หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 821

จ้าวฉวางดูไม่สบอารมณ์เช่นกัน แต่ไม่ใช่เพราะว่าลูกสมุนของเขาพ่ายแพ้ แต่เขารู้สึกโกรธที่ถูกทำให้ขายขี้หน้าต่อหน้าสาวๆ เขาจึงรีบเข้ามาร่วมการต่อสู้เพื่อรักษาศักดิ์ศรีของเขา

ซวนหยวนไคไม่ได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือใดๆ เฉิงคุนก็เช่นกัน พวกเขาทำได้แค่มองดูชายสูทดำอย่างเป็นห่วง

เฉินผิงขมวดคิ้วลง หลังจากที่ได้เห็นความแข็งแกร่งของพลังระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นสูงของชายผู้นี้ เขารู้ได้ทันทีว่าชายผู้นี้พยายามอดกลั้น แม้ชายคนนี้จะยังหนุ่มแต่พลังของเขาอยู่ในระดับปรมาจารย์ยุทธ์แล้ว เขาอาจจะทรงพลังยิ่งกว่าเซี่ยโหวตุนแห่งสำนักเทียนอู่ก็เป็นได้

การฝึกวิชามารช่วยให้พลังของผู้บำเพ็ญฌานเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว อย่างที่พวกเขาพูดกัน ไม่มีใครสามารถเป็นปรมาจารย์ยุทธได้ในวัยเพียงเท่านี้

ชายสูทดำขมวดคิ้ว เขาไม่กลัวผู้ฝึกยุทธ์จากแดนไร้เงา แต่ถ้าหากการต่อสู้ดำเนินไป ทุกๆ คนอาจรู้ว่าเขาคือผู้ฝึกวิชามาร

“ไอ้บ้าเอ้ย! นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันขายหน้าขนาดนี้! ทุกคน ฆ่าไอ้บัดซบนี่แล้วโยนมันลงทะเลซะ!” จ้าวฉวางตะโกนอย่างเจ็บแค้น

เหล่าสมุนของเขายืนประจำที่แล้วพลังของพวกเขาก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้น ชายสูทดำคนนั้นพยายามอย่างเต็มที่ในการควบคุมพลังของเขา เพื่อป้องกันไม่ให้ใครล่วงรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเขา

ครั้นเมื่อการต่อสู้กำลังจะเริ่มขึ้น ชายหนุ่มในชุดโบราณก็ปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับกลุ่มคนอีกจำนวนหนึ่งที่ใส่ชุดแบบเดียวกันยืนอยู่ด้านหลังเขา

ที่ด้านซ้ายของชุดของพวกเขามีลายมังกรปักอยู่ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาล้วนมาจากตระกูลหลง “คิดจะสู้กันบนเรือแห่งนี้อย่างนั้นรึ? นับเป็นเรื่องที่ไร้มารยาทอย่างยิ่ง”

หลงซิงซูมองไปที่จ้าวฉวางและชายสูทดำ ก่อนจะปล่อยคลื่นพลังอัดอากาศที่มองไม่เห็นใส่พวกเขา

จ้าวฉวางใจเย็นลงทันทีที่เห็นหลงซิงซูปรากฏตัว จากนั้นก็โบกมือเพื่อสั่งให้ลูกน้องของเขาหยุดการต่อสู้ “คุณหลง ชายคนนี้ทำร้ายลูกน้องของผมจนบาดเจ็บ อย่างน้อยที่สุดผมควรต้องได้รับการชดเชย” เขาบอกหลงซิงซู

หลังจากที่จ้าวฉวางกลับไปที่ห้องโดยสาร หลงซิงซูมองไปที่สาวๆ แล้วสั่งให้คนของเขา “จัดหาห้องให้เหล่าคุณผู้หญิง แล้วเอาคีย์การ์ดให้พวกเธอด้วย”

“รับทราบครับ ท่าน”

ไม่นาน ตระกูลหลงก็จัดหาห้องให้และยื่นคีย์การ์ดใบหนึ่งให้หลงซิงซู

“คุณผู้หญิง คุณสามารถมาแจ้งกับผมได้หากต้องการอะไรเพิ่มเติม ชื่อของผมคือหลงซิงซู ถ้าไม่รังเกียจ เชิญพวกคุณมาดื่มชาด้วยกันหน่อยมั้ยครับ?” หลงซิงซูยื่นคีย์การ์ดให้แก่ซูอวี่ฉี

“ไม่ล่ะ มันไม่ดีสำหรับพวกเขาแน่” เฉินผิงเดินเข้ามายืนอยู่หน้าซูอวี่ฉีก่อนที่จะหยิบคีย์การ์ดจากเขา เขาจ้องมองไปที่หลงซิงซูและเดินจากไปพร้อมกับสาวๆ โดยไม่ได้พูดอะไร