ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 461

หลังจากคิดทบทวนอยู่ครู่หนึ่ง ฮูหยินซูก็เบิกตากว้างและพูดว่า “เยียนเอ๋อร์? เยียนเออร์!”

เว่ยคงชิงพยักหน้าพร้อมกับขมวดคิ้วและพูดว่า “ถ้าข้าเดาไม่ผิด ซูจื่ออวี๋ต้องใช้วิธีเดียวกันในการเอาคืน นางให้ยาตั้งครรภ์ปลอมให้กับเยียนเอ๋อร์ และนางก็นำยาแก้พิษมาให้เจ้า มันคงจะเป็นยาแก้พิษท้องปลอมอันนั้น”

ฮูหยินซูเซถอยหลังไปสองก้าวและนั่งลงบนเก้าอี้เสียงดังโครมคราม “จะเป็น…จะเป็นไปได้อย่างไร เยียนเอ๋อร์มีวี่แววว่าตั้งครรภ์อย่างชัดเจน นางกินไม่ได้ บางครั้งก็มีอาการแพ้ท้อง และนางชอบกินอาหารรสเปรี้ยวเป็นพิเศษ”

เว่ยคงชิงกล่าวว่า “นั่นมันหมายความว่าพิษของซูจื่ออวี๋แข็งแกร่งกว่าของข้า!”

ฮูหยินซูมองไปที่เว่ยคงชิงด้วยความสงสัย นางถามขึ้นมาว่า “แต่เพราะเหตุใด? ในเมื่อนางวางยาพิษเยียนเอ๋อร์ เหตุใดนางจึงให้ยาแก้พิษแก่ข้า? นางหมายความว่าอย่างไร?”

เว่ยคงชิงขมวดคิ้วและครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะพูดออกมา “ตอนนี้ข้ายังคิดไม่ออก วันนี้ก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้เจ้าเรียกเยียนเอ๋อร์มาแต่เช้าตรู่ ข้าจะตรวจชีพจรของนางอย่างละเอียด หากนางตั้งท้องปลอมจริงๆ…”

ฮูหยินซูร้องไห้โฮ “งั้นก็จบสิ้นแล้ว! ท่านอ๋องรองต้องแต่งงานกับหนานหยวนหรัวแต่งตั้งเป็นชายาโดยไม่นึกถึงความรักเก่าๆ เมื่อชายาแต่งเข้ามาในจวน เป็นเรื่องยากสำหรับนางที่จะเป็นนางสนม หากการตั้งท้องปลอมถูกเปิดเผย นางจะอยู่รอดได้อย่างไร? แม้ว่าท่านอ๋องรองจะไว้หน้าท่านพี่ ไม่ฆ่าเยียนเอ๋อร์ แต่เยียนเอ๋อร์จะไม่มีตำแหน่งในวังในจวนอ๋องอีกต่อไป นอกจากนี้…นอกจากนี้เรื่องการตั้งท้องถูกเปิดเผยในท้องพระโรง นี่…นับเป็นการหลอกลวงกษัตริย์ใช่หรือไม่?”

ฮูหยินซูร้องไห้ไม่ออก นางกัดฟันกรอดและพูดว่า “ซูจื่ออวี๋นะซูจื่ออวี๋ ทั้งหมดเป็นกลอุบายของนาง นังอสรพิษ นังอสรพิษร้าย!”

เว่ยคงชิงรู้สึกปวดหัวจากการร้องไห้ของฮูหยินซู เขาไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของซูจื่ออวี๋คืออะไร ดังนั้นเขาจึงได้แต่ลากลับไปก่อนและรอพบกับซูจื่อเยียนในวันพรุ่งนี้

เช้าวันรุ่งขึ้น

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซูจื่อเยียนก็ก้มหัวลงและลูบที่ท้องของนาง ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “เพียงแค่ข้าได้ลูกชาย ชายาจะเป็นใครก็ยังไม่อาจรู้ได้ นางเป็นองค์หญิงแล้วอย่างไร นางอยู่ห่างจากบ้านเกิดเมืองนอนของนางและไร้ที่พึ่ง แต่ข้าเป็นถึงลูกสาวภรรยาเอกของจวนเสนาบดีเชียว!”

เมื่อเห็นใบหน้าที่มีความสุขของซูจื่อเยียน ฮูหยินซูก็ยิ่งรู้สึกกังวล นางเลี้ยงลูกมากับมือ นางจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าซูจื่อเยียนต้องใช้เรื่องเด็กเพื่อขอความรักความเอ็นดูจากจวินมู่หลาน หากนางพบว่าในท้องไม่มีเด็ก เกรงว่า นางก็คงไม่ต่างจากการเป็นอีหนูอุ่นเตียง

ในตอนที่ฮูหยินซูกำลังกังวล เว่ยคงชิงก็มาถึง

เว่ยคงชิงและฮูหยินซูมองสบตากัน โดยไม่ได้บอกสาเหตุที่มาในทันที แต่บอกเพียงแค่ว่าจะตรวจชีพจรให้ซูจื่อเยียน หลังจากที่จับชีพจรเสร็จแล้ว ฮูหยินซูจึงให้คนไปส่งซูจื่อเยียนกลับไปที่จวนอ๋องรอง จากนั้นจึงถามอย่างร้อนใจ “ท่านพี่ เป็นอย่างไรบ้าง? เยียนเอ๋อร์นาง…”