คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 490

“ใช่ ลูกแฝด แต่แน่นอนว่าเพราะพวกเขาเป็นแฝดกัน จึงเป็นเรื่องยากที่จะดูแลพวกเขา” หมอพูดด้วยความโมโห “คุณเป็นผู้ใหญ่ก็ต้องระวังให้มากเป็นพิเศษ ถ้าอุบัติเหตุในวันนี้ไม่ได้เกิดขึ้นที่โรงพยาบาล และเธอไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที ทารกในครรภ์คงจะแท้งไปแล้วแน่ ๆ การแท้งบุตรของเธอจะป้องกันได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับว่าสิ่งต่าง ๆ จะคืบหน้าไปในภายหลังยังไง”

“ขอบคุณนะครับ คุณหมอ”

จู่ ๆ ฌอนก็รู้สึกกลัวขึ้นมา

เขาและแคทเธอรีนพร้อมที่จะมีลูกด้วยกันแล้ว ทว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขานับตั้งแต่เชลลีปรากฏตัวขึ้นมา มิหนำซ้ำ แพทย์ในเมลเบิร์นยังพูดว่าเธอตั้งครรภ์ได้ยากด้วยสภาพร่างกายของเธอ เขาจึงไม่เคยคิดมากในเรื่องนี้

ทว่าบัดนี้ เธอกำลังอุ้มท้องลูกของเขาอยู่จริง ๆ

ลูกของเขาเป็นฝาแฝด

อย่างไรก็ตาม เคราะห์ร้ายก็คือลูกของเขาอาจจะแท้งได้

เขารู้สึกราวกับว่าเขาได้ตกลงจากสวรรค์ลงสู่พื้นดิน

“ร็อดนีย์ สโนว์!” ฌอนต่อยหน้าร็อดนีย์ด้วยความโกรธ

“ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าเธอท้อง?” ร็อดนีย์รู้สึกโกรธขึ้นมาเล็กน้อย ทว่าก็ปฏิเสธจะยอมรับว่าเป็นความผิดของเขาไม่ได้ “เป็นความผิดของเธอที่ไม่สังเกตว่าเธอท้อง และเข้าไปตบคนอื่นเหมือนผู้หญิงบ้า เป็นความผิดของเธอ!”

“ไปให้พ้น!” ฌอนเตะเขาอย่างแรง “พาเชลลีไปกับนายด้วย ออกไป! ฉันขอให้นายไม่ต้องมาหาฉันที่โรงพยาบาลอีกต่อไปแล้ว ตกลงไหม?”

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเขาก็เป็นเพื่อนกันมาหลายปี เขาไม่ต้องการไล่พวกเขาให้ออกไปจากโรงพยาบาล

“ก็ได้ เราจะไม่มาอีกแล้ว ไปเถอะ”

ร็อดนีย์ดึงเชลลีให้ตามมาและออกไป

เชลลีก้มหน้าลงในขณะที่ดวงตาของเธอฉายแววความรำคาญออกมา

เธอคิดไม่ถึงว่าแคทเธอรีนจะท้อง แถมยังเป็นลูกแฝดอีกด้วย ทำไมเธอถึงโชคดีมากแบบนี้? เด็กจะต้องไม่มีชีวิตอยู่!

...

“ตกลง ถ้าอย่างนั้นเข็นเธอไปที่ห้องพักผู้ป่วยที่อยู่ข้าง ๆ ผม นี่ผมยอมที่สุดแล้วนะ” ฌอนไตร่ตรองและพูดขึ้น

แคทเธอรีนไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการได้อยู่ห่างจากเขาที่สุดเท่าที่จะห่างได้ แต่ทุกคนในโรงพยาบาลจะต้องเชื่อฟังฌอนอย่างแน่นอน ดังนั้นในเวลาเพียงไม่นาน เธอก็ถูกส่งไปที่วอร์ด 6

ป้าจัสมินเองก็ได้รับมอบหมายให้ดูแลเธอเหมือนกัน “คุณผู้หญิงคะ ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ! ดิฉันทำอาหารที่มีประโยชน์มาให้ค่ะ ดิฉันมั่นใจว่าคุณจะต้องให้กำเนิดเด็กทารกที่แข็งแรงทั้งสองคนอย่างปลอดภัยแน่นอนค่ะ คุณผู้หญิง”

“โอ้ คงจะดีนะ ถ้าพวกเขาเป็นเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิง แต่เป็นเด็กผู้หญิงทั้งสองคนก็ดีเหมือนกัน” ฌอนยิ้มอย่างมีความสุข “ผมชอบลูกสาวมากกว่า แต่ลูกชายก็ได้เหมือนกัน”

“ฮ่าฮ่า ด้วยรูปร่างหน้าตาของคุณชายและคุณผู้หญิง ไม่ว่าพวกคุณหนูจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง พวกเขาก็จะดูน่ารักน่าเอ็นดูมากค่ะ” ป้าจัสมินเอ่ยแซว

“ใช่ ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน”

“...”

เมื่อได้ฟังพวกเขาพูดคุยกัน แคทเธอรีนก็ทนไม่ไหวและพูดขึ้น “ฌอน ฮิลล์ คุณจะออกไปได้หรือยัง? คุณไม่ต้องให้ยาทางหลอดเลือดแล้วเหรอ?”