คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 483

สีหน้าของแชริตี้หม่นลงเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น เธอกำลังจะลุกขึ้น ทว่าแคทเธอรีนจับไหล่ของเธอเอาไว้

“คุณจะปล่อยให้มันผ่านไปอย่างนั้นเหรอ?” แชริตี้มองเธอ

“ไม่ต้องใจร้อนไปหรอก เราอาบน้ำให้เสร็จก่อน”

แคทเธอรีนส่ายหน้าพลางหลับตาลง

20 นาทีหลังจากนั้น เชลลีและผู้หญิงอีกสามคนสวมเสื้อคลุมอาบน้ำออกมาจากห้องอาบน้ำ ทันใดนั้นเอง พวกเธอก็เห็นแคทเธอรีนและแชริตี้ขวางทางพวกเธอเอาไว้

“คุณผู้หญิง คุณพยายามจะทำอะไร? คุณไม่ได้จะกลั่นแกล้งพวกเราใช่ไหม?” สีหน้าของเชลลีดูตื่นตระหนก

ร่างผอมสูงของผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเธอตามออกมาแล้วพูดขึ้น “คุณผู้หญิงฮิลล์ คุณไม่ต้องมาโกรธผู้หญิงหรอก บางทีเมื่อผู้ชายนอกใจคุณ คุณต้องทบทวนตัวเองดูบ้าง ยังไงก็ตามตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกนะ”

แววตาของแชริตี้ฉายแววเย็นชา “ไม่แปลกใจเลยที่พวกเธอออกมาเที่ยวด้วยกันได้ ดูเหมือนว่าจะเป็นคนประเภทเดียวกันนี่เอง”

แคทเธอรีนพูดเยาะเย้ยขึ้น “เชลลี ฉันแค่อยากได้โกลด์การ์ดใบนั้นที่อยู่กับเธอคืนเดี๋ยวนี้แค่นั้นเอง ฌอนและฉันเป็นสามีภรรยากัน พรัพย์สินของเขาคือทรัพย์สินที่เราใช้ร่วมกัน ฉันมีสิทธิ์ที่จะเรียกคืนเงินที่เขาให้เธอไป”

“คุณผู้หญิง ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดเรื่องอะไร ฉันได้รับเงินตามที่ฉันควรจะได้รับ” เชลลีพูดขึ้นอย่างเสียใจ

“เงินที่เธอได้มาด้วยร่างกายของเธอน่ะเหรอ?” แชริตี้เยาะเย้ย “เชลลี เธอเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ได้ยังไง? ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนเธอเป็นคนค่อนข้างจริงใจนะ ในวันเกิดอายุ 18 ปีของเธอ เธอยังปฏิเสธสร้อยเพชรที่ซาร่าให้เธอเพราะราคาแพงอยู่เลย”

“แชริตี้ ฉันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย” เชลลีพูดทั้งดวงตาแดงก่ำ

แววตาของแชริตี้เป็นประกาย

“ได้ ถ้าเธอไม่เอามันออกมา ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ” แคทเธอรีนหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาด้วยท่าทางรำคาญ “ถ้าเธอยังขืนถือโกล์ดการ์ดของสามีฉันเอาไว้ ตอนที่ตำรวจมาถึง ฉันจะบอกว่าเธอขโมยมา แน่นอน เธอโทรเรียกฌอนให้มาได้เลย ถ้าเธอทำได้”

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะโทรแจ้งตำรวจ เชลลีกัดริมฝีปากพลางหยิบบัตรออกมาจากกระเป๋าของเธอ “คุณจะโทรแจ้งตำรวจก็ได้ แต่การ์ดใบนี้คุณชายสโนว์ให้ฉันมา ฉันให้เขามาที่นี่และเป็นพยานให้กับเรื่องนี้ได้”

เพื่อนของเธออึ้งไป “เชลลี เมื่อกี้เธอไม่ได้พูดว่าคุณชายฮิลล์คนโตเป็นคนที่ให้โกล์ดการ์ดกับเธอเหรอ?”

แชริตี้พยักหน้ารับ “ไม่ใช่แค่นั้นนะ เมื่อก่อนเชลลีเคยประสบอุบัติเหตุปั่นจักรยานชนกับรถบรรทุกตอนที่เธอปั่นจักรยานกลับบ้านหลังเลิกเรียน ท่อนเหล็กบนรถบรรทุกทำให้เกิดรอยแผลลึกบนไหปลาร้าของเธอ และยังมีรอยแผลเป็นอยู่ แต่เมื่อกี้ตอนที่เธอสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ ผิวของเธอกลับไม่มีรอยแผลเป็นเลย”

“...”

แคทเธอรีนชะงักเท้าที่ก้าวเดินอยู่

ศีรษะของเธอรู้สึกเหมือนจะระเบิด

ถ้าเชลลีคนนั้นเป็นตัวปลอม แล้วเชลลีตัวจริงอยู่ที่ไหนกัน?

ใครปลอมตัวเป็นเชลลี และเธอตั้งใจจะทำอะไร?

ใช่แล้ว ครั้งแรกที่เธอได้พบกับเชลลี เธอรู้สึกคุ้นตามาก ท่าทางเสแสร้งที่เธอแสดงออกมาทำให้เธอนึกถึง… รีเบคก้า

ความหนาวเย็นปะทุขึ้นภายในร่างกายของเธอ