หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 911

หลงจิ้งกั๋วและหลงซิงซูก็อยู่ท่ามกลางฝูงชนด้วยเช่นกัน ซึ่งพวกเขาปกปิดหน้าตากันอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้ใครจำได้

“คุณหลง คุณทดสอบเฉินผิงได้ตั้งแต่ตอนนี้เพื่อดูว่าเขาใช่ลูกชายของคุณหลงต้าเฉียวหรือไม่ ถ้าหากเขาสามารถสัมผัสออร่าของคุณได้ นั่นก็หมายความว่าคุณสองคนเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด” หลงซิงซูกระซิบบอกหลงจิ้งกั๋ว

แค่เพียงขยับปลายนิ้ว หลงจิ้งกั๋วก็ส่งออร่าที่ไม่สามารถตามรอยได้ลอยไปยังเฉินผิงผู้ที่กำลังจะจับฉลากทันที และทันใดนั้นเฉิงผิงก็สัมผัสถึงความรู้สึกประหลาดได้อย่างชัดเจน

ดังนั้น เฉินผิงจึงหันหน้าไปทางหลงจิ้งกั๋วทันที

แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นหลงจิ้งกั๋วมาก่อนเลยก็ตาม แต่เขาก็รู้สึกใจเต้นไม่เป็นส่ำขณะที่มองไปยังชายผู้ลึกลับคนนั้น

เฉินผิงสามารถบอกได้ทันทีเลยว่า หลงจิ้งกั๋วไม่ได้เพียงแค่มองเขาเฉยๆ เท่านั้น แม้ว่าใบหน้าเขาจะถูกปกปิดเอาไว้ก็ตาม

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนเลือดเดือดพล่านในตัวเขา และเส้นเลือดก็ปูดโปนออกมา แต่ขณะที่อารมณ์กำลังจะครอบงำเขา แอนดรูว์ก็สะกิดไหล่เขาและกล่าวว่า “ถึงตาคุณแล้ว เด็กน้อย”

ต้องขอบคุณการขัดจังหวะในครั้งนี้ เฉินผิงกลับมาตั้งสติและพยายามทำใจให้สงบลง ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะจัดการกับพวกตระกูลหลง อีกอย่าง ฉันก็ยังไม่แข็งแกร่งพอจะทำเช่นนั้น หากพวกเขารู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันก็คงจะต้องเจอกับปัญหาใหญ่อย่างแน่นอน

เฉินผิงหันหลังกลับและเอื้อมมือออกไปจับฉลาก

ขณะนั้นเอง หลงจิ้งกั๋วก็ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนหลังจากเขาได้รับคำตอบแล้ว และเดินออกไปโดยไม่สนใจจะดูการแข่งขันอีกเลย

หลงซิงซูรีบตามเขาไปเมื่อเห็นว่าหลงจิ้งกั๋วกำลังจะออกไป

ขณะที่จ้าวอู๋ฉีแนะนำให้เฉินผิงรู้จักสงป้าอยู่นั้น สงป้าก็ออกหมัดไปแล้ว ไม่เพียงเท่านั้น เขายังโจมตีคู่ต่อสู้ด้วยศอกและเข่าซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับคนบ้า

ใช้เวลาเพียงสิบวินาทีเท่านั้น ก่อนที่สงป้าจะเหวี่ยงหมัดใส่ชายโพกหัวและส่งเขาลอยออกไปนอกสนามประลอง ชายที่พ่ายแพ้กระอักเลือดออกมา เพราะเขาถูกต่อยเข้าอย่างแรงที่ช่องท้อง

แม้จะชัดเจนแล้วว่าคู่ต่อสู้ของสงป้านั้นบาดเจ็บสาหัส แต่ฝูงชนก็รู้ชัดว่านักสู้จากไท่เหมียนคนนี้ยังปล่อยของออกมาไม่หมด

หลังจากเขาได้รับชัยชนะอย่างไร้ที่ติแล้ว สงป้าก็มองลงมาจากสนามประลองและประกาศกร้าวด้วยความตื่นเต้นว่า “ฉันพร้อมสู้กับผู้ท้าชิงคนต่อไปแล้ว!”

หลังจากสงป้าพูดจบ อิจิโระก็โผล่ออกมาจากฝูงชนและร่อนลงในสนามประลองอย่างสง่างามราวกับหงส์