงในแม่น้ำ จากนั้นก็มุ่งหน้าตรงไปยังตระกูลฉิน

เขาแทบจะอดรนทนไม่ไหวที่จะไปแก้แค้นสองแม่ลูกตระกูลฉินเพื่อลบล้างความอับอายแล้ว!

หลินหยางกระโจนตัวขึ้นไป ปีนเข้าไปในสวนดอกไม้ของคฤหาสน์ตระกูลฉิน ทันทีที่เปิดประตู ก็ได้เห็นเข้ากับภาพอันน่าเหลือเชื่อ

ฉินโม่หนงนอนเอนหลังอยู่บนโซฟา ในมือถือหนังสือเล่มหนึ่งกำลังเปิดอ่าน ท่าทางสง่างาม ราวกับงานศิลปะที่แกะสลักอย่างประณีตชิ้นหนึ่ง เส้นโค้งอ่อนช้อยแต่สง่างาม แผ่ซ่านเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ออกมา

ถึงแม้ว่าฉินโม่หนงจะเคยมีลูกมาก่อน แต่ยังคงรักษารูปร่างเอาไว้ได้ดีมาก ประกอบกับการบำรุงต่างๆ นานา ท่าทางดูเหมือนกับหญิงสาวอายุยี่สิบเจ็ดยี่สิบแปดปี ทั่วทั้งร่างแผ่ซ่านกลิ่นอายของหญิงสาวที่มีความเป็นผู้ใหญ่

สิ่งที่ฉินโม่หนงเคยประสบมาก็น่าเวทนามากเช่นกัน ตอนอายุสิบห้า ถูกผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งข่มขืน จนให้กำเนิดฉินเยียนหราน

ต่อมาเธอได้พาลูกสาวหนีออกมาจากการควบคุมของผู้มีอิทธิพล จึงได้มาที่เมืองลั่ว

ฉินโม่หนงเห็นหลินหยางกลับมา กล่าวอย่างประหลาดใจ “ไม่นึกเลยว่าแกยังไม่ตาย?”