ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 965

ซูจื่ออวี๋รู้ว่าเสียกิริยา จึงรีบปิดปากทันที พร้อมหันมองรอบด้าน พบว่าไม่มีใครมองพวกเขา จึงได้โล่งอก แล้วเดินเข้าไปในจวนอ๋องอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปสักครู่ทุกคนไปรวมตัวกันอยู่ที่ห้องรับแขก โม่ซุนก็ถูกซูจื่ออวี๋เรียกตัวให้มายืนยันว่าข่าวนี้จริงเท็จอย่างไร

ซูจื่ออวี๋เอ่ยขึ้น

“หากว่ากันตามสิ่งที่สารลับได้กล่าวเอาไว้ พิมเสนป่าร้อยปีอยู่ที่สำนักฉีหลิน ท่านอ๋องสำนักฉีหลินอยู่ที่ใดหรือ?”

จวินมู่เหนียนเอ่ยขึ้น

“สำนักฉีหลิน อยู่บนเขาฉีหลิน อยู่ตรงข้ามกับเขาหลิงอวิ๋น ระยะทางห่างจากเมืองหลวงประมาณสิบวัน ไม่ถือว่าไกลมาก นี่เป็นสำนักที่มีชื่อเสียงในยุทธภพ เป็นอริกับสำนักอวิ๋นหลิงที่สืบทอดกันมาร้อยปี”

หันหรูเฟิงพยักหน้า

“ถูกต้อง สำนักอวิ๋นหลิงยึดครองตำแหน่งเจ้ายุทธภพมาตลอด ที่ผ่านมาคนในยุทธภพล้วนแล้วแต่สิโรราบต่อสำนักอวิ๋นหลิงทั้งสิ้น จนกระทั่งเมื่อหลายสิบปีก่อน สำนักฉีหลินผงาดขึ้นมา ทำให้อำนาจในยุทธภพถูกแบ่งเป็นสองฝ่าย คะคานอำนาจกับสำนักอวิ๋นหลิง”

ซูจื่ออวี๋ไม่ค่อยเข้าใจ จึงเอ่ยถาม

“แล้วสำนักฉีหลิน ดีหรือไม่ดีเจ้าคะ?”

จวินมู่เหนียนหัวเราะ

“จุดยืนต่างกัน ไม่เกี่ยวกับดีหรือชั่วหรอก”

โม่ซุนพูดต่อ

“ถูกต้อง ในยุทธภพมีแต่การนองเลือด เมื่อเทียบกับราชสำนักจึงไม่ต่างกันมากนัก อำนาจ เป็นสิ่งที่ผู้คนต้องการมาตลอด ไม่ว่าสำนักฉีหลินจะดีหรือชั่ว ข่าวของพิมเสนป่าร้อยปีน่าจะเป็นเรื่องจริง”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยอย่างประหลาดใจ

“เหตุใดท่านหมอโม่จึงเอ่ยเช่นนี้?”

โม่ซุนเอ่ยต่อไป

“นายน้อยแห่งสำนักฉีหลินมีนามว่าอวิ๋นหมิง มีโรคร้ายที่มักจะปวดท้องคลื่นไส้ตลอด ดังนั้นจึงผอมแห้งซูบเซียวดุจซากศพ อวิ๋นลู่ชิงเจ้าสำนักฉีหลิน เคยส่งคนมาขอให้ข้าไปรักษา แต่ข้าปฏิเสธไป สรรพคุณของพิมเสนป่า คาดว่าแม่นางซูน่าจะรู้ดี”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยขึ้น

“พิมเสนป่า ดีต่อกระเพาะเลือดลม หากใช้มันปรับสมดุล สามารถรักษาอาการคลื่นไส้และคลายเลือดลม ขจัดลมแน่นอก ซ้ำยังแทรกซึมเข้าสู่อวัยวะภายในได้ หากม้ามและกระเพาะไม่ดี สามารถกินเพื่อให้ดีขึ้นได้ มีสรรพคุณฟื้นฟูม้ามและกระเพาะ ข้าเข้าใจล่ะ ความหมายของท่านคือเจ้าสำนักอวิ๋นลู่ชิงตามหาพิมเสนป่าร้อยปี เพื่อรักษาโรคให้ลูกชายของเขา”

โม่ซุนพยักหน้า