หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 307

“เห็นหรือยัง โสมป่าชั้นดีแบบนี้นับว่าหาเจอได้ยากในอวิ๋นเฉิง”

ชายวัยกลางคนยิ้มเยาะเฉินผิง “ตอนนี้แกแพ้แล้ว สิบล้านล่ะ? ฉันดูยังไงแกก็ไม่น่าจะเอาเงินสิบล้านออกมาได้”

เฉินผิงไม่สนใจชายคนนั้น แต่กลับยื่นมือไปจับโสมป่า

“เฮ้ย แกจะทำอะไร…”

สีหน้าของชายวัยกลางคนเปลี่ยนทันที เขายื่นมือไปขวางแต่สายเกินไป โสมป่าตกไปอยู่ในมือของเฉินผิงแล้ว

เฉินผิงหยิบโสมป่าขึ้นมา ก่อนจะใช้สองมือหักมัน

“สหายเฉินผิง คุณจะทำอะไร”

เหอจื้อกังหน้าซีด โสมป่าจะมีราคาก็ต่อเมื่อครบสมบูรณ์ หากรากหักไปแม้แต่รากเดียวก็ต้องคิดราคาครึ่งหนึ่ง หากหักครึ่งเช่นนี้ก็ไม่มีราคาเลยสักแดง

เป๊าะ…

เมื่อเหอจื้อกังพูดจบ โสมป่าในมือของเฉินผิงก็หักเป็นสองท่อนแล้ว

เหอจื้อกังปิดตาลง ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ นั่นถือเป็นเงินยี่สิบล้านเลยนะ พริบตาเดียวก็ไม่เหลือแล้ว

ซูอวี่ฉีกับกู้อวี่เฟยเองก็หันไปมองเฉินผิงอย่างตกใจ ไม่เข้าใจว่าเฉินผิงทำอะไร

ส่วนชายวัยกลางคนนั้นเมื่อเห็นเฉินผิงหักโสมป่า ใบหน้าก็ขาวซีดทันที เขาหันหลังวิ่งหนี ไม่เอาเงินแล้ว

“อยากหนี? คุณจะหนีได้เหรอ?”

มุมปากของเฉินผิงยกยิ้มขึ้น

ขณะที่ชายวัยกลางคนกำลังจะวิ่งหนี หลินเทียนหู่ที่นั่งดื่มชาอยู่ก็ลุกขึ้นถีบชายคนนั้นกลับมาที่เดิม

“นี่…นี่มันอะไรกัน”

เมื่อชายคนนั้นวิ่งหนี เหอจื้อกังก็งงไปชั่วขณะ ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“พี่ใหญ่เหอ คุณดูอีกทีว่าโสมป่านี่จริงหรือไม่”

เฉินผิงโกหก เขาบอกเหอจื้อกังไม่ได้ว่าเขาอาศัยความสามารถในการสัมผัสพลังวิญญาณ ถ้าเป็นโสมป่าร้อยปีจริงเฉินผิงย่อมต้องสัมผัสได้ถึงพลังของมันได้ง่ายๆ

แต่ครั้งนี้เฉินผิงกลับไม่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังของโสมที่อยู่ในกล่องไม้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าในกล่องนั้นไม่ใช่โสมป่าร้อยปีของจริงแน่นอน

เหอจื้อกังมองเฉินผิงด้วยสีหน้าตกใจ ก่อนจะกล่าวอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง “ผมโตมาขนาดนี้ยังไม่เคยพบเจอใครที่แค่ได้กลิ่นก็สามารถบอกได้ว่าสมุนไพรนั้นจริงหรือปลอม ได้เจอแล้ว วันนี้ผมได้เจอแล้ว…”

“พี่อวี่ฉี แฟนพี่มีความสามารถแบบนี้ด้วย จมูกดียิ่งกว่าสุนัขอีก!”

กู้อวี่เฟยก็ตะลึงเช่นกัน

แต่เมื่อพูดจบกลับรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เห็นเฉินผิงที่แลบลิ้นออกมา เธอจึงยกยิ้มแห้งเชิงขอโทษ

เฉินผิงไม่ได้ใส่ใจอะไร เขารู้ว่ากู้อวี่เฟยไม่ได้มีเจตนาไม่ดี จึงยกยิ้มบางๆ

“สหายเฉินผิง วันนี้คุณช่วยผมไว้ งั้นผมจะพาคุณไปเที่ยวเล่นที่ตลาดดูว่ามีสมุนไพรอะไรบ้าง ผมจะช่วยต่อรองราคาให้ ไม่ว่าร้านสมุนไพรร้านไหนในอวิ๋นเฉิงก็ล้วนไว้หน้าผม!”

เหอจื้อกังตบไหล่เฉินผิงแล้วเอ่ย