แคทเธอรีนไม่ได้สนใจยูล คอร์ปอเรชั่น เท่าไรนัก ถึงอย่างนั้น เธอก็มาที่ออฟฟิศเพราะเธอไม่อาจปฏิเสธข้อเสนอที่แสนจะใจดีของโจเอล
เธอกลับจากออฟฟิศพร้อมกับโจเอลในเวลา 17:00 น.
โคมไฟภายในบ้านตระกูลยูลถูกเปิดขึ้นสว่างไสว ต้นไม้และดอกไม้ราคาแพงมากมายถูกนำมาประดับตกแต่งที่สนามหญ้าที่ผ่านการทำความสะอาดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เมื่อพวกเขาเข้ามาในคฤหาสน์ นิโคลาสั่งให้คนรับใช้ทำความสะอาดบริเวณโดยรอบ
เมลานี่เปลี่ยนไปสวมเสื้อขนสัตว์ดีไซน์เก๋แบรนด์ดัง ซึ่งเป็นแฟชั่นโอตกูตูร์ที่มีราคาแพงที่สุดในฤดูกาลนี้ เธอสวมกระโปรงคู่กับกางเกงรัดรูป มีผ้าพันคอขนแกะพันรอบไหล่บางของเธอ
เธอตั้งใจทำผมยาวของเธอ โดยที่ผมด้านหน้าของเธอถูกดัดเป็นลอนและที่ด้านหลังถักเปีย เธอดูราวกับเจ้าหญิง
“ที่รักคะ ฉันได้ยินมาว่าวันนี้คุณพาเคธี่… ไปที่ออฟฟิศมาเหรอคะ?” นิโคลาเข้าไปหาโจเอลและถามอย่างรู้ทัน
“แล้วจะเป็นไรไป ถ้าผมจะพาลูกสาวของฉันไปที่ออฟฟิศ?” โจเอลขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ” นิโคลาระงับความไม่พอใจที่อยู่ลึกภายในใจ เธอพูดพร้อมกับยิ้มออกมา “แคทเธอรีน วันนี้ฉันซื้อเสื้อผ้ามาให้เธอหลายชุดเลยนะ บางทีเสื้อผ้าพวกนั้นอาจจะไม่มีวางขายในเมลเบิร์น ไปลองเสื้อผ้าตอนนี้เลย ถ้าคืนนี้คุณชายฮิลล์คนโตมา เธอจะแต่งตัวซอมซ่อไม่ได้นะ”
“ไปเถอะลูก” ในที่สุดโจเอลก็เลิกรังเกียจภรรยาของเขา
เมื่อแคทเธอรีนขึ้นมาข้างบนแล้วเปิดประตูตู้เสื้อผ้าออก เธอยิ้มออกมาเมื่อได้เห็นเสื้อผ้าที่อยู่ด้านใน
แน่นอนว่าเสื้อผ้าพวกนี้เป็นเสื้อผ้ามียี่ห้อ ทว่า เสื้อผ้าทั้งหมดนี้วางขายมาหลายปีแล้ว แต่ก็ขายไม่ออกเพราะเป็นแฟชั่นที่ล้าสมัย ถ้าเธอต้องสวมเสื้อผ้าแบบนี้ไปพบกับบุคคลสำคัญในแคนเบอร์รา เธอจะต้องถูกหัวเราะเยาะเป็นแน่
แต่อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรกับเธอ เพราะเธอมั่นใจในความสวยของเธออยู่แล้ว
20 นาทีต่อมา หญิงสาวเดินลงบันได
นิโคลาและเมลานี่ เธอหวังให้เธอดูเชยเพราะเสื้อผ้าที่เธอสวม กลับกลายเป็นว่าต้องตกตะลึงแทน
เธอสวมพัพฟ์เฟอร์แจ็คเก็ตสีเทาตัวยาวที่นิโคลาซื้อมา เสื้อแจ็คเก็ตใหญ่มากจนดูเหมือนเธอห่มผ้าห่มเอาไว้ ไม่แปลกใจเลย คนทั่ว ๆ ไปที่ใส่แจ็คเก็ตตัวนี้จะต้องดูไม่ได้
เขาสวมเสื้อคลุมสีดำกับชุดสูทสีเทา เมื่อตัดสินจากเสื้อผ้าที่เขาสวม จำเป็นต้องดูรูปร่างหน้าตาของชายคนนั้นด้วย น่าแปลกใจที่ชุดนี้เข้ากับเขาพอดี ขายาวของเขาเหมือนกับนายแบบชั้นนำ ในขณะที่ใบหน้าอันหล่อเหลา ที่เรียบนิ่งของเขานั้นดูดีจนมองดูไม่มีที่ติ
เมื่อแคทเธอรีนเห็นใบหน้าของชายคนนั้นชัด ๆ ในหัวของเธอก็เต็มไปด้วยเสียงวิ้งไม่หยุด
เป็นเขาได้อย่างไรกัน?!
เธอรู้ว่าวิลลี่กลัวฌอน เธอจึงคิดว่าฌอนมีสถานภาพในตระกูลฮิลล์ค่อนข้างสูง ถึงอย่างนั้น เธอเองก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นคุณชายฮิลล์คนโตผู้ลึกลับคนนั้น และที่ไม่น่าเชื่อยิ่งไปกว่านั้น คือเขาเป็นผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุดในออสเตรเลีย!
เฟรยาที่บังเอิญชี้ไปที่เขาในตอนนั้น ทำให้เธอต้องเข้าไปพัวพันกับผู้มีอิทธิพลที่มีชื่อเสียงโด่งดัง
เดี๋ยวก่อนนะ นี่หมายความเขาเป็นแฟนของเมลานี่ใช่หรือเปล่า?
เขาดูเหมือนจะมาเป็นน้องเขยของเธอในอนาคตอย่างนั้นหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...