คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1029

แคทเธอรีนเข้าใจมันอย่างรวดเร็ว “นายกําลังบอกว่าหลังจากที่สมาชิกของไลโอน่าโยนเลียมไปที่นั่น รถอีกคันก็มาลากตัวเลียมเข้าไปในรถคันนั้น?”

โลแกนพยักหน้า “มีความเป็นไปได้สูงที่มีใครบางคนเฝ้าดูจากประตูของไลโอน่าตั้งแต่เริ่มต้น ความเป็นไปได้อีกอย่างคือมีสมาชิกภายในไลโอน่าปล่อยข้อมูลรั่วไหล”

หัวใจของแคทเธอรีนสั่นสะท้าน

อย่างไรก็ตามหลังจากได้ไตร่ตรองดู เธอก็เห็นด้วยทั้งหมดกับการวิเคราะห์ของโลแกน

“อันที่จริง ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเลียมจะรั่วไหลข้อมูลของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น เขาไม่น่าใช่คนแบบนั้น ฉันสงสัยว่ามีสายลับในไลโอน่า และเป็นคนเดียวกับคนที่ปล่อยข้อมูลรั่วไหลออกมา

“ยิ่งไปกว่านั้น ไลโอน่าเป็นองค์กรที่ฌอนไว้วางใจมากที่สุด เมื่อไมโครชิพพัฒนาขึ้นมาแล้ว สิ่งแรกที่เขาต้องทําคือให้บรรดาสมาชิกคนสําคัญของไลโอน่าเฝ้าห้องทดลองไว้ เป็นไปได้ที่บุคคลนั้นจะขโมยข้อมูลและหาเวลาที่เหมาะเจาะในการขุดกับดักเลียมไปพร้อมกัน”

หลังจากที่เธอพูดไปแล้วนั้นโลแกนก็เหลือบมองด้วยความชื่นชม “เจ้านาย ผมคิดว่ามันน่าเสียดายที่คุณไม่ได้เป็นตํารวจ”

“นี่เป็นเพียงการคาดเดาของฉันแหละ ไม่มีหลักฐาน” แคทเธอรีนกลอกตามาที่เขา “แต่คนที่สามารถทําสิ่งเหล่านี้ได้ทั้งหมดน่าจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ฌอนไว้ใจมากที่สุด ฉันคาดเดาว่าฌอนคงไม่ได้สงสัยบุคคลผู้นั้นหรอก แต่ช่างเถอะถ้าไม่ใช่เพื่อเลียมแล้วล่ะก็ฉันคงไม่มาสนใจเรื่องนี้หรอก”

“ถูกต้องครับ เพื่อที่จะตรวจสอบว่าสายลับคือใครเราต้องเข้าไปในไลโอน่า ด้วยสถานะปัจจุบันของคุณ…

เวสลีย์จะต้องไม่สบายใจกับมันอย่างแน่นอน” โลแกนกล่าว “ให้ตระกูลฮิลล์และตระกูลแคมโปสตรวจสอบเรื่องนี้เถอะครับ”

เมื่อพูดถึงเวสลีย์...

แคทเธอรีนขมวดคิ้ว “ให้ฉันถามอะไรนายบางอย่างนะ ถ้าเป็นนายจะมีปฏิกิริยาเป็นอย่างไรบ้างถ้านายได้เห็นวิดีโอที่ภรรยาของนายอยู่กับชายอื่นในคืนวันแต่งงานของนาย?”

หลังจากเธอพูดจบ เธอเห็นสายตาที่แปลกประหลาดของโลแกน เธอหน้าแดงและจ้องเขาทันที “ถูกต้อง.. คนนั้นคือฉันเอง”

“ฮ่าบอส คุณนี่ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ” โลแกนหัวเราะ “ถ้าเป็นผม ผมจะอารมณ์เสียมากและอยากฆ่าคน ๆ นั้นอย่างแน่นอน”

"คุณไม่เกลียดผู้หญิงคนนั้นเหรอ?"

เขารู้แต่เพียงว่าคฤหาสน์ตระกูลฮิลล์ถูกขายไปหลังจากที่เขาถูกปลดระวางจากตำแหน่ง จากนั้นลีอาได้พาคุณท่านฮิลล์ และท่านผู้หญิงฮิลล์มาพักอาศัยในวิลล่าแห่งหนึ่งที่อยู่ภายใต้กลุ่มธุรกิจของตระกูลฮิลล์

ถึงแม้ว่าจะเทียบไม่ได้เลยกับคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ แต่การบริหารจัดการสถานที่โดยรอบที่พักอาศัยแห่งนั้นยอดเยี่ยมและภายในบริเวณลานบ้านก็สะอาด

เมื่อฌอนไปถึง ท่านผู้หญิงฮิลล์กําลังอาบแดดกับคุณท่านฮิลล์ที่บนลานสนามหญ้า

“คุณตาครับรู้สึกดีขึ้นไหมครับ?” ฌอนเดินไปหาและมองที่คุณท่านฮิลล์ด้วยความรู้สึกผิด

คุณท่านฮิลล์ถอนหายใจออกมายาว ๆ “ขาของตาไม่ค่อยดีแล้วล่ะ ตาไม่คิดเลยว่าตาจะมีชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองเกือบทั้งชีวิตเพื่อเป็นสักขีพยานเห็นการล่มสลายของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นเอาในตอนแก่”

“ช่างเถอะน่ามันเป็นชะตากรรมแต่ก็ดีแล้วล่ะน่า” ท่านผู้หญิงฮิลล์เปลี่ยนมุมมองกับสถานการณ์ “เราไม่ต้องกังวลกับเรื่องอาหารการกินของเราเลยเว้นแต่ว่าคนอื่นเขาจะมาดูถูกเอา ยังไงเราก็ยังดีกว่าคนส่วนใหญ่นะ”

ฌอนคิดไม่ถึงเลยว่าท่านผู้หญิงฮิลล์จะปล่อยวางก้าวข้ามมันไปได้เร็วขนาดนี้ “คุณตาครับผมขอโทษนะเป็นความรับผิดชอบอย่างใหญ่หลวงของผมสำหรับสถานการณ์ปัจจุบันของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นที่ผมไม่ได้ดูแลจัดการมันได้อย่างถูกต้องเหมาะสม...”