ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 930

ซูจื่ออวี๋เอ่ยถามอย่างสงสัย

“ผู้ที่อยู่เบื้องหลังเขาคือใคร? เจ้าสำนักหอล่าจันทราหรือ?”

ป๋ายหลี่เชียนซางหัวเราะ

“เจ้าหมายถึงกุ๋ยจิ่ง?”

ซูจื่ออวี๋ไม่ค่อยคุ้นเคยกับชื่อนี้นัก จึงขมวดคิ้วพร้อมเอ่ยถาม

“กุ๋ยจิ่ง...เป็นเจ้าสำนักของหอล่าจันทราหรือ?”

ป๋ายหลี่เชียนซางกล่าว

“ถือว่าใช่ เพียงแต่เขาเป็นแค่คนกลางเท่านั้น หอล่าจันทราไม่เหมือนกับหอหว่างเซิง แม้ทั้งสองจะเป็นองค์กรมือสังหารเหมือนกัน แต่หอหว่างเซิงเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ล้วนแล้วแต่ฟังคำสั่งของเจ้าหอหมิงโหลว ส่วนหอล่าจันทราเหมือนที่ทำการค้า ผู้ว่าจ้างติดต่อกุ๋ยจิ่ง แล้วออกราคาที่เหมาะสม กุ๋ยจิ่งจะเป็นตัวกลางมอบงานให้มือสังหารต่ออีกทอด แล้วแบ่งรายได้ครึ่งหนึ่งให้มือสังหาร”

ซูจื่ออวี๋รีบเอ่ยถาม

“แล้วเจ้ารู้หรือไม่ ว่าใครคือคนร้ายที่คิดจะแย่งชิงเจ็ดเครื่องหอมมาตลอด?”

ป๋ายหลี่เชียนซางไม่ตอบกลับย้อนถาม

“แม่นางน้อย ก่อนจะเอ่ยถาม เจ้าควรแสดงความจริงใจบ้างไม่ใช่หรือ? ไหนเจ้าบอกข้ามาก่อน ว่าเจ้ารวบรวมเจ็ดเครื่องหอมทำไม?”

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้ว

“เจ้าพอจะคาดเดาได้แล้วไม่ใช่หรือ” ป๋ายหลี่เชียนซางเหมือนจะรู้เรื่องทุกอย่าง ซูจื่ออวี๋จึงไม่เชื่อว่าเขาจะไม่รู้จุดประสงค์ของนาง

ป๋ายหลี่เชียนซางส่ายหน้า

“ข้าจะเดาได้หรือไม่เป็นความสามารถของข้า เจ้าจะยอมพูดหรือไม่เป็นความจริงใจของเจ้า”

ซูจื่ออวี่ทำท่าครุ่นคิด แล้วเอ่ยขึ้นอย่างเหนื่อยใจ

“ท่านอ๋องถูกพิษ ข้าต้องช่วยเขา”

เดิมป๋ายหลี่เชียนซางคิดว่าซูจื่ออวี๋คงลำบากใจมาก แต่นึกไม่ถึงว่านางจะพูดออกมาอย่างเปิดเผย ทันใดนั้นทำให้เขาไม่คิดจะแหย่นางอีกต่อไป

ป๋ายหลี่เชียนซางเบะปาก

“ข้ายังสืบไม่ได้ว่าคนร้ายคือใคร แต่ข้าให้เบาะแสหนึ่งกับเจ้าได้”

ซูจื่ออวี๋รีบเอ่ยถาม

“เบาะแสอะไร?”