หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1779

“เฉินผิง เดินทางปลอดภัยนะ” หลงอู่กล่าวพลางยิ้ม

“คุณเฉิน คราวนี้คงต้องลำบากคุณแล้ว ผู้หญิงพวกนี้ใช่ว่าจะรับมือได้ง่ายๆ” เก๋อฝูไห่กระเซ้าเย้าแหย่พลางยิ้มกว้าง

เฉินผิงยิ้มแห้งๆ ก่อนจะนำคนทั้งกลุ่มไปขึ้นเครื่อง

ตอนที่บรรดาหญิงสาวอย่าง กู่หลิงเอ๋อร์ เก๋อหยู่หาน เก๋อเจียอี๋ จี้หรูเสว่ เสี่ยวหมิน อู่เม่ยเอ๋อร์ เสี่ยวหลานและเสี่ยวหรู ขึ้นเครื่องไปพร้อมกับเฉินผิงก็พลันดึงดูดความสนใจของทุกคนขึ้นมาทันที

อย่างไรเสียหญิงสาวทั้งแปดคนก็ล้วนแล้วแต่งดงามน่าหลงใหลในแบบฉบับของพวกเธอเอง โดยเฉพาะความงามประดุจภาพฝันของจี้หรูเสว่ ตลอดจนเสน่ห์เย้ายวนใจของอู่เม่ยเอ๋อร์กับเสี่ยวหลานที่สะดุดตาชายหนุ่มบนเครื่องบิน

อย่างไรเสียบรรดาหญิงสาวกลับไม่สะทกสะท้านกับสายตาชายหนุ่มโดยสิ้นเชิง เพราะพวกเธอกำลังคุยกันอย่างมีความสุข

เฉินผิงนั่งอยู่ข้างๆ หูหม่าซือและทันทีที่พวกเขาขึ้นเครื่อง หูหม่าซือก็เริ่มถอนหายใจ

“หูหม่าซือ เป็นอะไรเหรอครับ?” เฉินผิงถามด้วยความสับสน

“เฉินผิง ต่อไปตอนที่ผมมองหาผู้หญิงสักคน ผมไม่อยากฟังความคิดเห็นอะไรจากคุณอีกแล้ว ในเมื่อคุณมีสาวๆ มากมายออกขนาดนั้นคอยรับใช้ ก็ยังไม่ถึงทีที่คุณจะมาค่อนขอดผมได้หรอก! ดูสิว่าพวกเธอทั้งสวยงามและโดดเด่นตั้งขนาดไหน ทำไมถึงหาคนที่เหมือนกับพวกเธอไม่ได้กันนะ?” หูหม่าซือบ่นพึมพำพลางจ้องมองเฉินผิงด้วยความอิจฉา

เฉินผิงถึงกับพูดไม่ออกและเขาก็ไม่รู้ว่าจะตอบอคำถามของหูหม่าซืออย่างไรดี

แต่จ้าวฉวางก็พูดขัดจังกวะขึ้นมาว่า “หูหม่าซือ เอาไว้พวกเราไปถึงฉวงกั๋วเมื่อไหร่ พวกเราค่อยหาผู้หญิงมาให้คุณสักคน”

คำสัญญาของจ้าวฉวางต่างหากจึงจะเป็นสิ่งที่หูหม่าซืออยากจะได้ยิน ดังนั้นหูหม่าซือจึงฉีกยิ้มกว้าง “ได้ ได้ แต่ผมไม่อยากฟังอะไรจากเฉินผิงอีกแล้วล่ะ”

“ไม่สน ไม่สนหรอก” เฉินผิงหัวเราะพลางส่ายหน้า

เครื่องบินขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างมั่นคง ไม่นานพวกเธอก็หมดความตื่นเต้นและเงียบเสียงลง เฉินผิงหลับตาพักผ่อน

จากนั้นเสียงของแอร์โฮสเตสก็ดังขึ้นมาจากท้ายเครื่องบิน “คุณผู้ชาย ตอนนี้เครื่องบินอยู่กลางอากาศ ได้โปรดกลับไปนั่งที่ของคุณและอย่าเดินไปเดินมานะคะ”

“ฉันเดินไปเดินมาแล้วมันจะทำไม? ฉันโคตรเหนื่อยเลยโว้ย! อย่ามาจุ้นจ้านเรื่องของฉัน!”

“ไม่ล่ะ ยิ่งไปกว่านั้น ไอ้โล้นนั่นก็กำลังจะเดือดร้อน” เฉินผิงตอบอย่างเมินเฉย

อย่างไรเสีย กู่หลิงเอ๋อร์และคนอื่นๆ ก็ไม่ใช่คนที่ใครจะมายุ่งได้ง่ายๆ

พวกนางคนใดคนหนึ่งก็สามารถอัดชายหัวโล้นให้เละได้แล้ว เช่นนั้นเฉินผิงจะกังวลใจเรื่องของพวกเธอไปทำไมกัน?

ในขณะเดียวกัน ชายหัวโล้นก็ไม่กังวลใจกับสายตาของหญิงสาว เขาจึงยิ้มพลางกล่าวว่า “น้องสาว พวกเรามาทำความรู้จักกันดีไหมเอ่ย? เมื่อพวกเราไปถึงเกาะหมีขาว พี่จะออกค่าที่พัก ค่าอาหารและค่าเลี้ยงดู พี่จะพาพวกน้องไปกินของอร่อยๆ แถวนี้รวมทั้งไปเยือนจุดชมวิวทุกแห่งด้วย น้องไม่ต้องออกตังค์เลย!”

ชายหัวโล้นพยายามทำให้ตัวเองดูดีมากที่สุด เพราะหวังว่าจะสร้างความประทับใจแก่กู่หลิงเอ๋อร์และคนอื่นๆ

แต่ทุกคนไม่สนใจเขาสักคนยกเว้นเพียง เสี่ยวหลาน เพราะเสี่ยวหลานเลิกคิ้วให้เขา

เมื่อชายหัวโล้นสังเกตเห็นเช่นนั้น เขาก็ตัวสั่นสะท้านแล้วยื่นดอกกุหลาบให้เธอ