หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1389

"เอาล่ะ ผมเล่นกับคุณมากพอแล้ว”

จากนั้นเฉินผิงก็หายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะหงายฝ่ามือขวาขึ้น

กระบี่พิฆาตมังกรปรากฏขึ้นในมือของเขาในพริบตา ทันทีที่มันแสดงตัว สภาพแวดล้อมรอบตัวพวกเขาดูราวจะเปลี่ยนสีไปชั่วขณะ

จากนั้นเสียงหึ่งๆ ก็ดังมาจากด้านในของกระบี่พิฆาตมังกร ราวกับว่ามันเป็นเสียงร้องของตัวตนหนึ่งที่กำลังกระหายเลือด

จู้จื่อซานทำหน้าเคร่งเครียดขณะที่เขาจ้องกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิง และสัมผัสได้ถึงรัศมีของมัน

ในขณะเดียวกัน หลังจากเฉินผิงสูดหายใจเข้าลึกๆ พลังวิญญาณในตัวเขาก็เริ่มเดือดพล่าน

“เก้าร่างเงากระบวนท่าแรก!”

เฉินผิงยกกระบี่ขึ้นเหนือหัวก่อนจะกระโดดขึ้นไปในอากาศ

จากนั้นเขาก็ตวัดกระบี่ลงอย่างรวดเร็ว

แสงวาบจากกระบี่พุ่งเข้าหาจู้จื่อซาน

โครม!

มันโจมตีเข้าที่พื้นตรงหน้าจู้จื่อซาน และเกิดเป็นรอยแยกลึกลงไปในดิน

จู้จื่อซานต้องรีบถอยออกจากจุดนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงคมกระบี่ของเฉินผิง

ในตอนนั้นจู้จื่อซานเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข แม้ว่าจะฟันไม่โดนเขา แต่พลังของกระบี่ก็ทำให้เกิดรอยแตกสีขาวบนชุดเกราะของเขา

ในขณะนั้น จู้จื่อซานอ้าปากค้างใส่เฉินผิงด้วยความเหลือเชื่อ เขารู้ว่าพลังของตัวเองไม่คู่ควรกับเฉินผิงอีกต่อไป เฉินผิงต่อสู้กับเขาเพื่อลับฝีมือเท่านั้น

เมื่อคิดได้ดังนั้น ความเย่อหยิ่งก็หายไปจากจู้จื่อซาน ในชั่วพริบตาต่อมา เขาก็ลุกขึ้นยืนและหันหลังวิ่งหนี

เขาเป็นประธานของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ แต่ในตอนนั้น เขาดูเหมือนหมาหน้าโง่ที่ไร้เจ้าของในขณะที่เขาวิ่งโดยไม่ลังเล

“คิดจะหนีงั้นเหรอ? ไม่ง่ายหรอกน่า!”

เฉินผิงเย้ยหยันและกระโจนขึ้นไปในอากาศอีกครั้ง พร้อมตวัดกระบี่พิฆาตมังกรของเขา

“เก้าร่างเงากระบวนท่าสอง!”

ลำแสงสีขาวพุ่งออกมาจากกระบี่พิฆาตมังกร และตรงไปยังจู้จื่อซานที่กำลังหลบหนี

ฉับ!

เมื่อมองไปยังแขนที่หายไปของเขา จู้จื่อซานก็เดือดดาลขึ้นมา

ฝีมือโดยรวมของเขาจะถดถอยลงอย่างมาก เพราะเขาเสียแขนไปข้างหนึ่ง

ในตอนนี้เขาเทียบกับกับเฉินผิงไม่ได้เลย อันที่จริง ต่อให้เจอกับเจ้ายุทธ์ขั้นสองเขาก็ยังลำบาก

“ฉันจะฆ่าแก เฉินผิง ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม!” จู้จื่อซานคำราม

จากนั้นเขาก็ค่อยๆ ยืนขึ้นและมองไปทางจิงตู แต่เขาไม่ได้มุ่งหน้าไปยังเมืองนั้น

เขารู้ว่าเขาต้องตายแน่หากกลับไปที่จิงตู

สิ่งที่เขาต้องการในตอนนั้นคือการแก้แค้น ถ้าเขาอยากจะฆ่าเฉินผิง เขาต้องขอความช่วยเหลือ

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จู้จื่อซานก็กลับไปตามทางที่เขาจากมา ไปทางทิศใต้

มีทะเลอยู่ไม่ไกลนักจากทางที่เขาจะไป

หลังจากจู้จื่อซานขึ้นเรือเล็กแล้ว เขาก็มุ่งสู่ทะเล