หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 608

สีหน้าของเฉินผิงพลันเคร่งขรึมขึ้นมาเมื่อได้เห็นภาพนั้น

เขาไม่เห็นว่าชายร่างกำยำจะใช้เวทย์มนต์หรือร่ายคาถาใดๆ แต่ผู้หญิงสองคนนั้นราวกับต้องมนต์สะกด พวกเธอเชื่อฟังทุกอย่างที่เขาพูด เฉินผิงยอมรับว่าเขาไม่มีความสามารถแบบนั้น

เขารู้ว่าตัวเองไม่มีโอกาสชนะแม้แต่นิดเดียวถ้าชายคนนั้นคิดจะจู่โจม เขาอาจจะโต้กลับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

“คุณตามผมมาทำไม?” เฉินผิงถามในที่สุด

ชายร่างกำยำแสยะยิ้มให้กับคำถามของเขา “ผมแปลกใจที่คุณรู้ตัวว่าผมสะกดรอยตาม ไม่คิดเลยว่าคุณจะไปถึงขั้นหลุดพ้นแล้ว ในสายตาของพวกผู้ฝึกยุทธ์จอมปลอมตอนนี้คุณคงดูไร้เทียมทาน”

แทนที่จะตอบคำถาม เขากลับบอกเรื่องระดับขั้นผู้บำเพ็ญเพียรของเฉินผิงแทน

คำพูดของเขายิ่งทำให้เฉินผิงแน่ใจว่าเดาถูก ชายที่อยู่ตรงหน้าเป็นผู้บำเพ็ญเพียรเหมือนกับเขา อย่างไรก็ดี เขาสัมผัสได้ว่าชายคนนี้น่าจะอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับเขา

“คุณเป็นใคร? คุณคงไปถึงขั้นหลุดพ้นแล้วเป็นอย่างน้อย ถึงได้ใช้ปราณสัมผัสหยั่งดูท่าที แถมยังไล่ผู้หญิงพวกนั้นไปด้วยคำพูดประโยคเดียว แสดงว่าความสามารถของคุณเกินกว่าขั้นหลุดพ้น หรือว่าคุณจะไปถึงขั้นแปรธาตุไม่ก็วิญญาณใหม่แล้ว” เฉินผิงถามอย่างจริงจัง

ชายร่างกำยำมีท่าทีเหยียดหยามแล้วพูด “คุณไม่ต้องเดาหรอก ถึงยังไงคุณก็ไม่มีวันไปถึงระดับเดียวกันกับผมได้ ตามผมมาซะดีๆ แล้วผมจะไม่ทำร้ายคุณ”

“เราจะไปที่ไหน?” เฉินผิงถาม

“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ ไปถึงเดี๋ยวก็เห็นเอง”

ชายคนนั้นไม่ยอมบอกอะไรเพิ่มเติม

“ผมไม่ตามคนแปลกหน้าไปหรอกนะ จนกว่าคุณจะบอกผม”

“ตระกูลหลง? คุณรู้เหรอว่าผมเป็นใคร?” เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาไม่ใส่ใจเรื่องที่ตัวเองบาดเจ็บมากนัก แต่สงสัยในคำพูดของชายคนนั้น

ชายคนนี้อาจจะมีเบาะแสเรื่องภูมิหลังของฉัน ฉันอยากรู้มาตลอด เรื่องตัวตนของฉันและเรื่องของแม่บังเกิดเกล้า ชายหนุ่มไม่เคยล้มเลิกความคิดนั้น นับแต่ที่เขาได้รู้ว่าตัวเองถูกเก็บมาเลี้ยง

“ถ้าอยากรู้เรื่องภูมิหลังของตัวเอง งั้นก็อย่าขัดขืนแล้วตามผมมา ไม่อย่างนั้นผมจะจัดให้คุณอีกสักแผล”

ชายคนนั้นสลายรัศมีของเขาแทบจะทันที เฉินผิงรู้สึกว่าแรงกดดันที่บีบคั้นเขาอยู่หายไปแล้ว เขาปรับตัวไม่ทันจนกระอักเลือดออกมาอีกรอบ

พอเห็นว่าเฉินผิงกระอักเลือดไม่หยุด ชายคนนั้นก็ส่ายหน้า “คุณอ่อนแอเกินไป นึกว่าตัวเองจะต้านรัศมีของผมได้เพียงเพราะคุณไปถึงขั้นหลุดพ้นแล้ว แต่ร่างกายของคุณยังบอบบาง คุณไม่แม้แต่จะเสริมพลังกายให้ตัวเอง ดีนะที่ผมใช้พลังแค่สามส่วน ไม่อย่างนั้นคุณตายแน่ ถ้าเป็นแบบนั้นผมคงไปรับรางวัลไม่ได้”

ดวงตาของเขามีแววหยามเหยียด พลังของเฉินผิงเทียบเขาไม่ได้เลย