ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 374

จวนอ๋องฉิน

เมื่อจวินมู่เหนียนพาซูจื่ออวี๋กลับไปที่จวนอ๋องฉิน เทียนชิงก็กลับรายงานการปฏิบัติภารกิจ

เพียงแต่สิ่งที่เทียนชิงนำกลับมาไม่ใช่ข่าวดี

“ท่านอ๋อง ท่านอ๋อง พวกเราไม่พบศพของเยาเตา และไม่พบร่องรอยของชู่ซีด้วย โปรดท่านอ๋องยกโทษให้กระหม่อมด้วย”

จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วเล็กน้อย และแทนที่จะตำหนิเขากลับถามว่า “หัวหน้าของเยาเตาอยู่ที่ไหน?”

เทียนชิงกล่าวว่า “ทูลท่านอ๋อง หัวได้นำกลับมาแล้ว เดิมทีอยากจะหาศพให้เจอแล้วทำลายทิ้งพร้อมกัน แต่...”

ซูจื่ออวี๋ขัดจังหวะเทียนชิง “ไม่ต้องรอ ในเมื่อหาตัวศพไม่เจอ ก็เราทำลายหัวก่อน ร่างกายที่ไม่มีหัว ต่อให้พี่น้องหนานเจียงหาเจอ พวกเขาจะใช้อะไรพิสูจน์ว่านั่นคือเยาเตา”

หลังจากพูดเช่นนั้น ซูจื่ออวี๋ก็แสร้งทำเป็นหยิบขวดยาพิษออกมาจากอก แต่ความจริงแล้วหยิบมาจาก

ซูจื่ออวี๋ส่งยาพิษให้เทียนชิง แล้วกล่าวว่า “เอายานี้โรยไปบนหัว ระวังอย่าให้โดนมือ เจ้า ควรใส่ถุงมือ แค่สองหยดก็พอ”

เทียนชิงตะลึงงัน จากนั้นก็มองไปที่จวินมู่เหนียน เห็นจวินมู่เหนียนพยักหน้า เทียนชิงก็รับยาแล้วหมุนตัวเดินจากไป

หลังจากเทียนชิงจากไป เหลือเพียงจวินมู่เหนียนและซูจื่ออวี๋อยู่ในห้อง

ความกระอักกระอ่วนที่ศาลาพักม้าก็กลับมาอย่างรวดเร็ว

ซูจื่ออวี๋คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “เอ่อ...เมื่อคืนท่านอ๋องไม่ได้พักผ่อนเต็มที่ ถ้าอย่างนั้นท่านอ๋องควรพักก่อนเถอะ ข้าจะกลับไปจัดการตัวเองก่อน”

จวินมู่เหนียนไม่ได้สนใจซูจื่ออวี๋ที่เดินออกไปข้างนอก ทว่าตอนเดินไปถึงหน้าประตูแล้ว เขากลับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถ้าเจ้ากล้าก้าวออกจากห้องนี้ เมื่อคืนเจ้าทำอะไรข้า คืนนี้ข้าก็จะทำอะไรเจ้าเหมือนกัน”

พอคิดถึงจวินมู่เหนียนที่ถูกถอดกางเกง แล้วคลุมด้วยผ้าเช็ดหน้า ซูจื่ออวี๋ก็รู้สึกอยากตายทันที

ช่างเถอะๆ อย่าไปโกรธเขาจะดีกว่า อ๋องฉินอารมณ์ไม่ดีหลังจากถูกถอดกางเกงสองครั้ง ก็เป็นเรื่องเข้าใจได้

ซูจื่ออวี๋ก้าวไปข้างหน้าอย่างเชื่อฟัง อยู่ห่างจากจวินมู่เหนียนสองก้าว แต่จวินมู่เหนียนอยู่ๆ ก็ลุกขึ้นมาอย่างกะทันหัน แล้วอุ้มซูจื่ออวี๋ที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวขึ้นมา

ซูจื่ออวี๋ตกใจมากจนใจเต้นรัว รีบผลักหน้าอกของจวินมู่เหนียน ปฏิเสธไปว่า “ท่านอ๋อง พวกเราตกลงกันแล้ว!”

จวินมู่เหนียนกัดฟันขู่ว่า “ถ้าเจ้าไม่อยากให้ข้าใช้อำนาจกดดันเจ้า ก็จงเชื่อฟังเสีย!”

ใช้อำนาจกดดันหรือ? ซูจื่ออวี๋ในหัวมีความคิดแปลกๆ แวบเข้ามา กดดันของจวินมู่เหนียนเป็นคำนาม? หรือคำกริยา?