หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 757

เมื่อมองเข้าไปในตาของหนิงอวี่และเริ่นซือชง เฉินผิงยิ่งมั่นใจในความสงสัยของเขา นอกจากนี้ จะต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นเนื่องจากบ้านนั้นอยู่ภายใต้วงแหวนอาคมเป็นแน่

“กรุณายืดแขนออกมาครับคุณนายเริ่น ให้ผมตรวจสอบดูว่ามีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นกับคุณ”

หนิงอวี่วางมือของเขาลงที่เอวของซูซู่เจินอย่างเบาๆ และหลับตาลงราวกับว่าเขากำลังตรวจสอบเธออยู่จริงๆ

เมื่อเปรียบกับเฉินผิงแล้ว เขาเพียงแค่จับจ้องและรู้ทุกอย่างได้โดยไม่ต้องจับชีพจรหรือตรวจสอบอะไรเธอเลยเมื่อตอนที่เขามองดูเธอก่อนหน้านี้ มันทำให้เฉินผิงดูเหมือนกำลังล้อเล่นกับทุกคน

ถ้าไม่ใช่เพราะคำแนะนำอันแข็งกร้าวของซุนซือเหมี่ยวแล้วล่ะก็ เริ่นเสียนเองก็คงไม่เชื่อเฉินผิงหรือแม้แต่ให้ของขวัญแก่เขา เขาจะมองว่าอีกฝ่ายเป็นคนเจ้าเล่ห์และโยนเขาออกไปอย่างแน่นอน

เพียงไม่นาน หนิงอวี่ก็ลุกขึ้น เมื่อเห็นดังนั้นเริ่นซือชงจึงรีบถามขึ้น “แม่ของฉันเป็นอย่างไรบ้าง? หนิงอวี่?”

“คุณนายเริ่นสบายดี เริ่นซือชง เป็นเพียงพลังงานด้านลบที่ไหลเข้าสู่ตัวเธอ ทำให้เกิดไมเกรนบ่อยๆ เธอจะหายดีเป็นปลิดทิ้งหลังจากที่ฉันขับไล่พลังงานด้านลบออกไปจากร่างกายของเธอ”

เมื่อพูดจบ เขาก็เสกมนต์เสน่ห์ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ก่อนที่จะร่ายมนต์บางอย่าง จากนั้นเขาก็ติดมันบนหน้าผากของซูซู่เจิน

หญิงสาวนิ่งไปทันทีราวกับว่าเธอกำลังถูกมนต์สะกด เธอนิ่งจนไม่แม้แต่จะกะพริบตา

ไม่กี่อึดใจต่อมา ก็มีเมฆหมอกสีดำปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเธอ หมอกสีดำนั้นดูราวกับมีชีวิตเพราะมันมีรูปร่างคล้ายมนุษย์หลังจากที่มันออกมาจากร่างของเธอและพุ่งไปทางหน้าต่าง

“ฮึ่ม! แกหนีไม่รอดหรอก!”

หนิงอวี่หยิบขวดดินเผาลายครามออกมาจากกระเป๋าของเขา เขาขว้างมันออกไปที่เจ้าหมอกสีดำ เจ้าหมองสีดำนั่นถูกดูดเข้าไปในขวดใบนั้นทันที

เริ่นเสียนรู้สึกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา เขาเป็นเพียงคนธรรมดา ดังนั้นเขาจึงไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน

แม้แต่ซุนซือเหมี่ยวเองก็ตกใจจนพูดไม่ออกเช่นกัน ถึงเขาจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์แต่เขาก็ไม่เคยเห็นการไล่ผีหรือสิ่งอื่นๆ ที่คล้ายกันในเรื่องที่เกี่ยวกับทักษะวิญญาณ

“เริ่นซือชง เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ฉะนั้นอย่าพูดถึงเรื่องการตอบแทนอะไรเลย” หนิงอวี่ปฏิเสธด้วยรอยยิ้ม

“หนิงอวี่ ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับเริ่นซือชง แต่เราคงไม่สามารถรับความช่วยเหลือโดยไม่ตอบแทนสิ่งใดเลยไม่ได้หรอก ฉันรู้กฎที่ว่าอย่าลงแรงโดยไม่หวังผล ไม่เช่นนั้นมันจะตัดอายุขัยของคุณ โปรดบอกฉันหากว่ามีสิ่งใดที่คุณต้องการจากพวกเรา” เริ่นเสียนกล่าวด้วยความเบิกบานใจ

เขารู้สึกเป็นสุขอย่างเห็นได้ชัดเมื่อภรรยาของเขาหายจากอาการป่วย

หนิงอวี่กล่าวอย่างเขินอาย “ผมไม่คิดว่าคุณจะรู้ถึงกฎวิริยภาพข้อนี้ด้วยคุณเริ่น ในเมื่อคุณยืนยันเช่นนั้น ผมอยากจะขอของบางอย่างจากคุณ”

“เชิญว่ามาได้เลย หากไม่เกินความสามารถของตระกูลเริ่น ฉันจะยกมันให้กับคุณอย่างแน่นอน” เริ่นเสียนพูดยืนยันพร้อมเอามือตบที่หน้าอกของเขา

“ผมได้ยินมาว่าคุณมีหม้อหม้อทองใบหนึ่ง คุณเริ่น ผมอยากจะได้มันอย่างมาก ไม่ทราบว่าคุณพอที่จะ...”

ทันทีที่หนิงอวี่พูด เขาสังเกตเห็นสีหน้าของเริ่นเสียนที่เปลี่ยนไป ดังนั้นเขาจึงหยุดพูดกลางคัน