ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 507

เมื่อเห็นจวินมู่เหนียนหนีเตลิดไป จวินมู่เหนียนก็อดยิ้มไม่ได้

รอจนกระทั่งร่างของซูจื่ออวี๋หายไปจากเรือนจิงเจ๋อ เขาถึงได้กลับไปที่โต๊ะทำงานอย่างช้าๆ หยิบของที่ตนเพิ่งดูเมื่อครู่นี้ขึ้นมา

มันคือตราพยัคฆ์อันนั้น

เพียงแต่ตราพยัคฆ์อันนี้ต่างจากทั่วไปที่ทำด้วยสัมฤทธิ์หรือทองธรรมดา นี่คือตราพยัคฆ์หยกขาว

ตราพยัคฆ์เสือเหมือนจะเคยแตกมาถูกเคลือบปิดด้วยกาว ตัวหยักจะขาวบริสุทธิ์ มีรอยแตกเล็กๆ หากมองอย่างละเอียดก็จะเห็นว่าในรอยแตกนั้นมีสีแดงเข้มก่ำเผยออกมา มันคือเลือดอย่างเห็นได้ชัด

จวินมู่เหนียนถอนหายใจหนัก หยิบตราพยัคฆ์ขึ้นมาแล้วตามหาช่องลับของห้องหนังสือ วางไว้แล้วเข้าไป เหมือนว่าสิ่งที่ต้องใส่เข้าไปไม่ใช่แค่ตราพยัคฆ์เท่านั้น แต่ยังมีความทรงจำที่ไม่รู้จักเข้าไปด้วย

......

หลังจากป๋ายหลี่เชียนซางได้เจอกับซูจื่ออวี๋ในเหตุการณ์เพลิงไหม้ เขาก็แอบมองอยู่ในจวนอ๋องฉินตลอด อยากจะรู้ว่าข้างในเกิดอะไรขึ้น และไม่กล้าผลีผลามเข้าไป จนกระทั่งฟ้ามืดก็แอบเข้าไป เหมือนบังเอิญ ตอนที่เขามาถึงห้องนอนของซูจื่ออวี๋ก็ได้ยินเทียนชิงรายงาน

จากนั้นก็เห็นซูจื่ออวี๋ออกไปจากเรือนไป๋ลู่ มุ่งหน้าไปทางเรืองจิงเจ๋อ ป๋ายหลี่เชียนซางก็เข้าใจ ความสัมพันธ์ระหว่างซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียนไม่ได้เกิดการแตกแยกใดๆ

ป๋ายหลี่เชียนซางรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ก่อนจะกระโดดลงทะเลสาบเสี่ยวชิงว่ายเข้าไปในแม่น้ำฮ่วนหลิง ตากนั้นก็ขึ้นฝั่งทางด้านหลังร้านดั่งปรารถนา

แต่ขณะที่เขาก้าวขึ้นฝั่ง ก็เห็นชายชุดสีดำเงินจากหอหมิงโหลวยืนอยู่ตรงหน้าเขา

ไป๋หลี่เชียนซางขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่คิดว่าจวินมู่เหนียนจะสามารถติดตามการเคลื่อนไหวของเขาได้ ดูท่าแล้วเส้นทางนี้ไม่อาจใช้ได้อีกต่อไปแล้ว

ป๋ายหลี่เชียนซางหัวเราะเยาะ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ท่านอ๋องฉินช่างเก่งกาจจริงๆ ถึงขั้นตามหาเจอ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน