หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1119

“คุณกลัวผมจะเสียสติจนจำคุณไม่ได้เหรอ?” เฉินผิงเย้าแหย่

เมื่อโล่งใจแล้วว่าไม่ได้มีอะไรผิดปกติกับจิตใจของเขา กู่หลิงเอ๋อร์ก็กลอกตาและตอบโต้ว่า “ฉันไม่ได้ห่วงอะไรเลยต่างหาก”

หลังจากยัดโคอิจิและคนที่เหลือลงไปในหม้อแล้ว ซูฉางเซิงก็พูดว่า “นายท่าน เราควรทำยังไงกับพวกเขาดี?”

เฉินผิงจ้องคนกลุ่มนั้นที่ต่างอ่อนล้าหมดเรี่ยวแรง จากนั้นเขาก็เย้ยหยันว่า “ส่งรูปพวกมันเข้าไปที่สภายุทธจักร ผมอยากให้ทุกคนเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างกับมือสังหารที่ส่งมาจากต่าวกั๋ว”

ซูฉางเซิงเปิดปากออกมาเพื่อจะประท้วงคำสั่งนี้ แต่ตัดสินใจเงียบไปในท้ายที่สุด

“เฉินผิง อย่าหลงลืมคุณธรรมประจำใจสิ” หลงอู่ที่เพิ่งมาถึงกล่าวย้ำเตือน

“คุณหลง ไม่ต้องกังวลใจ ผมรู้ว่าขอบเขตมันอยู่ตรงไหน” เฉินผิงให้คำมั่นกับเขาพลางพยักหน้า

แม้หลงอู่จะไม่เอ่ยอะไรอีก แต่เขาก็ยิ่งไม่ยินดีจะเอาวิดีโอให้เฉินผิงดูเมื่อเห็นแล้วว่าเฉินผิงทำอะไรลงไปบ้าง

เพราะหากเขาทำเช่นนั้น เฉินผิงคงจะต้องเสียสติและไปเผชิญหน้ากับตระกูลหลงเป็นแน่

ไม่นานนัก การถกเถียงก็เกิดขึ้นในสภายุทธจักร

บางคนก็เห็นด้วยกับวิธีการของเฉินผิง แต่บางคนก็คัดค้าน

ความเห็นต่างทำให้สภายุทธจักรแตกออกเป็นสองฝ่ายและโต้เถียงกันอย่างดุเดือดเป็นต้นว่า

ไอ้หนุ่มเฉินผิงนี่มันมีกึ๋นดีจริงๆ ที่ทำให้พวกซามูไรจากต่าวกั๋วถูกกรรมตามสนองเช่นนี้

เยี่ยมเลย พวกต่าวกั๋วมันสมควรโดนแล้ว

เฉินผิงโหดเหี้ยมเกินไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เราไม่ควรทำอะไรแบบนั้น มันไร้มนุษยธรรมเกินไป

คุณเป็นนักบุญหรือไง? บรรพบุรุษคุณไม่เคยโดนพวกต่าวกั๋วสังหารหมู่มาก่อนเหรอ?

การถกเถียงกันในสภาเผ็ดร้อนจนเกือบจะกลายเป็นการต่อสู้ในชีวิตจริง โชคดีที่หัวข้อนั้นปิดตัวลงได้ทันเวลา และสภาก็ค่อยๆ คืนสู่ความสงบ

“ไอ้เด็กที่ชื่อเฉินผิงนี่ดูเหมือนจะมีพรสวรรค์มากที่สามารถเอาชนะซามูไรจากต่าวกั๋วทั้งห้าคนไปได้ทั้งที่อายุยังน้อยแค่นั้น ผมล่ะสงสัยจริงๆ ว่าใครเป็นอาจารย์ของเขา? แต่ก็น่าเสียดายที่วิธีการของเขามันช่างโหดร้ายเหลือเกิน”

ติ้งฉ่านเริ่มชมเฉินผิงด้วยความประหลาดใจ เพราะถึงอย่างไร นักสู้อายุยังน้อยที่มีพลังแข็งแกร่งมากเช่นนี้ก็ไม่ได้หาเจอได้ง่ายๆ

ระหว่างนั้น หลงจิ้งกั๋วไม่ออกความเห็นใดในขณะที่เขาจ้องภาพซามูไรที่ถูกตัดแขนตัดขาและแช่เอาไว้ในหม้อ

ความโหดเหี้ยมของเฉินผิงสร้างความประหวั่นพรั่นพรึงให้กับหลงจิ้งกั๋วและยังทำให้หลงจิ้งกั๋วรู้สึกถึงวิกฤตที่คืบคลานเข้ามาอีกด้วย

สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือการตายของเฉินผิง เพราะความแข็งแกร่งของเฉินผิงที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วนั้นอยู่เหนือความคาดหมายของเขาไปไกล

“อาจารย์ติ้งฉ่าน คุณช่วยดูแลอาการบาดเจ็บของหลงเซียวให้ด้วยนะครับ เมื่อเขาฟื้นตัวดีแล้วและบรรลุเป็นเจ้ายุทธ์ คุณค่อยส่งเขากลับบ้าน”

หลงจิ้งกั๋วต้องการให้ติ้งฉ่านรักษาอาการของหลงเซียวและช่วยให้หลงเซียวพัฒนาทักษะเพิ่มขึ้น

ด้วยเหตุผลบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ เขากังวลว่าหลงเซียวจะถูกเฉินผิงฆ่าตายเพราะไม่แข็งแกร่งพอ