หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 921

ระหว่างนั้นที่บ้านตระกูลหลง หลงจิ้งกั๋วมีสีหน้าที่ยากจะอ่านความรู้สึกขณะที่เขาดูข่าวเกี่ยวกับชัยชนะของเฉินผิง

เขามองหน้าหลงซิงซูและถามว่า “หลงซิงซู นายคิดว่านายจะชนะเฉินผิงได้ไหมถ้าสู้กับเขาตัวต่อตัว?”

หลงซิงซูลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะส่ายหัว “ผมไม่แน่ใจครับ...”

ก่อนหน้านี้ หลงซิงซูคงจะพยักหน้าอย่างไม่ลังเลใจ เพราะย้อนกลับไปตอนนั้นเขาดูถูกความสามารถของเฉินผิงอยู่มาก

แต่ทว่า หลงซิงซูได้เสียความมั่นใจไปแล้วเมื่อได้เห็นว่าเฉินผิงเอาชนะคนที่มีพลังแข็งแกร่งอย่างอิจิโระได้

หลงจิ้งกั๋วมองหลงซิงซูก่อนจะตอบว่า “ฉันก็ไม่คิดว่านายจะยืนอยู่ไหวถ้าหากต้องสู้กับเฉินผิงตัวต่อตัว นายรู้ไหมว่าทำไม?”

“ทำไมเหรอครับ?” หลงซิงซูมองหลงจิ้งกั๋วด้วยสีหน้าสับสน

“เป็นเพราะว่าเฉินผิงมีเลือดตระกูลหลงแท้ๆ อยู่ในตัวยังไงล่ะ แต่ในทางกลับกัน นายกลับเป็นแค่สายเลือดห่างๆ เท่านั้นเอง” หลงจิ้งกั๋วตอบ

หลงซิงซูก้มลงมองต่ำทันทีเมื่อได้ยินหลงจิ้งกั๋วพูดเช่นนั้น

เขารู้สึกอับอายกับสถานะของเขาที่เป็นเพียงญาติห่างๆ กับตระกูลหลง ดังนั้นเขาจึงเคี่ยวกรำฝึกฝนอย่างหนัก และใช้พรสวรรค์ของเขาจนกลายมาเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ตั้งแต่อายุยังน้อย เขาต้องการจะใช้ความพยายามอย่างหนักที่ผ่านมาเพื่อเข้าถึงแก่นมังกร แต่ทว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

“คุณหลงครับ คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าเฉินผิงเป็นลูกของคุณหลงต้าเฉียวที่หายไปตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา?” หลงซิงซูถาม

“คนอื่นที่ไม่ใช่สายเลือดตระกูลหลง ไม่มีใครไปถึงระดับปรมาจารย์ยุทธ์ได้ภายในระยะเวลาอันสั้นหรอก อีกอย่าง ฉันก็ได้ส่งคนไปสืบหาภูมิหลังของเฉินผิงมาเรียบร้อยแล้ว เขาเรียนรู้การฝึกฝนตนเองจากผู้อาวุโสคนหนึ่งเมื่อสามปีก่อนขณะที่เขาใช้ชีวิตอยู่ในคุก ยิ่งไปกว่านั้น ผมเดาว่าผู้อาวุโสคนนั้นก็คือ…”

“หลงเซียวจะยังไม่กลับบ้านมาในปีนี้หรอก ดังนั้น ฉันจะอนุญาตให้นายเข้าร่วมการประลอง นายจะต้องใช้โอกาสนี้ให้ดีที่สุด” หลงจิ้งกั๋วตบไหล่หลงซิงซูอย่างเคร่งขรึม

หลงซิงซูนิ่งอึ้งไปและเริ่มจะตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น

“ขอบคุณครับ คุณหลง ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง” หลงซิงซูรีบคุกเข่าลงต่อหน้าหลงจิ้งกั๋ว

ทุกคนต่างรู้ว่าการประลองประจำปีเป็นโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับนักศิลปะการต่อสู้รุ่นเยาว์ที่จะพัฒนาพลังของพวกเขา มีของวิเศษที่ไม่รู้จักให้ค้นพบอย่างมากมาย และเนื่องจากการประลองมักจะจัดขึ้นในซากปรักหักพังโบราณ ถ้ำ หรือสุสานโบราณ จึงไม่มีใครรู้ว่าจะเจอของวิเศษประเภทใดบ้างที่นั่น

ก่อนหน้านี้ หลงจิ้งกั๋วมักจะส่งหลงเซียวผู้เป็นลูกชายของเขาเข้าร่วมประลองอยู่เสมอ แต่อย่างไรเสีย สุดท้ายแล้วครั้งนี้ก็ตกเป็นคราวของหลงซิงซู เขาจึงมุ่งมั่นที่จะใช้โอกาสนี้ให้ดีที่สุด