หลงอู่ยิ้มอย่างอ่อนอกอ่อนใจก่อนจะอธิบาย “เรื่องมันยาว เมื่อกว่ายี่สิบปีที่แล้ว ที่หมู่บ้านคนโฉด เหล่าคนโฉดมีทั้งหมดห้าคนไม่ใช่แค่สี่คนเหมือนในปัจจุบัน ที่จริงแล้วผมเป็นสมาชิกคนที่ห้าในตอนนั้น...”
หลังจากหยุดครู่หนึ่ง เขาพูดต่อ “แม่ของคุณช่วยผมไว้ตอนที่ผมถูกศัตรูคู่อาฆาตไล่ล่า ตั้งแต่นั้นมาผมก็ออกจากหมู่บ้านคนโฉดและคอยอยู่เคียงข้างเธอในฐานะองครักษ์ ผมถึงได้กลายเป็นคนของตระกูลหลงและเปลี่ยนชื่อเป็นหลงอู่ เมื่อเวลาล่วงเลยไปเกินกว่ายี่สิบปี อิทธิพลของหมู่บ้านคนโฉดก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างมากตลอดหลายปีที่ผ่านมา กระนั้นเหล่าคนโฉดก็ยังคงเคารพผมอยู่บ้าง เมื่อใดที่ผมขอความช่วยเหลือ พวกเขาก็จะเต็มใจช่วยผมโดยไม่ลังเล”
ตอนนั้นเองที่เฉินผิงได้รู้เสียที ถ้างั้นหลงอู่ก็เคยเป็นหนึ่งในคนโฉดแห่งหมู่บ้านคนโฉด!
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เล่าเรื่องแหวนมังกรฟ้าให้หลงอู่ฟังเลย ในเมื่อมันเป็นไพ่ตายใบสุดท้ายของเขา เพื่อความปลอดภัย เขาคิดว่ายังไม่ควรบอกให้ใครรู้เรื่องนี้มากเกินไป
หลังจากอำลาหลงอู่แล้ว เฉินผิงก็ตรงไปสนามบินกับกู่หลิงเอ๋อร์
แดนพายัพค่อนข้างไกลจากจิงตู ตั้งอยู่ที่ปลายสุดของชายแดนต้าซย่าและได้ชื่อว่าเป็นดินแดนที่แห้งแล้งที่สุดในประเทศ ถึงกระนั้น ผู้ฝึกยุทธ์หลายคนชอบก็ที่จะไปฝึกฝนที่นั่นเพราะสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมและป่าอันกว้างใหญ่
ในที่สุดเครื่องบินของพวกเขาก็ลงจอดที่เมืองซีฉวนซื่อ ทางตะวันตกเฉียงเหนือ หลังจากใช้เวลาบินนานกว่าห้าชั่วโมง
หลังจากเฉินผิงลงจากเครื่องบิน เขาเพิ่งรู้ว่าเมืองนี้ดูแห้งแล้งกว่าเมืองอื่นๆ ที่เขาเคยไปมา แม้แต่เมืองเล็กๆ อย่างหงเฉิงยังดูเจริญกว่าด้วยซ้ำ
“คุณครับ ให้ไปส่งไหมครับ?” คนขับแท็กซี่เข้ามาหาเฉินผิงทันทีหลังจากที่เขาก้าวออกจากอาคารผู้โดยสารขาเข้า
เฉินผิงพยักหน้าและกระโดดขึ้นแท็กซี่โดยมีกู่หลิงเอ๋อร์อยู่ในอ้อมแขนเขา
“คุณจะไปไหนเหรอครับ?” คนขับแท็กซี่ถามเขา
“มีเพียงคหบดีแห่งแดนพายัพจากตระกูลกู่เท่านั้นที่สามารถสร้างโรงแรมห้าดาวได้ แต่ผมได้ยินมาว่าตระกูลกู่สนิทสนมกับพวกตระกูลชั้นสูงในจิงตูเมื่อไม่นานมานี้ ดูเหมือนว่าทั้งตระกูลตั้งใจจะย้ายไปที่นั่น ถ้าเป็นแบบนั้นซีฉวนซื่อก็คงจะรกร้างยิ่งกว่าเดิม” คนขับแท็กซี่ถอนหายใจเฮือกใหญ่
เฉินผิงลืมตาขึ้นในทันใดและถามอย่างตื่นเต้น “งั้นคุณก็รู้จักกู่ไค่หยวน คหบดีแห่งแดนพายัพใช่ไหมครับ?”
คนขับแท็กซี่ชะงักชั่วขณะก่อนจะพูดขึ้น “รู้จักอยู่แล้วครับ! ตระกูลกู่ถือเป็นตระกูลที่โด่งดังที่สุดในแดนพายัพ ผมได้ยินมาว่าไม่มีใครในแดนนี้ที่สามารถเอาชนะคหบดีแห่งแดนพายัพได้ ทุกคนหวาดกลัวเขา”
“ไม่มีใครในแดนนี้เอาชนะเขาได้งั้นเหรอ?” เฉินผิงเผยรอยยิ้มมีเลศนัย
เห็นได้ชัดว่าเฉินผิงไม่เชื่อคำพูดของคนขับแท็กซี่ กู่ไค่หยวนอย่างมากก็เป็นเพียงปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ระดับแปด เป็นไปได้ยังไงที่ไม่มีใครในแดนพายัพสามารถเอาชนะเขาได้เลย?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...
ไม่มีบีตรเครดิตก็ต้องรออ่านแบบฟรี รอนานหน่อย...
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...