เป็นไปดังที่คาดเอาไว้...
ตอนนี้แคทเธอรีนยิ่งมั่นใจในคำตอบที่อยู่ภายในใจของเธอมากยิ่งขึ้นไปอีก
ถึงอย่างไรก็ตาม ใบหน้าของฌอนก็กลับกลายเป็นไม่พอใจ “โง่! แกปล่อยให้เธอหนีไปได้ทั้ง ๆ ที่ส่งเธอไปยังพื้นที่ภูเขาที่ห่างไกลแบบนั้นได้ยังไง?”
เฮดลีย์รู้สึกกลุ้มใจ “ชายคนนั้นบอกว่ามีรถตู้มารับเธอไปตอนที่เขากำลังไล่ตามจับเธอครับ”
“ยากที่จะเชื่อได้ว่า รีเบคก้า โจนส์ยังมีพรรคพวกคนอื่นอยู่อีก ไปตามหารถตู้คันนั้น” ฌอนสั่งอย่างเย็นชา
“ครับ” เฮดลีย์นิ่งไปแล้วอดที่จะถามออกไปไม่ได้ “คุณผู้หญิงครับ เมื่อวานนี้จู่ ๆ คุณผู้หญิงก็สั่งให้ผมตรวจสอบเรื่องรีเบคก้า โจนส์ คุณผู้หญิงไปรู้เรื่องอะไรมาหรือเปล่าครับ?”
ฌอนเองก็ยังจ้องมองแคทเธอรีนด้วยความไม่เข้าใจ
“ฉันยังบอกคุณตอนนี้ไม่ได้ค่ะ”
แคทเธอรีนหันหน้าหนี ฌอนอาจจะไม่เชื่อเธอ ถ้าเธอบอกว่าเชลลี แลงลีย์ อาจจะเป็นรีเบคก้า โจนส์ เขาคงจะต่อว่าเธอว่าเธอใช้วิธีที่ไม่ยุติธรรมจัดการกับเชลลี
“บอกผมมา ผมไม่ชอบเวลาคุณปิดบังเรื่องต่าง ๆ กับผม” ฌอนจับไหล่ของเธอเอาไว้อย่างวางอำนาจ
แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ออก “แล้วทำไมคุณไม่คิดว่าบ้างล่ะคะ ว่าฉันรู้สึกยังไงตอนที่คุณมีเชลลี แลงลีย์ อยู่กับคุณในขณะที่คุณปิดบังจากฉัน?”
ฌอน “...”
เอาอีกแล้ว เขากลัวเธอพูดถึงเรื่องนั้นมากที่สุด
“ทานเถอะครับ เดี๋ยวบะหมี่จะไม่อร่อย” คุณชายฮิลล์คนโตไม่กล้าถามอะไรมากไปกว่านี้ เพราะเขากลัวว่าจะไปยั่วโมโหเธออีก
แคทเธอรีนหัวเราะเยาะ เธอไม่อยากอารมณ์เสียเพราะเขาอีก
ทว่าหลังจากที่ทานเข้าไปหนึ่งคำ แคทเธอรีนก็รู้สึกอารมณ์เสียจนได้ “ฌอน ฮิลล์ เกลืออยู่ไหนคะ?”
“อยู่นี่ครับ อยู่ตรงนี้แล้ว” ฌอนส่งเกลือให้เธอด้วยท่าทางประจบสอพลอ
เฮดลีย์พูดไม่ออกเมื่อเขาได้เห็นภาพนั้น เขาคาดไม่ถึงว่าคุณชายฮิลล์ผู้สูงศักดิ์และมีอิทธิพลจะกลายเป็นคนขี้ประจบสอพลอแบบนี้
ชื่อวอทส์แอปของเขายังถูกเป็นชื่อเลี่ยน ๆ อย่าง ‘ฌอนเซียร์รี่ของคุณ’ ทำให้ทุกคนคิดว่าบัญชีของเขาถูกแฮ็ก
นี่คือเหตุผลที่ผู้ชายไม่ควรวางมาดให้มากนัก สุดท้ายแล้ว วันที่พวกเขาจะถูกตบหน้าต้องมาถึงอย่างแน่นอน
15 นาทีต่อมา แคทเธอรีนก็ขับรถพอร์ชคันใหม่ออกจากโรงรถ
หลังจากที่ฌอนขึ้นรถ เขาหันไปพูดกับเฮดลีย์ “ก่อนวันพรุ่งนี้ขับรถซูเปอร์คาร์ที่ฉันให้เธอมา”
ทันใดนั้นเองแคทเธอรีนก็นึกถึงรถซูเปอร์คาร์ที่เขามอบให้เธอซึ่งมีทะเบียนรถ ‘4EVA’ ขึ้นมาได้ รถแบบนี้มีอยู่เพียงคันเดียวในประเทศเท่านั้น เธอเลยค่อนข้างมีความสุขตอนที่ได้รับมัน
“ไม่ต้อง ฉันไม่ได้ชอบมันแล้ว” หลังจากที่เธอพูดจบ เธอจึงพูดเสริมขึ้น “คุณชายฮิลล์คนโตคะ คุณควรเก็บงานอดิเรกในการใช้ตัวเลขสารภาพรักของคุณไปใช้กับคนอื่นนะคะ ฉันเกรงว่าฉันจะรังเกียจถ้าฉันนั่งในรถคันนั้น”
4EVA อย่างนั้นเหรอ? ไร้สาระอะไรขนาดนั้น
แค่คิดก็ทำให้เธออยากจะอาเจียนออกมา
“...”
ใบหน้าของฌอนเศร้าลงทันที “ผมไม่ได้เป็นคนคิดเรื่องจุดดอกไม้ไฟในวันศุกร์ เวลา 9:20 นาฬิกา ร็อดนีย์เป็นคน...”
“ใช่ครับคุณผู้หญิง ผมยืนยันเรื่องนั้นได้” เฮดลีย์พูดขึ้นอย่างจริงจัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...