ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 505

เทียนชิงถอยหลังไปเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว แล้วรีบพูดว่า “พระชายา ทุกคำที่กระหม่อมพูดมานั้นเป็นความจริง ไม่มีการปรุงแต่งแม้แต่คำเดียว ท่านอ๋องไม่ได้ลงมือกับเขา เพราะท่านอ๋องไม่เชื่อสิ่งที่เขาพูด ท่านอ๋องยังเชื่อที่พระชายาพูด”

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้วและถอนหายใจ ในที่สุดนางก็รู้ว่าที่จวินมู่เหนียนไม่สบอารมณ์นั้นเพราะเขา...เขากำลังหึงอยู่งั้นหรือ?

ซูจื่ออวี๋เม้มปาก ก็อดสบถด่าป๋ายหลี่เชียนซางในใจไม่ได้ เมื่อคิดถึงตอนที่ตนไปหาจวินมู่เหนียนเมื่อตอนบ่าย แม้ว่าไม่ได้พูดอะไรเกินไป แต่ท่าทีก็ไม่ดีเล็กน้อย ซูจื่ออวี๋ก็อดรำคาญไม่ได้

เทียนชิงสังเกตสีหน้าและคำพูด เห็นสีหน้ารู้สึกผิดของซูจื่ออวี๋ จึงรีบดำเนินขั้นตอนต่อไป พูดว่า “พระชายา ท่านอ๋องยังไม่ได้กินข้าวเลย ข้าวเที่ยวกับข้าวเย็นก็ยังไม่ได้กินเลยนะขอรับ”

ซูจื่ออวี๋เหลือบมองเทียนชิง ใช้เสียงสูงด้วยหรือ? เจ้าหมอนี้เรียนแบบคำพูดของนางหรือ?

ซูจื่ออวี๋กลอกตามองอย่างจนใจแล้วเอ่ยว่า “เฮ้อ ข้าเข้าใจแล้ว เจ้าไปทำงานของเจ้าเถอะ”

เทียนชิงยิ้มและรีบขอตัวลา

หลังจากเทียนชิงจากไปแล้ว ท้องของซูจื่ออวี๋ก็เริ่มร้องโครกคราก นางเองก็ยุ่งจนลืมกินข้าว งั้นไปหาจวินมู่เหนียนกินข้าวรอบดึกกับเขาดีหรือไม่?

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า ก้าวเท้ามุ่งหน้าไปที่เรือนจิงเจ๋อ

......

เรือนจิงเจ๋อ

ซูจื่ออวี๋มาที่เรือนจิงเจ๋อ ในห้องยังมีไฟส่องสว่างอยู่

ซูจื่ออวี๋มาถึงหน้าประตูก็เห็นว่าประตูใหญ่ไม่ได้ปิด จึงเดินเข้าไป

นางก้าวเข้าไปในห้องพลางเคาะประตู และช้อนตามองโต๊ะทำงานของจวินมู่เหนียน

เห็นว่าในมือของจวินมู่เหนียนเหมือนถืออะไรอยู่ สีหน้าดูโศกเศร้าอยู่เล็กน้อย

ซูจื่ออวี๋เคาะประตูแล้วเอ่ยว่า “ท่านอ๋อง?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน