คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1026

เสียงของซูซี่ดังมาจากประตู

แคทเธอรีนฉวยโอกาสนี้เลื่อนตัวออกจากภายใต้อ้อมแขนของเวสลีย์ “ฉัน... ฉันต้องไปอาบน้ำให้ซูซี่ค่ะ คุณควรจะนอนไปก่อนเลยค่ะ”

เมื่อมองเงาร่างของแคทเธอรีนซึ่งกําลังจากไปด้วยความเร่งรึบ ดวงตาของเวสลีย์ก็เข้มทะมึน

เขาไม่ใช่คนโง่ เขาสามารถสัมผัสได้ถึงการที่ร่างกายของแคทเธอรีนปฎิเสธต่อการสัมผัสของเขา

เธอปัดป้องเขาเหลือเกินแต่เธอกลับยินยอมพร้อมใจกับฌอนอย่างเต็มที่

‘แคทเธอรีนคุณโกหกที่บอกว่าคุณไม่มีความรู้สึกต่อฌอนอีกต่อไปแล้ว’

...

ในห้องน้ำจิตใจของแคทเธอรีนล่องลอยไปขณะที่เธออาบน้ำให้ซูซี่

เธอไม่คิดเลยว่าร่างกายของเธอจะรู้สึกต่อต้านกับเวสลีย์มากขนาดนี้

เธอควรทําอย่างไร? เธอเป็นภรรยาของเขาแล้ว และความรับผิดชอบบางอย่างไม่อาจจะหลบเลี่ยงได้

“แม่คะเมื่อกี้แม่วางแผนจะมีน้องกับลุงเวสลีย์หรือเปล่าคะ?” คําพูดของซูซี่น่าตกใจ

แคทเธอรีนหยิกแก้มของเธอด้วยใบหน้าแดงก่ำ “ลูกกําลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรกันจ๊ะ? ใครบอกลูกเรื่องเหล่านี้เหรอ?”

“อาเลียมบอกหนูว่าอย่าได้จูบหรือแตะต้องเด็กผู้ชายที่โรงเรียนอนุบาล แบบนั้นทารกจะโผล่ออกมา” ซูซี่กล่าวอย่างมั่นใจ

สิ่งนี้ทําให้แคทเธอรีนเขินอายทําไมเลียมถึงบอกซูซี่เรื่องเหล่านั้น?

อย่างไรก็ตามเมื่อเธอนึกถึงการหายตัวไปของเลียมขึ้นมา เธอเริ่มรู้สึกเศร้าและกังวลใจ

“แม่ขา หนูไม่ชอบให้แม่ทําแบบนั้นกับลุงเวสลีย์” ซูซี่พูดพร้อมกับขมวดคิ้ว "หนูชอบให้แม่นอนกับหนู"

แคทเธอรีนหยิบโทรศัพท์และไปที่ระเบียง เมื่อเธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหูก็ไม่มีเสียงจากปลายสายอีกด้านเลย

เธอเกือบจะคิดว่าเขาคนนั้นวางสายไปแล้ว เธอจึงดูที่โทรศัพท์ของเธอและสังเกตเห็นว่าสายยังคงเชื่อมต่ออยู่ “ฌอนฉันได้ยินมาว่าคุณได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นให้ซูซี่อยู่กับฉันชั่วคราวนะ”

“ซูซี่ไม่สามารถอยู่กับคุณต่อไปได้” ฌอนพูดห้วน ๆ “ซูซี่... ได้ถามถึงพ่อของเธอหรือเปล่า?”

แคทเธอรีนตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ถึงค่อยนึกออกว่า ‘พ่อ’ นั้นฌอนหมายถึงเลียม “แน่นอนเธอถามค่ะ เธอถามทุกวันน่ะแหละ ฉันบอกความจริงกับเธอไปว่าเลียมหายตัวไปชั่วคราว เธอร้องไห้เสียใจมากมาย”

“คุณ... พูดตรง ๆ เรื่องนั้นกับซูซี่ได้ยังไงกัน?” ฌอนกังวล “คุณ... คุณไม่ได้บอกเธอว่าเลียมหายตัวไปหลังจากที่ผมซ้อมเขาใช่ไหม?”

“นี่คุณกลัวว่าซูซี่จะเกลียดคุณงั้นเหรอ?” แคทเธอรีนหัวเราะเยาะ

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ฌอนกล่าว “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมต้องรับผิดชอบต่อการหายตัวไปของเลียมเป็นสำคัญจากนี้ไปผมจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของผมเอง ผมจะไม่แต่งงานใหม่หรือมีลูก เธอจะเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของผม”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!