ทันทีที่ซาร่าพูดจบ เธอก็หลับตาลงราวกับว่าเธอตายแล้ว
"ซาร่า!" ฌอนตกใจร้องเสียงดัง เขาอังมือที่จมูกเธอและสังเกตว่าเธอยังคงหายใจเบา ๆ อยู่
“เชสเตอร์ มาช่วยเธอเดี๋ยวนี้เลย!” ฌอนคํารามใส่เชสเตอร์อย่างว้าวุ่น
ในทางกลับกันร็อดนีย์โกรธมากจนดวงตาแดงก่ำ “เชสเตอร์นายต้องช่วยเธอให้ได้ ได้โปรด”
"ฉันช่วยน่า”
เชสเตอร์ขอให้ฌอนวางซาร่าลงบนพื้นทันที โชคดีเมื่อเช้าเขานําชุดปฐมพยาบาลติดมาด้วย
หลังจากเขาใช้เวลากว่าสิบนาทีในการช่วยเหลือซาร่า ในสภาพหมดสติเธอก็ยังครวญคราง ทั้งที่เธอยังคงหมดสติ
“ฉันพยายามเต็มที่แล้ว ถึงแม้ตอนนี้เธอพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ต้องส่งเธอไปโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด มิฉะนั้น เธอจะมีอาการสมองกระทบกระเทือน” เชสเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม
“เอาล่ะ ฉันจะส่งเธอไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”
ฌอนอุ้มซาร่าอย่างรวดเร็ววิ่งไปที่รถของเขา หลังจากพบรถแล้วเขาก็แล่นฉิวไปโรงพยาบาลเร็วดั่งกับฟ้าผ่า
หลังเข้ารักษาในห้องฉุกเฉิน ซาร่าก็รอดชีวิตในที่สุด
ฌอนพิงบนเก้าอี้ มือของเขาเต็มไปด้วยเลือด ความรู้สึกเบื่อหน่ายเหน็ดเหนื่อยของเขานั้นเกินบรรยาย
“คุณชายใหญ่ฮิลล์ ผู้ลักพาตัวกําลังถูกขังอยู่ที่ห้องใต้ดินของไลโอน่า” แชนซ์เดินไปรายงานฌอน
ฌอนเงยหน้าขึ้นเหลือบมองอาการบาดเจ็บบนใบหน้าของแชนซ์ เมื่อเขามองไปยังร็อดนีย์ที่อยู่ในสภาพเสียใจอีกด้วย เขาก็ขมวดคิ้วอย่างเคร่งขรึม “คุณกับร็อดนีย์ไปจัดการคนเพียงคนเดียว แต่พวกคุณได้รับบาดเจ็บได้ยังไง?”
แชนซ์ไอเบา ๆ “ผมสามารถจัดการกับเขาคนเดียวตัวต่อตัว แต่คุณชายสโนว์รั้งผมไว้น่ะสิ...”
ร็อดนีย์เข้าหาฌอนด้วยดวงตาแดงก่ำเพราะไม่ได้นอนมาวันนึงแล้ว ยิ่งกว่านั้นเขาเพิ่งต่อสู้มาด้วยซึ่งทําให้เขาดูเศร้าซึม
ฌอนพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ถ้านายคิดที่จะสู้กับฉันล่ะก็...”
ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค ร็อดนีย์ก็คุกเข่าลงต่อหน้าเขา
การแสดงออกของฌอนเปลี่ยนไป “นายกําลังทําอะไรอยู่ ร็อดนีย์ สโนว์? ลุกขึ้น"
“ฌอน นายก็รู้ว่าฉันไม่เคยขอร้องใครหรือคุกเข่าต่อหน้าใคร” ร็อดนีย์ยิ้มขมขื่นขณะใกล้จะร้องไห้ “ฉันขอร้องนายแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น แต่งงานกับซาร่าและเลิกกับแคทเธอรีนเถอะนะ หากนายทิ้งซาร่าหลังจากเรื่องทั้งหมดนี้ เธอจะ... ตาย ไม่มีอะไรอีกแล้วที่ฉันจะร้องขอจากนายอีก ฉันแค่อยากเห็นเธอมีชีวิตอยู่”
ฌอนอึ้งจนไม่รู้จะหาคำไหนมาพูด
ถ้าเขายังไม่ได้กลับมาคบกับแคทเธอรีน เขาอาจเลือกที่จะอดทนแต่งงานไปกับซาร่า อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาได้สัมผัสกับความรักที่แสนหวานแล้ว เขาจะทนทุกข์ระทมสุดแสนแต่งงานไปกับคนที่เขาไร้อารมณ์ความรู้สึกด้วยไปเพื่ออะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...