หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 836

แม้ว่าชายในชุดสูทจะแข็งแกร่ง แต่เขายังหนุ่มเกินไปที่จะรู้เท่าทันความชั่วร้ายในใจของมนุษย์

เมื่อเขากินหนูหิมะเสร็จเรียบร้อย เขาก็ออกเดินทางต่อ ฉินเสี่ยวเซียนและคนที่เหลือก็ตามเขาไปติดๆ หลังจากที่พวกเขาตกลงร่วมมือกัน ชายสูทดำก็ไม่ระแวงพวกตระกูลฉินอีก ยกเว้นแต่ฉินเสี่ยวเซียน เขาเป็นถึงปรมาจารย์ยุทธ์ส่วนคนที่เหลือของตระกูลฉินเป็นแค่ระดับอาจารย์อาวุโสเท่านั้น ไม่มีคนไหนในพวกมันจะมีความสามารถพอที่จะล้มฉันได้

ตลอดการเดินทาง ชายในชุดสูทยังคงเดินไปหยุดไปตลอดทาง นอกจากนี้ เขายังคงขมวดคิ้วเหมือนมีเรื่องมากมายอยู่ในใจ

“ฉินเสี่ยวเซียน ชายคนนั้นทำอะไร? ทำไมเขาถึงทำท่าน่าสงสัย? หริอว่าเขากำลังเล่นตลกอะไรหลังจากตกลงร่วมมือกับพวกเราหรือเปล่า? ถ้าเป็นแบบนั้นพวกเราต้องกลับบ้านมือเปล่าเป็นแน่!” ฉินเสี่ยวเทียนพึมพำขณะที่มองชายชุดสูท

ฉินเสี่ยวเทียนยกมือปฏิเสธและเถียงกลับไปว่า “นายไม่รู้อะไร! พวกเราต้องดีใจอย่างคาดไม่ถึงแน่”

ฉินเสี่ยวเซียนรู้ดีว่าชายสูทดำกำลังตามหามังกรในตำนาน ถ้าพวกเราหามังกรเจอ เมื่อนั้นแก่นมังกรก็จะเป็นของพวกเรา! ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็การเดินทางครั้งนี้ก็จะสำเร็จ

คนส่วนใหญ่มาที่เกาะสะกดมังกรเพื่อที่จะตามหาแก่นอสูรและสมุนไพรมากกว่าแก่นมังกร เพราะสุดท้ายมันเป็นแค่เรื่องเล่าเท่านั้น ใครจะคาดคิดว่าจะโชคดีไปเจอเข้ากับมังกร

ขณะที่สองพี่น้องตระกูลฉินกำลังคุยกัน ชายในชุดสูทได้หยิบสิ่งของลักษณะคล้ายเข็มทิศออกมาจากกระเป๋า จากนั้นเขาท่องคาถาอะไรบางอย่างพร้อมด้วยใส่พลังเจตจำนงสังหารลงไป

หลังจากนั้น เข็มของเข็มทิศก็หมุนอย่างบ้าคลั่งแล้วมันก็ค่อยๆ หมุนช้าลงจนหยุดสนิท เข็มทิศก็ปล่อยกลุ่มควันสีดำออกไปยังทิศทางที่เข็มชี้ไป เพียงไม่นานควันที่ปล่อยออกมาก็หายไปแทบจะในทันที

เมื่อชายชุดสูทเห็นดังนั้น เขายิ้มออกมาและรีบวิ่งไปยังทิศทางนั้น

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ฉินเสี่ยวเซียนโบกมือสั่งคนของเขา “ตามเขาไป!”

อีกทางด้านหนึ่ง เฉินผิง ซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ กำลังดูแผนที่ขณะมุ่งหน้าไปยังตำแหน่งที่พวกเขาอาจพบมังกรน้ำแข็ง

อันที่จริงซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์คอยแกล้งหยอกจ้าวฉวางมาตลอดทาง จ้าวฉวางเองก็ใช้โอกาสนี้คอยประจบประแจงพวกเธอทั้งสองคนไปด้วย ถ้าฉันทำให้ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ชอบฉันได้ ก็จะเป็นการช่วยให้ฉันเอาชนะใจเสี่ยวหรูได้ง่ายขึ้น

จ้าวฉวางรู้ดีว่าการเดินทางที่เกาะสะกดมังกรนั้นยากลำบาก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงสั่งให้ลูกน้องของเขาเตรียมเสบียงและขนมขบเคี้ยว แถมยังช่วยให้ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์รู้สึกดีอีกด้วย

หลังจากเดินทางมาได้ระยะหนึ่ง อากาศยิ่งหนาวขึ้นเรื่อยๆ ผู้คนต่างพากันหนาวสั่น ถ้ารู้มาก่อนพวกเขาคงเตรียมเสื้อผ้าที่ใส่มาให้หนากว่านี้

ซูอวี่ฉีและสาวๆ ตรงเข้าไปกอดหมาป่าสีขาวแน่นเพื่อให้ร่างกายของพวกเธออบอุ่น ในทางกลับกัน จ้าวฉวางกลับเย็นยะเยือกถึงกระดูกแม้ว่าจะสวมเสื้อผ้าของลูกน้องของเขาเพิ่มอีกสองสามชิ้นแล้วก็ตาม

จากนั้นไม่นาน เฉินผิงเริ่มเดินเร็วขึ้นเมื่อปราณสัมผัสของเขารู้สึกได้ถึงบางอย่าง คนอื่นๆ ก็เร่งฝีเท้าเพื่อตามเขาเช่นกัน

หลังจากเดินมาได้อีกระยะหนึ่ง พวกเขาก็พบกับสระน้ำลึกที่สงบนิ่งซึ่งกินพื้นที่กว่าสองถึงสามพันตารางเมตร แสงอาทิตย์ตกกระทบบนผิวน้ำเกิดแสงสะท้อนวิบวับไปทั่ว