ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 286

ชายคนนั้นลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “เจ้าอยากได้ไข่มุกตงจูหรือ?”

ซูจื่ออวี๋เข้าใจแล้วว่าชายคนนี้เข้าใจเจตนาของนางผิด

ซูจื่ออวี๋ส่ายหัวเบาๆ แล้วพูดว่า “ไม่ ข้าไม่สนใจไข่มุกตงจู ข้าสนใจปิ่นไม้อูจินในมือของเจ้า”

ชายคนนั้นก้มหน้ามองน้องสาวที่ใกล้ตายของตนแล้วพูดว่า “ถ้าเจ้าช่วยนางได้ ข้ายินดีจะทำทุกอย่างตอบแทน”

ซูจื่ออวี๋มองชายคนนั้นด้วยความสงสัย ชายคนนั้นก็พูดต่อว่า “ชู่ซี ชื่อของข้า”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยว่า “ชื่อนี้เหมือนไม่ใช่คนตงโจว”

ชู่ซีไม่ได้พูดอะไรมาก ก้มลงไปหยิบไข่มุกตงจูสีดำสองเม็ดยื่นต่อหน้าซูจื่ออวี๋

ซูจื่ออวี๋ครุ่นคิดแล้วก็ยื่นมือไปรับ

ชู่ซีเห็นเช่นนั้นก็หมุนตัวกลับไปอุ้มเสี่ยวอวี๋ที่สลบขึ้นมา แล้วมองไปที่ซูจื่ออวี๋

ซูจื่ออวี๋เข้าใจแล้วว่าเขายินดีจะไปกับนาง

……

เมืองหลวง

เมื่อซูจื่ออวี๋พาสองพี่น้องชู่ซีมาถึงเมืองหลวง ท้องฟ้าก็มืดแล้ว

ซูจื่ออวี๋อยากหาโรงเตี้ยมให้สองพี่น้องอยู่ก่อน แต่ทันใดนั้นก็พบว่าในถุงเงินของนางไม่มีเงินเลย มีเพียงตั๋วเงินจากจวนเสนาบดีเท่านั้น

แต่ตอนนี้แล้ว ร้านเงินก็ต้องปิดหมดแล้ว คืนนี้คงแลกเงินไม่ได้

หลังจากซูจื่ออวี๋ครุ่นคิดเล็กน้อย ก็นึกถึงสถานที่หนึ่งขึ้นมาได้ นางก็พูดว่า “คืนนี้พวกเจ้าไปนอนที่หอแปดสมบัติก่อนแล้วกัน พรุ่งนี้ข้าจะหาบ้านให้พวกเจ้า”

จวินมู่เยว่เอื้อมมือไปดึงซูจื่ออวี๋มาข้างๆ จากนั้นก็ถามว่า “เจ้าไม่ใช่คนตงโจว เจ้าเป็นใคร?”

ชู่ซีเม้มปากไม่ตอบ เหมือนไม่ยอมสื่อสารกับอ๋องแปดที่สวมชุดหรูหราตรงหน้านี้

ใบหน้าของจวินมู่เยว่มืดครึ้ม ขณะที่กำลังจะตำหนิ ก็ได้ยินซูจื่ออวี๋พูดว่า “เขาชื่อชู่ซี ท่านอ๋องแปด เขาเป็นเพื่อนข้าจริงๆ ท่านอย่าถามมากขนาดนั้นเลย ช่วยข้าหาที่อยู่ให้เขาก่อนได้หรือไม่?”

จวินมู่เยว่ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ชู่ซี ในภาษาเซวียนหยวนมีความหมายว่าทาส เจ้าเป็นทาสลี้ภัยของบ้านใคร?”

ครั้งนี้ชู่ซีก็ตอบสนอง เขาตอบอย่างเย็นชาว่า “ชู่ไม่ใช่ทาส”

จวินมู่เยว่ยังอยากถามอีกสองประโยค แต่ซูจื่ออวี๋เริ่มหมดความอดทนแล้ว ชู่ซีเป็นคนเย็นชา กว่านางจะทำให้เขาตามกลับมาด้วยได้ไม่ง่ายเลย ถ้าเกิดถูกจวินมู่เยว่ทำให้ตกใจแล้วหนีไปจะทำอย่างไร

ซูจื่ออวี๋พูดว่า “อ๋องแปด ท่านจะช่วยข้าหรือไม่ ถ้าไม่ช่วย ข้าจะพาพวกเขาไปพักที่อื่น” ถ้าไม่ใช่ว่าตอนนี้นางไม่มีเงิน มีแต่ตั๋วเงิน นางก็คงไม่พาชู่ซีมาที่หอแปดสมบัติ”