ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 491

เมื่อท่ามกลางฝูงชนมีคนสงสัย ก็ย่อมมีคนคลายความสงสัย รับส่งกันอย่างเป็นจังหวะ

เห็นเพียงชายหนุ่มที่สวมชุดของบ่าวรับใช้ กล่าวขึ้นด้วยสีหน้าชื่นบาน

“นายท่านของข้า ได้ลูกชายตอนแก่ เรื่องนี้ล้วนต้องยกผลงานให้ผงหอมรัญจวนชั้นหนึ่ง”

คนผ่านทางประหลาดใจ

“นายท่านของเจ้า? เจ้าเป็นคนของจวนเจ้าหน้าที่หลี่ที่อยู่นอกเมืองใช่หรือไม? นายท่านของเจ้าอายุน่าจะเจ็ดสิบแล้ว? ยังทำเรื่องพรรค์นั้นได้หรือ?”

บ่าวผู้นั้นหัวเราะ

“ปีนี้นายท่านของข้าอายุหกสิบแปด ไม่ไหวตั้งแต่หลายปีก่อนโน้นแล้ว แต่นายท่านมีแต่บุตรสาว กิจการใหญ่โตไม่มีผู้ใดสืบทอด ถือเป็นเรื่องทุกข์ใจของนายท่าน ต่อมามีสหายแนะนำ ท่านจึงไปตามหาผงหอมรัญจวนชั้นหนึ่ง ในเวลาสั้นๆเพียงสามเดือนก็เห็นผลอันน่าอัศจรรย์ หลังจากนั้นหนึ่งปี ท่านจึงได้บุตรชายในยามชรา คุณชายน้อยเพิ่งคลอดได้ไม่นาน ข้าจึงต้องเข้าเมืองมาแจกจ่ายไข่ต้มแดงให้กับเหล่าลูกค้าประจำอย่างไรล่ะ”

บ่าวผู้นั้นยื่นไข่ต้มสีแดงในตะกร้าให้ดู เพื่อแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเขาไม่ได้โกหก

มีทั้งคนที่ประหลาดใจ และคนที่สงสัย ผ่านไปสักครู่ในที่สุดฮวาเชียนเจียวก็เดินออกมาจากเวินเซียงอวี้หยวนได้สักที

เห็นเพียงนางสลัดคราบเจ้าสำราญในยามปกติทั้งไป แล้วแต่งตัวอย่างสง่างาม แม้แต่การแต่งหน้าในวันนี้ก็ดูอ่อนลงไม่น้อย

เมื่อลุงที่มากล่าวขอบคุณเห็นฮวาเชียนเจียวก็เตรียมคุกเข่าลง ฮวาเชียนเจียวรีบเข้าไปประคองเขาไว้

“เวินเซียงอวี้หยวนของพวกเราทำการค้า ท่านกับข้าเงินมาของไป เหตุใดจึงต้องเกรงใจกันขนานี้? เงินทองนี่ พวกเรารับไว้ไม่ได้ พวกบ่าว ไปเตรียมของขวัญให้ท่านผู้นี้ เพื่อยินดีที่ท่านได้ลูกชาย”

ลุงคนนั้นเห็นฮวาเชียนเจียวไม่ยอมรับเงินนั่น จึงบอกว่า

“เงินนั่นไม่รับไว้ก็ได้ แต่กลอนขอบคุณคู่นี้ที่ข้าเขียนไว้ เถ้าแก่ฮวาต้องรับไว้ให้ได้!”

เมื่อสิ้นเสียงของลุงคนนั้น พวกบ่าวรีบนำกลอนคู่นั้นมาแสดงทันที บนนั้นเขียนตัวอักษรไว้

ส่วนบน จอมยุทธ์หญิงอยู่ในโลกาทว่าไม่แปดเปื้อน

ส่วนท้าย เงินทองได้จากประชาชนใช้เพื่อประชาชน

เมื่อเห็นคำกลอนที่ลุงคนนี้เขียน มุมปากของซูจื่ออวี๋กระตุกอย่างอดไม่ได้ นางเพียงแต่ให้หันหรูเฟิงหาคนมาแสดงละคร เพื่อประกาศสรรพคุณของผงหอมรัญจวนชั้นหนึ่งเท่านั้น แต่ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้

เมื่อเห็นท่าทางของฮวาเชียนเจียวที่อยากปฏิเสธแต่ก็อยากรับไว้ กับท่าทางจองลุงคนนั้นที่ตื้นตันจนร้องไห้ ซูจื่ออวี๋เอามือจับหน้าผาก

“เถ้าแก่หัน พอประมาณก็ได้แล้วนะ ละครฉากนี้ดูปลอมเกินไป”

ตอนที่ 491 เกิดแต่โลกาแต่ไม่แปดเปื้อน 1

ตอนที่ 491 เกิดแต่โลกาแต่ไม่แปดเปื้อน 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ