คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 482

เมื่อเธอคิดได้ เธอจึงรีบโทรหาเมสัน “เมสัน เอาเงิน 6 แสนล้านดอลล่าร์ มาคืนฉันได้ไหมคะ? ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันไปคุยเรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลแคมโปสกับคุณพ่อของฉันมาแล้ว ท่านบอกว่าท่านจะขัดขวางฌอน...”

“ขอโทษนะครับที่รัก ผมให้เงินกับชาร์ลีไปแล้ว” เมสันพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ชาร์ลีเพิ่งโอนเงินให้ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นไปเองครับ”

“...”

สีหน้าของลีอาซีดขาวราวกับกระดาษ เธอรู้สึกเหมือนกับว่ามีบางอย่างจุกขึ้นมาที่ลำคอของเธอ

“ไม่เป็นไรนะครับที่รัก ผมขอให้ฌอนคืนเงินให้คุณได้ครับ” เมสันพูดอย่างสบายใจ “ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือต่อตระกูลแคมโปสนะครับ ผมรักคุณ”

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลีอาคงจะรู้สึกซาบซึ้งไปแล้ว ทว่าบัดนี้ เธอรู้สึกชาไปตลอดทั้งร่างของเธอ “เมสันคะ เท่าที่ฉันรู้ ในช่วงหลายปีมานี้ธุรกิจของตระกูลแคมโปสค่อนข้างไปได้ดี แล้วในบัญชีไม่มีเงิน 8 แสนล้านดอลล่าร์ เลยเหรอคะ?”

“ครับ พ่อแม่ของผมบอกว่าไม่มี ผมคิดว่าพวกเขาคงจะไม่โกหกผมหรอกครับ”

ลีอารู้สึกโล่งอกขึ้นมาเล็กน้อย ตระกูลแคมโปสต้องโกหกเมสันด้วยเหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ที่เมสันจะโกหกเธอ

...

ที่ชั้นบนของออฟฟิศ

หลังจากเมสันวางโทรศัพท์แล้ว ใบหน้าที่สุภาพของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยาะเย้ยและเย็นชา

เขาโยนโทรศัพท์ไปข้าง ๆ

ชาร์ลียิ้มอย่างประจบประแจง “คุณลุงครับ ลีอาโง่มาก ผมไม่ได้เต็มใจคืนเงินให้ฌอน แต่เธอกลับให้เงินเรา 6 แสนล้านดอลล่าร์ ฮ่า ฮ่า ฌอนน่าจะต้องโกรธจนตาย ถ้าเขารู้ว่าเราใช้เงินของแม่เขาคืนให้กับฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น”

“ผู้หญิงคนนั้นเริ่มสงสัยแล้ว” เมสันพูดขึ้นอย่างใจเย็น

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงตอนนี้ก็ไม่มีใครขัดขวางการเติบโตของแคมโปส คอร์ปอเรชั่นได้” ชาร์ลียิ้มออกมา “คุณลุงเก่งมากเลยนะครับ คุณลุงเพียงคนเดียว แต่กลับผลักดันให้ตระกูลแคมโปสก้าวขึ้นมาถึงจุดนี้ได้”

“แต่งงานกับเมลานี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ การแต่งงานเท่านั้นที่จะเกี่ยวดองทั้งสองตระกูลให้ลงเรือลำเดียวกัน”

แคทเธอรีนจ้องมองด้วยความแปลกใจ

ในตอนนั้นเอง มีเสียงของผู้หญิงดังขึ้นที่อีกด้านหนึ่งของกำแพง

“เชลลี ฉันได้ยินมาว่าที่นี่ราคาแพงมากเลยนะ เธอมีเงินชวนพวกเรามาที่นี่ได้ยังไง?”

“ฉันรู้แล้ว จะต้องเป็นคุณชายฮิลล์คนโตที่เป็นคนให้เงินเธอใช่ไหม?”

เชลลีพูดด้วยความเขินอาย “คุณชายฮิลล์คนโตใจดีมาก ถึงฉันจะไม่ได้ดูแลเขาแล้ว แต่เขาก็ให้โกลด์การ์ดใบนี้กับฉัน เขาบอกว่าฉันจะใช้เท่าไรก็ได้ตามที่ฉันต้องการ”

“ว้าว ฉันอิจฉามากเลย คุณชายฮิลล์คนโตต้องชอบเธอมากแน่ ๆ”

“ผู้ดูแลกับเจ้านาย ดูเหมือนนิยายรักโรแมติกเลยนะ ถ้าเธอถามฉันนะ ฉันคิดว่าเธอสวยกว่ายัยแคทเธอรีนนั่นซะอีก ใครจะไปรู้ล่ะ? ในอนาคตเธออาจจะได้เป็นคุณนายฮิลล์ก็ได้”

“...”