ผู้อำนวยการเออไวน์มองไปรอบ ๆ ห้องเพื่อทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครจากตระกูลฮิลล์อยากจะช่วยเหลือฌอน “ฉันก็ไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลอะไร เพราะแกทำแขนฉันหัก วันนี้ฉันเลยจะให้แกชดใช้ นอกจากนั้น ภรรยาของฉันยังโกรธที่ภรรยาของแกพยายามยั่วฉัน แต่เราลืมเรื่องนี้ไปก็ได้ ถ้าแกปล่อยให้เธอตบหน้าภรรยาของแก”
แคทเธอรีนหัวเราะขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น “คุณมีหลักฐานมาพิสูจน์ว่าดิฉันพยายามยั่วคุณจริง ๆหรือเปล่าล่ะคะ? ดิฉันมั่นใจว่ามีกล้องวงจรปิดอยู่ทุกที่ ลองไปตรวจสอบภาพที่บันทึกไว้ดูสิคะ ว่าาดิฉันแตะต้องคุณจริง ๆ”
ผู้อำนวยการเออร์ไวน์โกรธจัด “เธอหมายความว่ายังไง? ทำไมฉันจะต้องใส่ร้ายผู้หญิงน่าเกลียดอย่างเธอด้วย?”
“ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ผู้ทรงเกียรติไม่ต้องใส่ร้ายเธอหรอก เรื่องราวต่าง ๆ กลับกลายเป็นแย่ลง แต่เธอก็ยังจะปฏิเสธจะยอมรับการกระทำผิดของตัวเองอยู่อีก ผมคิดว่าการตบหน้าครั้งเดียวยังไม่พอด้วยซ้ำ” ดูเหมือนประธานทอมป์สันจะพยายามทำให้เรื่องแย่ลง
เมลานี่แนะนำอย่างช่วยไม่ได้ “เคธี่ รีบขอโทษผู้ชายคนนั้นเร็วเข้าและสัญญาว่าเธอจะไม่ทำอย่างนั้นอีก”
มุมปากของแคทเธอรีนเหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้มประชดประชัน “ดิฉันบอกได้เลยว่าพวกคุณพยายามเอาคืนพวกเราสองคนในวันนี้ ดูเหมือนความจริงจะไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลยด้วยซ้ำ”
“ช่วยไม่ได้ถ้าคุณคิดแบบนั้น คุณโจนส์” ชาร์ลีพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ “แต่อย่างไรก็ตาม คนเราก็ควรจะได้รับผลของการกระทำของตัวเอง คุณคิดว่าไงคุณชายฮิลล์คนโต?”
ทุกคนต่างเบนสายตาไปที่ใบหน้าที่ไร้ที่ติของฌอน
ก่อนหน้านี้ ชายคนนี้เคยอยู่จุดสูงสุดของชนชั้นสูง การปรากฏตัวของเขาในออสเตรเลียไม่ต่างอะไรจากพระเจ้า
ในตอนนี้เขาตกลงมาจากจุดสูงสุดแล้ว ทุกคนอดไม่ได้ที่อยากจะเห็นเขาถูกกรรมตามสนอง
ภายใต้สายตาของผู้คน ดวงตาที่ลึกล้ำของฌอนหันไปมองสมาชิกของตระกูลฮิลล์ “คุณตา คุณยาย แม่ เห็นด้วยกับข้อเสนอของพวกเขาไหม?”
ความคิดของสมาชิกตระกูลฮิลล์คือ เขากำลังขอความช่วยเหลือ
คุณผู้หญิงฮิลล์กระตุกริมฝีปาก “ฉันคิด...”
เขาหันไปมองแล้วสบตากับหญิงสาว
ผู้อำนวยการเออร์ไวน์มีความสุขมากกว่าที่เห็น “แกไม่ได้ยินหรือไง? ยืนแขนของแกออกมาเดี๋ยวนี้ อื้ม เราคิดว่าควรจะเป็นแขนขวาของแก”
เมื่อฌอนเงยหน้าขึ้นพลางมองไปรอบ ๆ ห้อง ริมฝีปากได้รูปของเขาก็เหยียดยิ้มออกมาบาง ๆ “จริง ๆ แล้ว จู่ ๆ ผมก็นึกเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ปุบปับ เมื่อเห็นว่าครอบครัวผู้ทรงอิทธิพลของแคนเบอร์รามารวมตัวกันที่นี่ในวันนี้ ขอผมแนะนำตัวเองอีกครั้งแล้วกัน”
เขาหยิบนามบัตรขอบสีทองออกมาจากกระเป๋าของเขา “ผมเป็นผู้ก่อตั้ง ผู้อำนวยการ และประธานของฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่นครับ”
ฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่น...
ถึงแม้ว่าบริษัทนี้จะก่อตั้งในระยะเวลาไม่ถึงห้าปีก็ตาม ทว่าบริษัทนี้ก็เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ในออสเตรเลียตอนนี้ บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ที่เป็นอันดับสองรองจากฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...