หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 26

“เฉินผิง คุณหนูซูนี่ใช้ได้เลยทีเดียว แค่ฟังก็รู้แล้วว่าเป็นคุณหนูของตระกูลเศรษฐี แต่เธอไม่วางมาดเลยแม้แต่น้อย ลูกต้องพยายามเข้านะ!”

หลังจากที่ซูอวี่ฉีไปแล้ว ถังหงอิงก็พูดกับเฉินผิง

“แม่ พวกเราเป็นแค่เพื่อนธรรมดากันครับ!”

เฉินผิงพูดไปอย่างช่วยไม่ได้

“เฉินผิง ฉันคิดว่าคุณหนูซูนี่ใช้ได้เลยนะ แกฟังฉัน พยายามเข้า พ่อแกดูคนไม่เคยผิด!”

ในเวลานี้ เฉินผิงก็พูดขึ้นมาเช่นกัน

ต้องรู้ก่อนว่าเฉินเป่ากั๋วเป็นคนง่ายๆ และคงไม่พูดเรื่องพวกนี้กับเฉินผิง แต่ครั้งนี้ดูท่าจะชอบซูอวี่ฉีมากจริงๆ รู้สึกว่าซูอวี่ฉีใช้ได้ทีเดียวจึงอยากโน้มน้าวเฉินผิง

“เอาน่า พ่อกับแม่ไม่ต้องสนใจแล้ว!”

เฉินผิงรู้สึกหมดหนทางจึงเดินเข้าห้องนอนไป!

หลังจากเข้ามาในห้องนอนแล้ว เฉินผิงไม่ได้เอนกายลงบนเตียง แต่กลับนั่งขัดสมาธิและหลับตาลง ปล่อยให้จิตใจเคลื่อนไหวและเริ่มจิตตวิสุทธิ พลังงานรอบๆ ต่างก็พุ่งเข้าหาเฉินผิงราวกับกระแสน้ำ!

สามปีที่ผ่านมานี้ เฉินผิงบำเพ็ญฌานมาโดยตลอด ไม่เคยพักเลยแม้แต่วันเดียว และนี่ก็เป็นคำขอของตาเฒ่ามังกรด้วย ถึงแม้ตอนนี้เขาจะออกจากคุกแล้ว และตาเฒ่ามังกรก็มาบังคับเขาไม่ได้แล้ว แต่เฉินผิงก็ยังพยายามฝึกต่อไป!

เพียงไม่นาน พลังงานบนยอดเขาก็ค่อยๆ เข้าไปในร่างกายของเฉินผิงตามกายหายใจ พลังงานที่อยู่รอบๆ ตัวของเฉินผิงก่อตัวเป็นระลอกคลื่นเล็กๆ จากนั้นก็ถูกเฉินผิงสูดเข้าไปในร่างกาย

ตอนนี้ศักยภาพในการฝึกลมหายใจของเฉินผิง สามารถดูดซับพลังงานได้ค่อนข้างน้อย ถึงแม้ว่าจะสูดลมหายใจรับพลังงานไปมากแค่ไหน แต่ร่างกายของเขาก็ไม่สามารถใช้งานทั้งหมดได้ในทันที เขาต้องค่อยๆ รับพลังงานเข้าไปอย่างช้าๆ เพื่อเพิ่มศักยภาพของตัวเอง!

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว อีกไม่นานดวงอาทิตย์ก็จะโผล่พ้นขอบฟ้าแล้ว ขณะนี้เฉินผิงจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา

เขาถอนหายใจออกมายาวๆ เฉินผิงรู้สึกว่าร่างกายของเขาสบายขึ้นกว่าที่เคย พลังงานของที่นี่เข้มข้นและบริสุทธิ์กว่าในคุกมาก หลังจากบำเพ็ญฌานเสร็จแล้วก็ไม่มีความรู้สึกเหนื่อยล้าอยู่เลย!

“เฉินผิง มากินข้าวเช้าได้แล้ว!”

“เกือบถึงแล้ว พวกพี่ชายของฉันต่างเป็นผู้ชำนาญการต่อสู้ สู้กับเฉินผิงแค่คนเดียวก็เหลือเฟือ อีกทั้งยังเป็นการตะลุมบอนอีก ต้องสาสมอย่างแน่นอน!”

ฟู่เหว่ยรู้ว่าเกิ่งซานซานไม่สบอารมณ์ จึงรีบโทรไปหาเพื่อนสี่ห้าคนให้มาหาที่นี่ เพื่อจัดการเฉินผิงและแก้แค้นให้กับตัวเองด้วย!

“ถ้าอย่างนั้นก็ดี ฉันไม่เชื่อว่าเฉินผิงจะไม่มีวันลงจากเขา และให้ตระกูลซูปกป้องไปทั้งชีวิตหรอก!”

เกิ่งซานซานกัดฟัน “ไอ้ขยะที่มันมาหักแขนพี่เหล่ยและทำลายงานแต่งงานของฉัน มันต้องตายเท่านั้น!”

หลังจากพูดอย่างโกรธเคือง เกิ่งซานซานก็มองไปที่ฟู่เหว่ยและพูดว่า “ฉันต้องไปเยี่ยมพี่เหล่ยที่โรงพยาบาล เรื่องเฉินผิงให้นายจัดการแล้วกัน ถ้าเสร็จเรื่องนี้แล้วอยากได้เท่าไหร่ก็บอกได้เลย!”

“ไม่มีปัญหา เธอรอข่าวดีจากฉันได้เลย!”

ฟู่เหว่ยพยักหน้าด้วยความดีใจ!