หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1130

หลัวเสียงและคนของเขามาถึงที่คฤหาสน์ตระกูลกู่

ท่าทีของเขาเคร่งเครียดขณะเหลือบมองคฤหาสน์ที่ก่อสร้างใหม่หลังจากถูกทำลายไปแล้ว

ขณะที่เขากำลังจะนำคนเข้าไป ก็มียามสองคนปรี่ก็เข้ามาขวางทาง

“หยุดอยู่ตรงนั้นเลย พวกคุณเป็นใคร? เรากำลังก่อสร้างกันอยู่ คุณจะเข้าไปตามอำเภอใจไม่ได้นะ” ยามคนหนึ่งบอกกับหลัวเสียง

หลัวเสียงมองเขาอย่างเยือกเย็น ก่อนจะเตรียมกรงเล็บในมือและโจมตีเข้าที่หัวของยามโดยไม่ลังเลใจ

ยามไม่เหลือเวลาให้กรีดร้องเจ็บปวดด้วยซ้ำไป เขาล้มลงกับพื้นเพราะสมองระเบิดเป็นจุณ

หลัวเสียงไม่ใส่ใจพวกนั้น เขาก้าวเข้าไปในตัวคฤหาสน์ทันที

ทันใดนั้น พ่อบ้านจงก็เข้ามาพร้อมกับคนของเขา

หลังจากกู่ไค่หยวนตายไป เขาก็มอบความภักดีให้กับหนิงจื้อแทนและกลายมาเป็นคนของตระกูลหนิง

พ่อบ้านจงเร่งฝือเท้าและหน้าก็บูดบึ้งเมื่อได้เห็นหลัวเสียง

หลัวเสียงตกใจที่ได้เห็นพ่อบ้านจงที่นี่ “ลุงจง กู่ไค่หยวนเจ้านายของลุงอยู่ที่ไหนล่ะ?”

“คุณหลัวเสียง แปลกใจจริงๆ ที่ได้เจอคุณในซีฉวนซื่อนะครับ!” พ่อบ้านจงตอบ ใบหน้าเจือไปด้วยอาการตื่นตระหนก

“เลิกพล่ามเถอะ กู่ไค่หยวนอยู่ไหน?” หลัวเสียงถาม

พ่อบ้านจงตัวสั่นเทาเมื่อเห็นยามนอนตายอยู่ที่พื้น “เขาถูกฆ่าตายแล้วครับคุณหลัวเสียง คฤหาสน์นี้เป็นของผู้อื่นไปแล้ว” เขาตอบ

“ฆ่าตายเหรอ?” หลัวเสียงขมวดคิ้ว “ใครฆ่าเขาล่ะ?”

“เฉินผิงครับ!” พ่อบ้านจงตอบอย่างตรงไปตรงมา

เขาไม่กล้าโกหกหลัวเสียง

หลัวเสียงอึ้งไปเมื่อได้ยินชื่อเฉินผิงเป็นครั้งที่สองของวันนี้

“คุณหนิง!” ลูกน้องหนิงจื้อตะโกนออกมาขณะเห็นหนิงจื้อ

หลัวเสียงกวาดสายตามองหนิงจื้ออย่างรวดเร็วก่อนจะถามอย่างเย็นชาว่า “แกคือเฉินผิงหรือเปล่า?”

เขาไม่เคยเห็นหน้าเฉินผิงมาก่อนและเห็นแต่วิดีโอที่โพสในสภายุทธจักร ดังนั้นเขาจึงคิดว่าหนิงจื้อเป็นเฉินผิง

หนิงจื้อผงะ ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบ พ่อบ้านจงก็ก้าวเข้ามาขวางอย่างเป็นกังวล “คุณหลัวเสียง คุณเข้าใจผิดแล้ว คุณคนนี้คือคุณหนิงจื้อจากตระกูลหนิงแห่งจิงตู เขาเป็นผู้ดูแลการก่อสร้างในคฤหาสน์ตระกูลกู่ครับ!”

“ตระกูลหนิงแห่งจิงตูเหรอ?” ท่าทางของหลัวเสียงเปลี่ยนไปในทันที

เขาไม่รู้ว่าหนิงจื้อเป็นใคร แต่เขาเคยได้ยินชื่อตระกูลหนิงมาก่อน พวกเขาเป็นที่น่าเกรงขามมากในจิงตู เพราะไม่ยอมเข้าร่วมสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งจิงตูนั่นเอง

“เขาเป็นใครเหรอ?” หนิงจื้อถาม

พ่อบ้านจงแนะนำว่า “คุณหนิง คนนี้คือคุณหลัวเสียงจากตระกูลหลัวแห่งโม่เป่ยครับ”

“หลัวเสียงงั้นเหรอ? คนที่อยู่ลำดับห้าในตารางอันดับเสรีน่ะเหรอ?” หนิงจื้อมองดูหลัวเสียง “ไม่แปลกใจเลยที่คุณทั้งแข็งแกร่งและอารมณ์ร้อนอย่างนี้”