หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 38

หลังจากที่เฉินผิงกลับมาถึงบ้านแล้ว พ่อกับแม่ต่างก็ไม่อยู่ที่บ้าน คงจะออกไปเดินเล่นอีกแล้ว ในสภาพแวดล้อมแบบนี้ ออกไปเดินมากหน่อยก็ดี!

ไม่มีใครมารบกวน เฉินผิงจึงเริ่มบำเพ็ญฌานอยู่ในห้อง!

เขาต้องรีบบำเพ็ญฌาน เพราะเขาไม่รู้ว่าจะได้เจออะไรในวันที่ 15 กรกฎาคม ถึงแม้ผู้เฒ่ามังกรบอกว่าวันนั้นจะให้โอกาสใหญ่กับเขาหนึ่งครั้ง แต่ใครจะรู้ว่าโอกาสนั้นจะมีภัยอันตรายติดตามมาหรือไม่

เขานั่งขัดสมาธิและท่องบทจิตตวิสุทธิ ตันเถียนของเฉินผิงเริ่มเคลื่อนไหวเล็กน้อย พลังงานรอบๆ ต่างถูกเฉินผิงสูดเข้าไปในร่างกายอย่างช้าๆ!

แม้แต่อาหารเย็นก็ไม่ได้กิน เฉินผิงบำเพ็ญฌานอยู่ทั้งคืนอีกแล้ว!

“ฟู่...”

ขณะที่เฉินผิงลืมตาขึ้นมา ควันขุ่นมัวกลุ่มหนึ่งก็ออกมาจากปากของเขา!

“นึกไม่ถึงว่าพลังของมังกรอาฆาตจะรุนแรงขนาดนี้...”

เฉินผิงกำหมัดหลวมๆ เขารู้สึกถึงความสามารถของพลังงานในร่างกาย เฉินผิงบรรลุแล้ว!

ตอนนี้เฉินผิงถึงการฝึกลมหายใจขั้นที่ห้าแล้ว ต้องรู้ก่อนว่าสามปีที่เขาอยู่ในคุก ภายใต้การชี้นำจากตาเฒ่ามังกร เขาบรรลุการฝึกหายใจขั้นที่สี่แล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าพลังของมังกรอาฆาตที่เขาดูดซับไปเมื่อวานนี้ จะทำให้เขาบรรลุขั้นที่ห้ารวดเร็วขนาดนี้ นี่ทำให้เฉินผิงดีใจมาก!

เฉินผิงเหมือนจะค้นพบวิธีเพิ่มความเร็วในการบำเพ็ญฌานแล้ว เพียงแค่ดูดซับแรงอาฆาตและความเคียดแค้นเพิ่มขึ้นอีกหน่อย ความเร็วในการบำเพ็ญฌานก็จะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว!

แต่น่าเสียดายที่ของประเภทนี้ต้องพึ่งดวงเท่านั้น จะหาของที่มีแรงอาฆาตและความเคียดแค้นมาจากไหนมากมายขนาดนั้น!

เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ เฉินผิงลงจากเตียงและจัดเสื้อผ้าเล็กน้อย!

“ใช่คุณหนูซูไหม ถึงแม้ฉันจะมองไม่เห็น แต่แค่ได้ยินเสียงการเดินฉันก็รู้แล้ว!”

ในเวลานี้ ที่ห้องโถงด้านนอกมีเสียงของถังหงอิงดังขึ้นมา!

“คุณป้าคะ คุณป้าเก่งมากเลย!” ซูอวี่ฉียิ้มเล็กน้อย “คุณป้าไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณหนู คุณหนูแล้ว ดูห่างเหินมากเลย เรียกฉันว่าอวี่ฉีก็พอแล้วค่ะ!”

“ใช่ๆๆ ห่างเหินมาก ถ้าอย่างนั้นฉันจะเรียกว่าอวี่ฉีแล้วนะ!” ถังหงอิงยิ้มและพยักหน้าซ้ำไปซ้ำมา “คุณมาหาเฉินผิงหรือคะ เขายังไม่ออกมาจากห้องนอนเลย!”

“เฉินผิง ตื่นเร็วๆ หน่อย อวี่ฉีมาหาลูกน่ะ!”

ถังหงอิงตะโกนไปทางห้องนอนของเฉินผิง!

“คุณป้าคะ ไม่ต้องตะโกนแล้วค่ะ เดี๋ยวฉันไปเรียกเขาเอง!”

ซูอวี่ฉีพูดจบก็มุ่งตรงไปยังห้องนอนของเฉินผิง!

ถังหงอิงพูดจบก็รีบดึงให้เฉินเป่ากั๋วออกจากวิลล่า!

ที่อีกด้านหนึ่ง ซูอวี่ฉีผลักประตูเข้าไปในห้องนอนของเฉินผิง!

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงยืนอยู่ล่างเตียงและแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ซูอวี่ฉีก็ตกใจ “นี่คุณตื่นแล้วไม่ใช่หรือ”

“ทำไม คุณยังไม่อยากให้ผมตื่น อยากเห็นผมถอดเสื้อผ้างั้นหรือ”

เฉินผิงพูดติดตลก!

“เฮ้ย ใครอยากดูคุณถอดเสื้อผ้ากัน!” ซูอวี่ฉีกลอกตาใส่เฉินผิง แต่ในใจของเธอก็สั่นไหวเล็กน้อย เฉินผิงสามารถพูดเล่นกันเธอได้ แสดงว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองพัฒนาขึ้นมากแล้ว

“ฉันมีธุระกับคุณ คุณไปกับฉันหน่อย!”

ซูอวี่ฉีดึงเฉินผิงออกไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ!

เฉินผิงอยากถามว่าไปที่ไหน แต่ซูอวี่ฉีก็ดึงเขามาจนถึงรถแล้ว!

แต่ว่าเมื่อดูเวลา ห่างจากเวลาที่กู่เวิ่นเทียนเชิญเขาไปงานเลี้ยงมากอยู่ เฉินผิงจึงปล่อยให้ซูอวี่ฉีดึงเขาขึ้นรถไป