หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 306

เพราะเสียงของชายวัยกลางคนดังจนเฉินผิงอดไม่ได้ที่จะมองตามไป

“คุณจ้าว พวกเรายังตกลงกันได้อยู่ โสมนี่เป็นของชั้นดีแน่นอน แต่ว่าราคายี่สิบล้านมันออกจะสูงไปหน่อย ถ้าลดราคาลงมาหน่อย ผมจะโอนเงินให้คุณเลย”

เหอจื้อกังเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

“ยี่สิบล้าน ขาดไปนิดเดียวก็ไม่ได้ ในเมื่อคุณไม่เอา งั้นผมไปล่ะ!”

ชายวัยกลางคนพูดพลางลุกขึ้นหยิบกล่องไม้เตรียมตัวจะเดินออกไป

“คุณจ้าว อย่าเพิ่งรีบร้อนๆ ผมเอา เหรินเหอถังเอาอยู่แล้ว ไม่ใช่เพื่ออะไร แต่เพื่อมิตรภาพของเรา”

เหอจื้อกังรีบห้ามชายวัยกลางคนก่อนจะควักโทรศัพท์ออกมา “ผมจะโอนให้คุณเดี๋ยวนี้เลย หากมีโสมชั้นดีแบบนี้อีกก็เอามาให้เหรินเหอถังได้ ผมให้ราคาดีแน่นอน”

“ฮ่าๆๆ พูดดีๆ …”

ชายวัยกลางคนได้ยินก็หัวเราะร่าขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“พี่ใหญ่เหอ คุณรอก่อน…”

ตอนที่เหอจื้อกังเตรียมจะโอนเงินให้กับชายวัยกลางคนนั้น เฉินผิงก็เดินเข้ามาขวางเหอจื้อกัง

“สหายเฉินผิง มีอะไรเหรอ” เหอจื้อกังเอ่ยถามอย่างสงสัย

“คุณชายท่านนี้ ให้ผมดูโสมป่านี่หน่อยได้ไหม” เฉินผิงเอ่ยกับชายวัยกลางคน

ชายคนนั้นไม่พูดอะไร เพียงแต่มองไปทางเหอจื้อกัง ใบหน้าเต็มไปด้วยคำถาม

“อ้อ คนนี้คือสหายของผมเอง”

เหอจื้อกังรีบเอ่ย

“เมื่อกี้ประธานเหอก็ดูโสมป่าของผมไปแล้ว ยังมีปัญหาอะไรอีกเหรอ”

ชายวัยกลางคนมองไปทางเฉินผิงด้วยใบหน้าตื่นตัว

“ผมสงสัยว่านั่นจะเป็นโสมป่าปลอม”

จังหวะนั้นซูอวี่ฉีและกู้อวี่เฟยก็เข้ามา พวกเธอไม่คิดว่าเฉินผิงจะถึงขั้นพนันกับคนอื่น

มีเพียงแค่หลินเทียนหู่ที่ยังคงนั่งดื่มชา ใบหน้าแสยะยิ้ม เขารู้ได้ทันทีว่าชายวัยกลางคนดวงซวยแล้ว

ท่าทางตระเตรียมการมาพร้อมของเฉินผิงทำให้ชายวัยกลางคนตกใจ ก่อนจะละสายตามองไปทางเหอจื้อกัง

“คุณจ้าว ในเมื่อสหายเฉินผิงอยากจะดู งั้นก็ให้เขาดูเถอะ ให้เขายอมแพ้ ตอนจ่ายเงินผมจะเพิ่มราคาให้คุณอีก”

เหอจื้อกังเองก็ไม่เชื่อว่าโสมป่านั่นจะเป็นของปลอมเพราะว่าเขาตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว แต่ในเมื่อเฉินผิงดื้อรั้นจะดูให้ได้ เช่นนั้นก็ให้เขาดู ให้เขายอมแพ้ไปเอง

“ได้ ในเมื่อประธานเหอพูดขนาดนี้แล้ว ผมก็จะให้เขาดู ให้เขายอมแพ้สนิท”

ชายวัยกลางคนกัดฟันกรอดและพยักหน้า

กล่องไม้ถูกเปิดออกอย่างช้า โสมป่าหนึ่งต้นวางอยู่ในกล่อง

โสมป่านั้นใหญ่และมีรากยาวมาก ลำต้นใหญ่กว่านิ้วหัวแม่มือสองนิ้วรวมกันอีก