คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 858

แคทเธอรีนชี้ไปที่ลวดลายมังกรขนาดใหญ่แล้วพูดว่า “ถ้าเป็นจานจากยุคคังซีก็คงเป็นของโบราณที่มีประวัติยาวนานอย่างน้อยหลายร้อยปีและหยกคงจะแปรสภาพไปตามกาลเวลาแล้ว ดูสิบริเวณนี้สะท้อนแสงเกินไป และตรงจุดนี้เคลือบไม่เรียบ แต่ก็เลียนแบบได้ดีนะคะ ฉันเสนอสองพันค่ะ”

ใบหน้าของผู้ขายเป็นสีแดงเข้มด้วยความอับอายกับคํายืนยันของแคทเธอรีน

คุณคาวาดะจ้องเขา “คุณใช้ของปลอมมาตบตาผม คิดว่าจะมาหลอกได้ง่าย ๆ เพราะผมไม่ใช่คนจีนเหรอ?”

“ผมเปล่า ผมคิดว่ามันเป็นของจริง” แล้วผู้ขายก็ปลีกตัวไปเงียบ ๆ พร้อมกับจานในอ้อมแขนของเขา

"ขอบคุณครับคุณผู้หญิง" คุณคาวาดะยิ้ม "คุณดูคุ้นหน้าหน่อยนะครับ"

“หลายคนก็บอกแบบนั้นค่ะว่าฉันดูคุ้น ๆ ” แคทเธอรีนหันหลังกลับและพยายามหลบไปอย่างเขินอาย

“เดี๋ยวก่อนผมจําได้แล้ว คุณเป็นทายาทของยูล คอร์ปอเรชั่น นามสกุลของคุณคือ... โจนส์...” คาวาดะรีบพูด “คุณพ่อของคุณคือโจเอล ยูลใช่ไหมครับ?”

"คุณจำผิดคนแล้วล่ะค่ะ" แคทเธอรีนโบกมืออย่างเคอะเขิน

“ฮ่าฮ่า เปล่าเลยครับ ผมเคยพบพ่อของคุณมาก่อน” คาวาดะยื่นนามบัตรให้เธอ

แคทเธอรีนอ่านนามบัตรแล้วจับมือทักทายเขาทันที “สวัสดีค่ะท่านประธานคาวาดะ ที่จริงฉันก็เป็นคนที่คลั่งไคล้เครื่องลายครามเหมือนกัน ฉันแอบบินมาที่นี่เพื่อดูเพราะฉันไม่ต้องการให้คนอื่นจําฉันได้”

“ผมเข้าใจครับ มีคนจ้องหาผลประโยชน์อยู่เสมอ มันน่ารำคาญเหลือเกิน” คาวาดะหัวเราะ “มันเป็นชะตาฟ้าลิขิตให้เราได้พบกัน อย่างเช่นงานชิ้นนั้นไงครับ”

"ใช่แน่นอนค่ะ"

แคทเธอรีนตามเขาไป และหนึ่งชั่วโมงก็ผ่านไปเร็วติดปีก ทั้งสองคุยกันมากมายหลายเรื่อง

ช่วงทานมื้อเที่ยงนี่เอง คาวาดะกล่าวขึ้นว่า “อันที่จริง ผมชื่นชมการพัฒนาของยูล คอร์ปอเรชั่นในอาณาจักรโลจิสติกส์มาโดยตลอด แต่เนื่องจากคุณเป็นทายาทของยูลคอร์ปอเรชั่น คุณวางแผนที่จะเข้ารับช่วงต่อกิจการเมื่อไหร่ครับ?”

“มันไม่ง่ายที่จะรับช่วงต่อเลยค่ะ" แคทเธอรีนยิ้มขมขื่น “ปัจจุบันการเติบโตของยูลคอร์ปอเรชั่นนั้นดีมากและราคาหุ้นก็ขึ้นมาสูงแล้วด้วย แต่การจัดการภายในของยูลคอร์ปอเรชั่นซับซ้อน มีหลายคนโลภอยากได้

ทันใดนั้นเอง คาวาดะก็พูดเสียงเบาว่า “ผมจะพูดตรง ๆ นะ ที่จริงแล้วผมสนใจเรื่องโลจิสติกส์มากทีเดียว ทําไมคุณไม่ขายหุ้นให้ผมล่ะ? คุณเสนอราคามาได้เลยครับ”

"คะ?" แคทเธอรีนตกใจและมองรอบ ๆ อย่างล่อกแล่ก “นั่น... นั่นไม่ได้หรอก ถ้าปู่ของฉันรู้...”

“ผมได้ยินมาว่าปู่ของคุณกลับมาที่ยูลคอร์ปอเรชั่น เดาว่าเขาจะยังไม่สละตําแหน่งของเขาไปสักระยะหนึ่ง” คาวาดะพูดเข้าเรื่องสำคัญว่า “ซึ่งเขาก็ไม่ได้อยู่ฝ่ายคุณซะด้วย ใครจะรู้ในอนาคตเขาอาจหนุนให้ลูกพี่ลูกน้องของคุณขึ้นมาแทนก็ได้”

แคทเธอรีนตะลึงและกัดฟัน “ฉันจะขายมันในราคา 60 ล้านเหรียญสหรัฐ...”

"60 ล้าน?" คาวาดะตกใจมาก นั่นเป็นราคาสูงมากทีเดียว “ผมจําได้ว่ามูลค่าตลาดของยูลคอร์ปอเรชั่นประมาณ 100 ล้านเท่านั้น ผมเกรงว่าจะไม่มีใครซื้อถ้าคุณขาย 60 ล้าน แต่ผมยินดีที่จะซื้อถ้าคุณปล่อยมันที่ 45 ล้าน ฟังนะ ทุกวันนี้มีบริษัทโลจิสติกส์มากมาย...”

จากนั้นคาวาดะก็พยายามโน้มน้าวแคทเธอรีนไม่หยุดหย่อน

แคทเธอรีนแสร้งทําเป็นฟังและเริ่มสนใจมากขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุดตกลงที่จะขายหุ้นของยูลคอร์ปอเรชั่นไปในราคา 50 ล้านเหรียญสหรัฐ