คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 523

ภาพยนตร์ฉายไปได้ครึ่งชั่วโมง จู่ ๆ โทรศัพท์ของฌอนก็ดังขึ้น

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แคทเธอรีนแอบชำเลืองและเห็นว่าเป็นคนที่ชื่อญาเซียโทรมาหาเขา

“ผมจะออกไปรับโทรศัพท์ข้างนอก”

เขาเดินออกมาจากห้องและรับโทรศัพท์ด้วยเสียงเบา “มีอะไร?”

“ฉันแค่อยากโทรหาคุณไม่ได้เหรอคะ?” น้ำเสียงที่ผิดหวังของซาร่าดังออกมาจากลำโพง

“ไม่ใช่อย่างนั้น... ผม...”

ผู้หญิงที่อยู่ปลายสายหัวเราะออกมา “ที่ฉันรบกวนคุณ เพราะช่วงระหว่างวันฉันได้ทำการศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับอาการป่วยของคุณ และวางแผนการรักษา คืนนี้มาเริ่มทำการรักษากันนะคะ”

“คืนนี้เหรอ?” เขารู้สึกแปลกใจ

“เอ่อ ตอนนี้ฉันได้วางแผนการรักษาเอาไว้ทั้งหมด 30 แผน และแผนการรักษาที่วางเอาไว้จะต้องดำเนินการในช่วงเวลาที่แตกต่างกันออกไปในช่วงวัน อาการป่วยจะทรุดลงมาที่สุดในช่วงเวลากลางคืน และฉันคิดว่าร่างกายของมนุษย์ผ่อนคลายได้มากที่สุดในช่วงเวลานี้ ดังนั้นมันจะง่ายสำหรับคุณที่จะเชื่อมต่อกับความรู้สึกที่แท้จริงของคุณเอง อีกอย่าง การรักษาอาการป่วยของคุณจะยิ่งยากขึ้นไปอีกถ้าเราปล่อยเอาไว้ให้ยืดเยื้อ คืนนี้เป็นเวลาที่เหมาะสมค่ะ”

เขาขมวดคิ้ว และพูดขึ้นหลังจากที่ลังเลอยู่สักพัก “ขอโทษ แต่ตอนนั้นผมไม่ว่าง...”

“ฉันเข้าใจ คุณกำลังอยู่กับภรรยาใช่ไหมคะ? ขอโทษที่...” น้ำเสียงของซาร่าฟังดูหงุดหงิด “ฉันเกือบลืมไปว่าตอนนี้คุณเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว”

“ไม่เป็นไร คืนพรุ่งนี้เป็นไง?” เขาตอบ

“ได้ค่ะ” ซาร่ายิ้มเศร้า “ฉันอิจฉาภรรยาของคุณจัง”

เรื่องนี้ทำให้เขาแปลกใจ ความรู้สึกที่ยากจะอธิบายผุดขึ้นภายในหัวใจของเขา ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามแผน ตอนนี้ซาร่าคงจะเป็นภรรยาของเขา

ขณะที่เขากำลังคิดว่าเขาจะพูดออกไปอย่างไรดี อีกคนที่อยู่ปลายสายก็บอกลาและวางสายไปเสียแล้ว

เขายืนอยู่ตรงนั้นหลายนาทีก่อนจะกลับเข้าไปในห้องดูภาพยนตร์อีกครั้ง

แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นมองเขา “พวกคุณหาญาเซียเจอแล้วหรือคะ?”

“ครับ ดูเหมือนมีโอกาสที่ผมจะหายดี” เขากอดหญิงสาวเอาไว้

“อืม...”

“ฉันคิดว่าที่เธอออกไปดื่มก็เพราะนาย” ผู้ชายอีกคนพูดขึ้นด้วยความโกรธ “เธอเอาแต่เพ้อว่าเธอพลาดโอกาสไป แล้วก็ร้องไห้”

ฌอนนวดขมับของเขา เขารู้สึกได้ถึงน้ำเสียงที่ไม่ปกติของเธอระหว่างที่พวกเขาพูดคุยกันเมื่อคืนนี้ “ร็อดนีย์ ฉันแต่งงานแล้ว จริง ๆ แล้ว… ถ้านายชอบเธอ นายควรจะอยู่กับเธอแทนที่จะยกเธอให้คนอื่นนะ”

คำพูดนี้ทำให้ร็อดนีย์แปลกใจ เขารู้สึกได้ถึงรสชาติขม ๆ ในปากของเขา “เธอคิดกับฉันแค่เพื่อนมาตลอด”

“นายจะไปรู้ได้ยังไงถ้านายยังไม่ได้ลองดูก่อน? อีกไม่นานฉันก็จะได้เป็นพ่อคนแล้วนะ นี่มันก็ไม่ยุติธรรมกับเธอเหมือนกัน” ฌอนแนะนำ

อีกคนที่อยู่ปลายสายเงียบไปนาน

ฌอนแต่งตัวก่อนจะไปดูแคทเธอรีน

ในตอนเช้า

เขาอยู่กับเธอตลอดช่วงเวลาอาหารเช้า ก่อนจะออกจากวิลล่าไปทำงาน