ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 403

หันหรูเฟิงเห็นเซิงเซิงลุกลนขนาดนี้ จึงรีบยืนขึ้นแล้วบังซูจื่ออวี๋ไว้ด้านหลัง เขาพูดอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์

“แม่นางมีเรื่องใด นั่งลงแล้วค่อยๆ คุยกันดีกว่า!”

เซิงเซิงเห็นหันหรูเฟิงทำหน้าระวังตัว ในใจสั่นไหว รีบถอยหลังไปสองก้าว เอ่ยปากอธิบาย

“ข้า...ข้าไม่ได้คิดร้าย ข้าแค่อยากรู้ว่าคุณชายตั้งใจมาหาแม่นางชูโรงตู้ใช่หรือไม่? คุณชายคือ...ผู้รอดชีวิตของตระกูลหรวนใช่หรือไม่?”

ยังไม่ทันที่ซูจื่ออวี๋จะได้ตอบ เสียงของจวินมู่เหนียนดังขึ้นตรงหน้าต่าง

“นางจะใช่หรือไม่ ไม่เกี่ยวกับเจ้า ไถ่ตัวเจ้าออกมา ไม่ได้ให้เจ้ามาสอบถาม”

ทุกคนหันไปตามเสียง ก็เห็นจวินมู่เหนียนที่แต่งตัวเป็นหมิงโหลว กระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง

เมื่อเห็นจวินมู่เหนียนแต่งตัวเช่นนี้ หันหรูเฟิงอ้าปากแล้วก็หุบ ชั่วขณะหนึ่งไม่รู้ว่าจะเรียกเขาอย่างไร จึงไม่ทักทายเสียเลย

ส่วนจวินมู่เหนียนเดินตรงไปหาซูจื่ออวี๋ แล้วแทนที่หันหรูเฟิง ยืนบังอยู่หน้าซูจื่ออวี๋

เซิงเซิงรู้สึกกลัวชายผู้สวมหน้ากากคนนี้ จึงได้เดินถอยหลังไปสองก้าวตามสัญชาตญาณ

ซูจื่ออวี๋จับข้อมือของจวินมู่เหนียน เพื่อบอกให้เขานั่งลงอย่าได้ใจร้อน หากทำให้แม่นางเซิงเซิงผู้นี้กลัว เกรงว่าจะไม่ได้คำตอบใด

ซูจื่ออวี๋เอ่ยปาก

“แม่นางเซิงเซิง พวกเรากับตระกูลหรวนไม่เกี่ยวข้องกัน พวกเราแค่เป็นคนรู้จักของตระกูลหรวนเท่านั้น บิดาของข้ากับนายท่านตระกูลหรวนสนิทกัน เพียงแต่ไม่คิดว่าจากกันไปไม่กี่ปี ตระกูลหรวนกลับพบเจออันตรายใหญ่หลวง พวกเราแค่อยากรู้สาเหตุเท่านั้นเอง”

เซิงเซิงครุ่นคิด บอกว่า

“แต่ว่าแม่นางชูโรงตู้ที่พวกท่านอยากจะตามหา ตายไปนานแล้ว นางตายที่เจียงหนานเมื่อสองปีก่อน”

“เมื่อสิบห้าปีก่อน ตอนที่ตระกูลหรวนยังรุ่งเรือง แม่นางชูโรงตู้ถือเป็นคนรู้ใจของนายท่านหรวน หลังจากตระกูลหรวนเกิดเรื่อง แม่นางชูโรงตู้ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน พูดน้อยเงียบขรึม บางครั้งที่พูดคุยกับข้าก็ล้วนเป็นเรื่องของตระกูลหรวน แม่นางชูโรงตู้เคยบอกว่า นายท่านตระกูลหรวนเป็นผู้มอบตำหรับน้ำมันดอกท้อให้นาง ทุกวันที่อาบน้ำให้หยดลงในถังสองสามหยด จะทำให้กลิ่นหอมกระจาย คงทนอยู่นาน สดชื่นรื่นรมย์”

ซูจื่ออวี๋เข้าใจแล้ว บอกว่า

“ที่แท้กลิ่นหอมที่โชยมาจากตัวเจ้าไม่ใช่กลิ่นกายหอม แต่เป็นกลิ่นน้ำมันหอมนี่เอง”

เซิงเซิงพูดต่อว่า

“ถูกตต้อง แม่นางชูโรงตู้เคยบอกว่า มีเพียงคนของตระกูลหรวนเท่านั้น ถึงจะสามารถแยกแยะเอกล้กษณ์ของกลิ่นดอกท้อหอมนี้ได้ ดังนั้นเมื่อครู่ข้าถึงได้นึกว่าคุณชายคือคนของตระกูลหรวน”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า ถามต่อว่า

“ก่อนแม่นางชูโรงตู้จะเสียชีวิต เคยพูดเรื่องใดของตระกูลหรวนกับเจ้าบ้าง?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ