หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 265

“คุณเฉิน ผมจะตรวจสอบเรื่องนี้ให้ทะลุปรุโปร่งครับ!”

เมื่อหลิงเจิ้นชวนพูดจบ เขาก็มองไปทางหลี่เว่ยเจี้ยนกับเฉินเป่าเฉียงและกล่าวว่า “พวกคุณสองคนโดนปลดออกจากตำแหน่งตั้งแต่วันนี้จนถึงวันที่ได้รับการตรวจสอบ ถ้าหากตรวจสอบแล้วพบว่าพวกคุณคอรัปชั่น พวกคุณต้องโดนลงโทษอย่างรุนแรง!”

ตึกตัก...

หลี่เว่ยเจี้ยนกับเฉินเป่าเฉียงตกใจจนนั่งไร้เรี่ยวแรงอยู่บนพื้น ถ้าหากตรวจสอบพวกเขา ใครก็หนี้ไม่พ้น!

“นายกเทศมนตรีหลิง คุณเฉิน พวกเราเปลี่ยนสถานที่คุยกันเถอะ...”

หลินเทียนหู่สั่งให้คนไปเตรียมห้องไว้แล้ว!

“อืม!” หลิงเจิ้นชวนผงกหัว จากนั้นก็กล่าวกับคนสองสามคนที่ตามตัวเองมาด้วยกันว่า “พวกคุณกลับไปรอผมเถอะ เดี๋ยวผมจะตามไป!”

เมื่อพวกเขากลับไปแล้ว หลิงเจิ้นชวนกับเฉินผิงก็เดินออกมาจากห้องส่วนตัว ในตอนที่หลินเทียนหู่เดินออกมา เขาก็มองสองพ่อลูกตระกูลหลี่กับครอบครัวของเฉินเป่าเฉียงอย่างเยือกเย็น นัยน์ตาแฝงความเหยียดหยามอยู่เล็กน้อย!

เมื่อมองแผ่นหลังของเฉินผิง ครอบครัวของเฉินเป่าเฉียงจึงเสียใจอย่างสุดซึ้ง!

ถ้าหากพวกเขาไม่ปฏิบัติต่อครอบครัวของเฉินผิงแบบนี้ ผลลัพธ์เป็นแบบอื่นหรือเปล่านะ!

แต่บนโลกมียารักษาอาการเสียใจในภายหลังขายซะที่ไหน!

...

เฉินผิงอยู่ที่ภัตตาคารไม่นานนัก เพียงแค่พูดคุยกับหลิงเจิ้นชวนสองสามประโยคเท่านั้น เหตุผลที่หลิงเจิ้นชวนมาหาเฉินผิง อันดับแรกคือเพื่อกล่าวขอบคุณ นอกจากนี้ก็เพื่อลูกชายของตัวเอง เขาหวังว่าเฉินผิงจะปล่อยหลิงเฟิง!

เฉินผิงไม่ได้สนใจนัก ถ้าหากหลิงเฟิงไม่ยั่วยุเขาอีก เฉินผิงก็ไม่มีทางไปหาเรื่องหลิงเฟิงอย่างแน่นอน!

ขณะที่เฉินผิงเดินออกมาจากภัตตาคาร เขาก็พบว่าพ่อแม่ของตัวเองกำลังเดินทางมาอย่างรีบร้อน

“เฉินผิง ลูกไม่เป็นไรใช่ไหม”

ถังหงอิงเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ

“แม่ครับ แม่ไม่เป็นอะไรใช่ไหม ทำไมพวกท่านถึงรีบร้อนแบบนี้ล่ะ”

เฉินผิงถามด้วยใบหน้าไม่เข้าใจ

แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามทำให้ตัวเองสงบลงมากเท่าไหร่ ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะคำพูดป่าเถื่อนของเฉินเป่าเฉียง มันดังอยู่ในหูของเฉินผิงอยู่ตลอดเวลา!

“โอ๊ย...”

เฉินผิงส่งเสียงร้องและส่ายหัวสุดชีวิต เขาอยากกำจัดเสียงนี้ออกไป แต่มันไม่มีประโยชน์เลยสักนิด!

เฉินผิงรู้ว่าตัวเองมีปีศาจอยู่ภายในใจ เพื่อกำจัดปีศาจที่อยู่ภายในใจ วิธีเดียวที่ทำได้ก็คือ ต้องถามเรื่องที่อยากรู้ให้ชัดเจน!

แต่เฉินผิงอ้าปากไม่ออก เขาไม่รู้จักถามออกไปยังไง!

ตั้งแต่เล็กจนโต ถังหงอิงกับเฉินเป่ากั๋วต่างก็รักเขามาก ถึงแม้เฉินเป่ากั๋วจะเข้มงวด แต่เฉินเป่ากั๋วก็ไม่เคยตีเขาเลย!

เฉินผิงไม่เคยคิดว่าเขาไม่ใช่ลูกแท้ที่แท้จริงของพ่อแม่เลย ไม่มีความคิดแบบนี้เลยแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้หัวใจของเฉินผิงกำลังยุ่งเหยิง ทำยังไงก็ไม่สงบลงสักที!

เฉินผิงปล่อยให้จิตใจยุ่งเหยิงซ้ำไปซ้ำมาอยู่นาน จนกระทั่งถังหงอิงเรียกเฉินผิงไปทานอาหารเย็น เฉินผิงจึงเดินออกไปจากห้อง

เมื่อเห็นสีหน้าของเฉินผิงไม่ค่อยดี ถังหงอิงจึงรีบถามว่า “เฉินผิง ลูกป่วยหรือเปล่า”