แคทเธอรีนสังเกตเห็นสายตาของพนักงานต้อนรับ เธอพูดยืนยัน “ถึงยังไงฉันก็จะขึ้นไป ถึงเขาจะยุ่งก็ตาม”
เธอมุ่งหน้าตรงขึ้นไปชั้นบน
เมื่อเธอเปิดประตูห้องทำงานให้เปิดออก น้ำเสียงไม่พอใจของฌอนก็ดังขึ้นจากข้างใน “ใครอนุญาตให้เข้ามา โดยไม่เคาะ...”
ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบประโยค เขาก็หยุดทันทีที่เห็นแคทเธอรีน
แคทเธอรีนมองสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องทำงาน ซาร่ากำลังนั่งอยู่บนตักของฌอน ภาพที่เห็นนั้นน่าขยะแขยงจนเธออยากจะอาเจียนออกมาอีกครั้งทั้ง ๆ ที่เมื่อเช้าเธอเพิ่งอาเจียนไป
“คุณผู้หญิง...” ซาร่าลุกขึ้นจากตักของฌอนอย่างลนลาน “ฉันขอโทษ...”
“เลิกทำเป็นเสแสร้งได้แล้วซาร่า เธอไม่รู้สึกละอายแก่ใจบ้างเลยเหรอที่มายั่วผู้ชายที่แต่งงานแล้ว?” แคทเธอรีนทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เธอปรี่เข้าไปยกมือขึ้นจะตบหน้าซาร่า
ทว่าฌอนจับข้อมือของเธอเอาไว้กลางคัน
เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นชา “แคทเธอรีน เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? เธอกล้าดียังไงมาตบซาร่า? ไปให้พ้น”
เขาเหวี่ยงแขนของเธออย่างแรง ถ้าแอลจับแคทเธอรีนเอาไว้ไม่ทัน เธอคงจะล้มลงบนพื้นแล้ว
“คุณชายฮิลล์คนโต คุณทำแบบนี้ไม่ได้ คุณผู้หญิงกำลังตั้งครรภ์อยู่” แอลเตือนเขา
“เธอเป็นคนไม่ยอมอยู่ที่คฤหาสน์แล้วออกมาเองนะ” ฌอนพูดด้วยความรำคาญ
แคทเธอรีนเผยรอยยิ้มของความทุกข์ใจออกมา “คุณคิดว่าฉันอยากอยู่นักเหรอ? สามีของฉันมาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นทั้งยังกำลังกอดเธออยู่อีก ฉันจะข่มตาหลับได้ยังไง? เมื่อคืนนี้คุณอยู่กับเธอด้วยใช่ไหม?”
ฌอนหลบสายตาทั้งยังไม่ตอบคำถามของเธอ ทว่าการเอาแต่เงียบหมายความว่าเป็นการยอมรับเป็นนัย ๆ
ในตอนนั้นเอง แคทเธอรีนก็รู้สึกถูกปกคลุมไปด้วยความสิ้นหวังและเสียใจ สีหน้าของเธอขาวซีดราวกับกระดาษ
ริมฝีปากบางของฌอนขยับ ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดในหัวใจของเขา
“ตกลงค่ะ ฉันจะรอคุณนะคะ” หลังจากที่พูดด้วยความรัก ซาร่าก็หันกลับมาชำเลืองมองแคทเธอรีนด้วยสายตาเย็นชา เมื่อเธอหันหลังให้ฌอนเธอก็ยิ้มเยาะแล้วออกไป
แคทเธอรีนกำมือแน่น เธอกลัวว่าเธอจะควบคุมตัวเองไม่ได้ และบีบคอซาร่าให้ตาย
“แคทเธอรีน ถ้าเธอกล้าทำร้ายซาร่า ฉันจะไม่ยกโทษให้เธอ” ฌอนเห็นเธอจ้องมองและเตือนเธอพลางขมวดคิ้ว
แคทเธอรีนละลายตาพลางจ้องมองใบหน้าอันหล่อเหลาไร้ที่ติทว่าใจร้ายนั่น เห็นได้ชัดว่าเขายังเป็นผู้ชายที่เธอรัก ทว่าสายตาของเขาไม่คุ้นเอาเสียเลยจนทำให้เธอรู้สึกกลัว
เธอเต็มใจจะเชื่อว่าฌอนถูกซาร่าสะกดจิตมากกว่าที่เขาจะเปลี่ยนใจและกลายเป็นคนใจร้าย
“ฌอนคะ ทำไมจู่ ๆ คุณถึงเปลี่ยนไป?”
เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของผู้ชายคนนั้นดวงตาของเธอบวมแดง “คุณพูดชัดเจนว่าตอนนี้คุณมีแค่ฉันในหัวใจของคุณ และนั่นทำให้คุณไม่เคยคิดจะกลับไปคบกับซาร่า คุณโกหกฉันมาตลอดเลยเหรอคะ?”
ฌอนรู้สึกตกใจ เขาเคยพูดคำพูดแบบนั้นมาก่อนด้วยเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...