ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 964

อานเป่ยเยว่เห็นฮองเฮาสวมเครื่องหัวของพระชายาให้ซูจื่ออวี๋ด้วยพระองค์เอง อีกทั้งยังมอบหนังสือแต่งตั้งและตราทองคำให้อีกฝ่าย ทำให้อานเป่ยเยว่รู้ว่าชาตินี้คงไร้วาสนากับจวินมู่เหนียนแล้ว

ส่วนฮ่องเต้เจาเหวินทรงเมตตาคำร้องของท่านอ๋องสิบจวินมู่เหยียน โดยเรียกคืนราชโองการพระราชทานสมรส ดังนั้นนางจึงไม่อาจกลายเป็นพระชายาสิบได้อีก

ตอนนี้มีเพียงจับท่านอ๋องสี่จวินมู่ฉงเอาไว้ให้แน่น ถึงจะรับประกันความสุขสบายในชีวิตที่เหลือได้

อานเป่ยเยว่เบือนหน้าไม่มองซูจื่ออวี๋อีก หลังจากผ่านประสบการณ์มาหลายครั้ง นางกลัวฝีมือของซูจื่ออวี๋โดยสิ้นเชิง เมื่อนึกถึงตอนที่พี่ใหญ่ของนางคุกเข่าวิงวอน แม้อานเป่ยเยว่จะอยากฆ่าซูจื่ออวี๋มากเพียงใด แต่ก็ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม

นางต้องรอ รอโอกาสที่ดีมากที่สุด ที่จะสังหารอีกฝ่ายได้คราวเดียว

ทว่าขณะที่รอคอย นางไม่อาจทำสิ่งใดได้ แต่ไม่ได้หมายความว่านางจะยุยงให้คนอื่นทำไม่ได้

อานเป่ยเยว่หันมองฝูงชน เห็นฮูหยินซูที่สีหน้าดูแย่กว่านาง แล้วยิ้มมุมปากอย่างเยือกเย็น

……

พิธีแต่งตั้งผ่านไปอย่างราบรื่น เพียงแต่ฮองเฮาอารมณ์ไม่ดี จึงไม่ได้ให้ทุกคนอยู่ร่วมเสวย พอจบพิธีการเลยให้ทุกคนแยกย้ายกันกลับ

ผู้คนรายล้อมพระชายาทั้งสองคนเดินไปทางประตูวัง ในปากแต่ละคนเอ่ยชมไม่หยุดหย่อน

หนานหยวนหรัวดูจะมีความสุขและชอบใจกับการยกยอ ส่วนซูจื่ออวี๋กลับเอือมระอา เร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น เพื่อรีบออกจากวัง

เมื่อรอให้ทุกคนแยกย้ายตรงประตูวังแล้ว อานเป่ยเยว่ถึงได้เดินออกจากประตูวังอย่างเชื่องช้า แล้วมายืนข้างฮูหยินซูที่ยืนเหม่ออยู่ข้างรถม้า

อานเป่ยเยว่เอ่ยขึ้น

“ไม่พบกันเสียนาน ฮูหยินซูดูซูบผอมไม่น้อย”

ฮูหยินซูชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นพยักหน้า

“คารวะเป่ยเยว่จวิ้นจู่(ท่านหญิง)

อานเป่ยเยว่หันมองรถม้าของจวนอ๋องฉินที่ไกลออกไปเรื่อยๆ แล้วเอ่ยอย่างริษยา

“ดูสิ แค่เข้าวังมาแต่งตั้งเป็นพระชายาเท่านั้น ไม่ได้ไปถ้ำเสือถ้ำมังกรเสียหน่อย ท่านอ๋องฉินถึงกับตามติดแจ ไม่ห่างกันแม้แต่ก้าวเดียว ช่างน่าอิจฉาเหลือเกิน เมื่อเทียบกันแล้ว พระชายาอ๋องรองถูกละเลยอย่างมาก ขนาดพระชายาเอกยังถูกกระทำเช่นนี้ ชีวิตของพระชายารองคงไม่สุขสบายนักสินะ?”

หัวใจฮูหยินซูกระตุกวาบ นางนึกไปถึงหนานหยวนหรัวที่ตั้งครรภ์ทันที เพราะตั้งแต่เรื่องที่ซูจื่อเยียนโกหกว่าตั้งท้อง นางก็ไม่เคยตั้งครรภ์อีกเลย เกรงว่าอำนาจเรือนหลังของจวนอ๋องรองคงเปลี่ยนข้างไปแล้ว

ฮูหยินซูถอนหายใจ