คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 492

“คุณจะไม่ทิ้งฉันโดยไม่ให้อะไรเลยเหรอคะ? คุณจะให้เงินฉันไหมคะ? ตอนที่เราแต่งงานกันในตอนแรก คุณบอกกับฉันชัดเจนว่าคุณจะไม่ให้ฉันเลยสักเหรียญเดียว” แคทเธอรีนหัวเราะออกมา

ฮาร์วีย์ตกใจพลางลอบมองฌอน เขาคิดว่าคุณชายฮิลล์คนโตเป็นคนรักที่ดี แต่เฮ้ย! กลับกลายเป็นว่าเขาแย่ยิ่งกว่าพวกสวะข้างนอกนั่นอีก เขาเป็นผู้ชายที่ร่ำรวยในประเทศ แต่เขากลับปฏิเสธค่าเลี้ยงดูเล็ก ๆ น้อย ๆ

ขี้เหนียวเกินไปแล้ว

ฌอนรู้สึกได้ถึงการดูถูกของผู้ชายคนนั้นที่ส่งมาถึงเขา แล้วสีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที เขาหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงด้านหลังและโยนให้เธอ “เอาล่ะ ตั้งแต่นี้ไป ผมจะให้เงินคุณทั้งหมดที่ผมมี ตกลงไหมครับ?”

“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณ ทุกวันนี้มีผู้ชายสักกี่คนที่ฝากเงินไว้ในบัตร ส่วนใหญ่ก็ใช้ไปกับการลงทุนทั้งนั้นแหละค่ะ” แคทเธอรีนไม่มองเขาด้วยซ้ำ

ฌอนเอาชนะเธอไม่ได้ และทำได้เพียงพูดกับฮาร์วีย์เท่านั้น “เอาเอกสารมาให้ฉัน ฉันจะจัดการเอง”

ในตอนนั้นเอง เฮดลีย์ก็สะดุ้งเมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้น ชักจะเกินไปแล้ว ฌอนพูดว่าเขาไม่มีเวลาจัดการกับบริษัทของเขา แต่เขามีเวลาไปก้าวก่ายในเรื่องของบริษัทอื่น

‘คุณชายฮิลล์คนโต คุณชักจะกลัวภรรยามากเกินไปแล้วนะ!’

ฌอนหยิบเอกสารมาและหาที่นั่งบนโซฟาเพื่ออ่านเอกสารอย่างละเอียด

ป้าจัสมินที่เข้ามาพร้อมกับผลไม้รู้สึกแปลกใจ “คุณชายฮิลล์คนโต คุณให้ยาทางเส้นเลือดเสร็จแล้วเหรอคะ? ปกติต้องใช้เวลาให้ยาอย่างน้อยสี่ชั่วโมงนี่คะ”

เฮดลีย์พูดขึ้นอย่างจนปัญญา “คุณชายฮิลล์ใช้เข็มเบอร์ใหญ่ จึงให้ยาเสร็จภายในเวลาสองชั่วโมงครึ่งเพื่อมาอยู่กับคุณผู้หญิงครับ”

ป้าจัสมิน “...”

แคทเธอรีนเฝ้าดูความเร็วของยาที่ให้ผ่านเส้นเลือดของเธอเงียบ ๆ เข็มเท่านี้ก็ค่อนข้างเร็วแล้วนะ แต่ก็แทบจะทนความเจ็บปวดไม่ได้แล้ว ถ้าเขาใช้เข็มใหญ่กว่านี้ การไหลของยาคงจะเหมือนกับน้ำที่ไหลอย่างต่อเนื่อง ไม่ธรรมดา!

เพราะฌอนแผ่รังสีความน่าเกรงขามออกมา ทุกคนจึงหลบหน้าเขาออกจากห้องพักผู้ป่วยไปเงียบ ๆ

สิบนาทีต่อมา แคทเธอรีนขยับตัวพลางเตรียมลุกออกจากเตียง ฌอนลุกขึ้นทันที “อย่าขยับนะครับ หมอบอกว่าคุณควรนอนอยู่บนเตียง”

“ฉันอยากไปห้องน้ำ” แคทเธอรีนพูดขึ้นเสียงดัง “หมอแค่บอกให้ฉันขยับน้อยลงเท่านั้นเองนะคะ”

“อย่าโวยวายสิครับ ผมจะอุ้มคุณถ้าคุณอยากไป” ฌอนไม่ได้พูดอะไรมากเกินกว่านั้นพลางอุ้มเธอขึ้น เขาวางเธอลงบนชักโครก ทำแม้กระทั่งบังคับถอดเสื้อคลุมของเธอออก

เมื่อแคทเธอรีนลุกขึ้น เธอเห็นว่าแผ่นซับสกปรกและอยากจะเปลี่ยนเป็นอันใหม่ ทว่าแผ่นซับอันใหม่อยู่ข้างนอกทั้งหมด

เธอกัดริมฝีปากของเธอและพูดกับผู้ชายที่อยู่ข้างนอกด้วยเสียงต่ำ “ฌอน ฮิลล์คะ ช่วยหยิบแผ่นซับให้ฉันหน่อยค่ะ คุณเรียกป้าจัสมินมาด้วยก็ได้ค่ะ”

“ไม่ต้อง”

ฌอนเปิดลิ้นชักแล้วเจอแผ่นซับอย่างรวดเร็ว

เขาหยิบขึ้นมาเปิดและศึกษามันอยู่สักพัก เขารีบหาวิธีใช้ที่ถูกต้อง

หลังจากที่ประตูเปิดออก แคทเธอรีนยื่นมือของเธอออกมา

“ยืนขึ้น ผมจะใส่ให้คุณ” ฌอนพูดขึ้น “คุณต้องก้มตัวลงตอนใส่ ไม่ดีกับลูก”

“ตอนนี้ฉันก้มตัวลงไม่ได้ เพราะฉันท้องอย่างนั้นเหรอคะ?”