คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 224

...

08:30 น.

ภายในห้องประชุม บรรดาผู้ถือหุ้นต่างมีใบหน้าที่ซีดเผือดและโกรธจัด เมื่อพูดถึงแคทเธอรีน เขาแทบอยากจะกินเธอ

“คริสต้องถูกลงโทษในเรื่องนี้ ถ้าเขาไม่พาแคทเธอรีนเข้ามา ฮัดสันก็จะไม่มีเรื่องกับตระกูลฮิลล์”

“เธอเสียสติไปแล้วเหรอ? เธอกล้าไปทำร้ายวิลลี่ได้ยังไง? พวกฮิลล์เป็นครอบครัวที่มีชื่อเสียง และพวกเราไม่ควรไปมีเรื่องบาดหมางกับพวกเขา”

“ฉันได้ยินว่าคนที่ไปมีเรื่องบาดหมางกับวิลลี่ก่อนหน้านี้เป็นมหาเศรษฐีจากโกลด์โคสต์ แล้วตระกูลของเขาก็ล้มละลายเพียงชั่วข้ามคืน”

“ใช่ วิลลี่เป็นคนน่ากลัวมาก”

“...”

ท่ามกลางการพูดคุยของพวกคณะกรรมการ เจฟฟี่ถอนหายใจออกมายาวเหยียด “ผมผิดเอง เมื่อวานนี้ผมไม่น่าอนุญาตให้รีเบคก้าพาวิลลี่ไปด้วยเลย แต่ผมได้ยินมาว่าวิลลี่มาที่นี่เพื่อตรวจสอบงาน แล้วผมก็หวังว่าฮัดสันจะได้ร่วมงานกับฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น”

“ก็จริง ถ้าเราได้ร่วมงานกับฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น มันจะสร้างประโยชน์อย่างมหาศาลให้กับฮัดสัน”

“เราตัดสินใจผิด เราควรเลือกเจฟฟี่ให้เป็นประธาน”

“ผมเองก็เสียใจกับการตัดสินใจของผม ตอนนั้นผมไม่ควรลงคะแนนให้แคทเธอรีนเลย”

ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ไม่รู้จะทำอย่างไรได้ “ตอนนี้เรื่องต่าง ๆ มันกลับตาลปัตรเป็นแบบนี้ไปหมดแล้ว เราไม่มีทางอื่นนอกซะจากปลดเธอออกจากตำแหน่งประธาน เพื่อเห็นแก่โอกาสของฮัดสัน บางทีตอนนี้เจฟฟี่อาจจะเป็นคนเดียวที่ช่วยให้เราฟันฝ่าอุปสรรคที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ไปได้ อย่างไรก็ตาม ลูกสาวของเขาก็สนิทกับวิลลี่”

เจฟฟี่โบกมืออย่างถ่อมตัว “ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะรับมือกับเรื่องนี้ได้ไหม แต่จะว่าไปแล้ว คุณชายฮิลล์เองก็เอ็นดูรีเบคก้ามากซะด้วย เขามักจะพาเธอไปไหนมาไหนด้วย ใช่ไหมรีเบคก้า?”

ขณะข่มความเจ็บปวดที่วิลลี่ทำกับเธอเมื่อวาน รีเบคก้าก็ฝืนยิ้มหวานออกมา “คุณชายฮิลล์ค่อนข้างชอบฉันพอสมควรค่ะ เขายังบอกรายละเอียดเกี่ยวโครงการกับฉันมากมาย”

ทุกคนยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ผู้อำนวยการเออร์ไวน์พูดขึ้น “เป็นอันตกลง เจฟฟี่จะได้เป็นประธานคนใหม่”

“เป็นเรื่องที่น่าขายหน้าที่สุดที่ฮัดสันมีประธานแบบนี้”

ทุกคนมองไปที่แคทเธอรีนด้วยสายตารังเกียจ

ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ทำสีหน้าไม่พอใจ “เลิกอธิบาย คราวนี้คุณสร้างปัญหาร้ายแรง พวกเราแค่อยากปกป้องฮัดสัน เพราะการกระทำผิดของคุณ คุณต้องรับผิดชอบ พูดตามตรง คุณไม่ควรอยู่ในบริษัทอีกต่อไปแล้ว”

มุมปากของแคทเธอรีนกระตุกขึ้นด้วยความเยาะเย้ย ขณะที่ดวงตาของเธอฉายแววเย็นชาออกมา “นี่คุณคิดจะไล่ดิฉันออกจากคณะกรรมการบริหารอย่างนั้นเหรอ?”

เจฟฟี่ยิ้มอย่างเยือกเย็น “เป็นวิธีเดียวที่เราทำได้ แกเก็บของแล้วรีบออกไปซะดีกว่า”

แคทเธอรีนลดสายตาลง เธอรู้สึกผิดหวังกับบริษัทนี้เป็นอย่างมาก

ในตอนนั้นเอง พนักงานวิ่งเข้ามาและตะโกนบอก “โอ้ ไม่! วิลลี่มาที่นี่ ตอนนี้เขาอยู่ข้างล่าง แล้วเขาอยากพบท่านประธานโจนส์”