หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 333

“ไม่ต้องห่วงน่า คนที่สามารถฆ่าผมได้ บนโลกนี้ยังไม่เกิดเลย!”

เฉินผิงส่งยิ้มอ่อนให้ซูอวี่ฉีทีหนึ่ง จากนั้นก็มองไปทางหลินเทียนหู่พร้อมกล่าว “เรียกตัวพี่ๆ น้องๆ จากจวี้อี้ถังมาเยอะๆ หน่อย อย่าได้เกิดข้อผิดพลาดอะไรอีกล่ะ!”

“เข้าใจแล้วครับ!” หลินเทียนหู่พยักหน้า จากนั้นก็ไปโทรโทรศัพท์!

เฉินผิงพูดปลอบประโลมซูอวี่ฉีต่ออีกไม่กี่คำ แล้วก็ออกจากโรงแรมไป เพื่อเตรียมตัวช่วยกู้ซูเหยาที่อยู่เสิ่งเฉิงให้ได้!

หลังเดินออกจากโรงแรม รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินผิงก็หายไปในทันที สิ่งที่มาแทนที่มีเพียงความเหน็บหนาวที่ไร้ที่สิ้นสุด ผู้คนสัญจรที่เดินผ่านไปมาบนถนน ต่างก็รู้สึกถึงอากาศหนาวเย็นอย่างกระทันหัน ตัวจึงสั่นเทาเพราะความหนาวอย่างช่วยไม่ได้!

......

เสิ่งเฉิง ตระกูลเว่ย!

เว่ยเทามองไปทางหญิงสาวที่เจี่ยงเหวินเจี๋ยจับตัวกลับมา ก็รู้สึกปั้นหน้าไม่ถูก!

“น้า น้าจับผิดคนแล้ว ผู้หญิงคนนี้ผมไม่รู้จัก เธอไม่ใช่ซูอวี่ฉีซะหน่อย!”

เว่ยเทาพูดอย่างเอือมระอา

“จับผิดคน?” เจี่ยงเหวินเจี๋ยชะงัก

เขาถามอย่างมึนงง “ก็เธอบอกเองนี่ว่าเธอชื่อซูอวี่ฉี จะจับผิดคนได้ยังไงกัน”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยเอ่ยตอบ พร้อมหันไปพูดกับกู้ซูอวี่ “บอกมา เธอชื่ออะไร?”

ร่างของกู้อวี่เหยาสั่นระริกเบาๆ เธอเคยได้ยินชื่อเสียงตระกูลเว่ยมานานแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาถึงที่นี่ มองไปทางคฤหาสน์หรูสีทองอร่าม แถมในสวนยังมีบอดี้การ์ดที่คอยเดินลาดตตระเวนกันตลอด กู้อวี่เหยาก็รู้สึกกลัวขึ้นมา!

“ฉะ...ฉันชื่อกู้อวี่เหยา...”

กู้อวี่เหยาตอบเสียงค่อย

“แม่งเอ้ย บังอาจมาหลอกฉัน...”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยโมโห จึงตบใบหน้าของกู้อวี่เหยาไปแรงๆ หนึ่งฉาด จนมุมปากของเธอมีเลือดไหลออกมาในทันที!

เว่ยเทามองไปทางกู้อวี่เหยาด้วยรอยยิ้มหื่นกาม “คนสวย ไม่ต้องกลัวนะ เดินมานั่งข้างๆ ฉัน เธอแค่เชื่อฟังคำสั่งของฉันแต่โดยดีแล้วพรุ่งนี้ฉันจะส่งตัวเธอกลับไป แต่หากไม่เชื่อฟังละก็ ฉันจะสั่งให้คนใช้ด้านนอกมานอนกับเธอ พวกป่าเถื่อนพวกนั้น ไม่มีทางอ่อนโยนแบบฉันหรอกนะ”

บัดนี้กู้อวี่เหยารู้สึกกลัวจับใจ เมื่อได้ยินเว่ยเทาพูดแบบนี้ ก็ไม่มีความคิดที่จะขัดขืนแม้แต่น้อย ที่นี่คือคฤหาสน์เว่ย เธอไม่มีทางหนีออกไปได้แน่ๆ สิ่งเดียวที่เธอทำได้ตอนนี้คือการเชื่อฟังคำสั่งเว่ยเทา!

ดวงตาของกู้อวี่เหยานองไปด้วยน้ำตา เธอค่อยๆ เดินเข้าไปหาเว่ยเทา จากนั้นก็ไปนั่งอยู่ข้างๆ เขา!

ได้กลิ่นหอมบนตัวของกู้อวี่เหยา พร้อมเห็นท่าทีอันน่าสงสารของเธอ เว่ยเทาก็ดีใจขึ้นมาจนหัวเราะเสียงดัง

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาหัวเราะแรงขนาดนี้ หลังจากที่เขาป่วย!

ส่วนในของสวนตระกูลเว่ย ได้จุดไฟสว่างไสวไปทั่ว บอดี้การ์ดทุกคนในตระกูลเว่ยกำลังเดินลาดตระเวนอย่างไม่หยุดหย่อน ผู้เก่งกาจที่เจี่ยงเหวินเจี๋ยพามานั้น ก็อยู่กับเว่ยคุนอันหมด

ไม่รู้ทำไม เว่ยคุนอันรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ่อยๆ ตั้งแต่ที่ลุงฝูถูกฆ่าเมื่อคืน เฉินผิงก็ปล่อยคำพูดแล้วว่าจะเด็ดหัวของเขาลงมาให้ได้ ภายในใจของเว่ยคุนอันเองก็เริ่มรู้สึกกลัว

เขากลัวว่าหากเขาประมาท เฉินผิงจะมาฆ่าเขาถึงที่ตระกูลเว่ย และเด็ดหัวของเขาทิ้ง